Συνεχίστηκαν την Πέμπτη 20 Μαΐου, με την 14η διαδικτυακή συνάντηση, τα μαθήματα του Σεμιναρίου Θεατρικής Παιδείας με εισηγητή τον Ηθοποιό – Σκηνοθέτη κ. Δημήτρη Κοντοδήμο και την συνεργασία της Ομάδας «Θύρσος», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Η συνάντηση περιλάμβανε αφιέρωμα σε έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες λογοτέχνες, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Η εξελικτική πορεία του θεάτρου, ήταν επόμενο να επηρεάσει και την Ελλάδα, παρόλο που ο τουρκικός ζυγός δεν έδωσε τα περιθώρια επαφής με την αναγέννηση. Η φύση όμως της ελληνικής κουλτούρας και η φωνή των προγόνων, αναβιώνει σε πολλούς Έλληνες συγγραφείς, όπως τον Γεώργιο Χορτάτση, που έγραψε την γνωστή τραγωδία «Εριφύλη, που βασίζεται στις αρχές της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας.
Άλλος σημαντικός συγγραφέας, είναι ο Βιτσέντζος Κορνάρος, που έγραψε το γνωστό έργο «Ερωτόκριτος», ένα έμμετρο μυθιστόρημα. Αποτελείται από 10.012 ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους αποδιδόμενους στην Κρητική διάλεκτο.
Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος έγραψε μυθιστορήματα και θεατρικά έργα. Έρχεται να γεφυρώσει το χάσμα δύο σχολών, της αθηναϊκής και της επτανησιακής σχολής. Ο Βασίλης Ρώτας, σε πολλά του έργα ακολούθησε την μορφή της αρχαίας τραγωδίας και υπήρξε ιδρυτής του λαϊκού θεάτρου.
Ο βασικότερος και σημαντικότερος πεζογράφος της ελληνικής λογοτεχνίας και θεμελιωτής των γραμμάτων, είναι ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.
Ένας μεγάλος δημιουργός, ο Νότης Περγιάλης, μεταγενέστερος λόγιος, ασχολήθηκε με τον Παπαδιαμάντη και ένα από τα αριστουργήματα του, είναι «Τα τελευταία Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη», όπου αναφέρεται η ζωή του. Τις τελευταίες του στιγμές, ο δημιουργός βρίσκεται σε συνειδησιακή σύγκρουση, ενώ έρχονται τα έργα του να τον συναντήσουν και να τον ρωτήσουν γιατί δημιούργησε αυτούς τους ήρωες. Εκείνος απολογείται και λέει τον πραγματικό προβληματισμό των έργων του.
Ο Παπαδιαμάντης έγραψε πάρα πολλά διηγήματα, νουβέλες, και έκανε και πολλές μεταφράσεις. Ένας προικισμένος άνθρωπος με αρκετά ιδιόμορφο χαρακτήρα.
Στην «Σταχτομαζώχτρα» βλέπουμε πως, όταν οι άνθρωποι αποκτούν ιερό σκοπό στη ζωή τους και θέληση, μπορούν να αντέξουν το βαρύ φορτίο που τους στέλνει ο Θεός, μέχρι να επιτευχθεί ο σκοπός τους.
Ενώ στον «Έρωτα στα χιόνια», το πάθος χωρίς την υπέρτατη αγάπη, οδηγεί στην καταστροφή και γεμίζει την ζωή μας μαύρες κηλίδες, που πολλές φορές μπορούν να οδηγήσουν στον όλεθρο, στον θάνατο.
Στην «Φόνισσα», ο θεατής συμπονά την παραφροσύνη και την συνειδησιακή κατάσταση της Φραγκογιαννούς και αρχίζει να την βλέπει με ένα μάτι συμπόνιας και λύτρωσης, ενώ η ίδια διαπράττει ένα υπέρτατο έγκλημα, σκοτώνοντας αθώα παιδιά.
Ο Παπαδιαμάντης δίνει βάση σε αυτόν τον χαρακτήρα, για να δείξει την κοινωνική κατάσταση και τα δεδομένα που επικρατούσαν απέναντι στην φύση της γυναίκας, την απαξίωση και την δυσκολία που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες, με δεσμά που έπνιγαν τις προσωπικότητες τους.
Έτσι, θέλοντας να περάσει αυτόν τον προβληματισμό, για να αλλάξει τα κοινωνικά γίγνεσθαι, χρησιμοποιεί τον θάνατο των κοριτσιών, για να δώσει απολύτρωση στα βάσανα των γυναικών.
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 1η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 2η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 3η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 4η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 5η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 6η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 7η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 8η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 9η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 10η Συνάντηση
«Εν δράσει 2021»: «Θεατρική Παιδεία»: 11η Συνάντηση
