Συνεχίστηκε την Τετάρτη 16 Ιουνίου, με την 18η διαδικτυακή συνάντηση, η σειρά των μαθημάτων που πραγματοποιεί ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Ψωίνος,με γενικό τίτλο «Εκκλησιαστική ιστορία», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Η συνάντηση, περιλάμβανε την συνέχεια της αναφοράς στις Οικουμενικές Συνόδους, που αποτελούν ένα σοβαρό κεφάλαιο της ζωής της Εκκλησίας και ειδικότερα την Γ’ Οικουμενική Σύνοδο.
Η σύγκληση μιας Συνόδου, ήταν θέμα ζωτικό και καίριο, γιατί συνέβαινε όταν υπήρχε κίνδυνος να αλλοιωθεί η πίστη και η αλήθεια της Εκκλησίας.
Η Γ’ Οικουμενική Σύνοδος ασχολήθηκε με το χριστολογικό θέμα, το ζήτημα δηλαδή περί του θεανδρικού προσώπου του Χριστού. Πρωταγωνιστής του ζητήματος ήταν ο Νεστόριος, που είχε επιλεγεί από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β’ για να αναλάβει τα ηνία της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης.
Ήταν χαρισματούχος και διακρινόταν για την ρητορική του ικανότητα, ωστόσο όμως, υστερούσε στην θεολογική κατάρτιση. Επίσης, διακρινόταν για την ασκητική ζωή του, γεγονός που τον καθιστούσε αγαπητό στον λαό.
Χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως το έτος 428 και έδειξε από την αρχή, ζωηρό ζήλο για την καταπολέμηση των αιρέσεων.
Ένας από τους κληρικούς που τον συνόδευαν, ήταν ο Σύγγελος Αναστάσιος που κήρυττε ότι η Παναγία δεν πρέπει να ονομάζεται Θεοτόκος, γιατί ο Θεός δεν μπορεί να γεννηθεί από ένα κτίσμα, οπότε θα ήταν καλύτερο να ονομάζεται ανθρωποτόκος.
Μπροστά στην αντίδραση που υπήρξε και στο αίτημα για καθαίρεση του Αναστάσιου, ο Νεστόριος τον υποστήριξε και για να συμβιβάσει τα πράγματα, χρησιμοποίησε την λέξη χριστοτόκος.
Πολλοί κληρικοί και μοναχοί, εναντιώθηκαν στο Νεστόριο και αυτός διέταξε να μαστιγώσουν μερικούς και άλλους τους φυλάκισε.
Όλα αυτά τα γεγονότα, έφτασαν στην Αλεξάνδρεια και όταν τα πληροφορήθηκε ο Επίσκοπος Αλεξανδρείας άγιος Κύριλλος, επέδειξε ζωηρό ενδιαφέρον, διότι διέγνωσε την αίρεση σε αυτήν την διδασκαλία και τα δεινά που θα επέφερε. Ο Κύριλλος πίστευε σταθερά, ότι ο ενσαρκωμένος Χριστός, είναι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος και άρα εάν είναι Θεός, τότε η Παναγία που τον γέννησε, είναι Θεοτόκος.
Ο Νεστόριος, έστειλε επιστολή στον Πάπα Ρώμης Κελεστίνο, όπου εξηγούσε την πίστη του. Επίσης, ο Κύριλλος Αλεξανδρείας έστειλε επιστολή στο Νεστόριο, όπου του ζητούσε να δεχθεί την Παναγία, ως Θεοτόκο. Στην απάντηση του δεν έδωσε σημασία στο επίμαχο σημείο. Το ίδιο συνέβη και με δεύτερη επιστολή που απέστειλε ο Επίσκοπος Αλεξανδρείας.
Έτσι ο Κύριλλος έγραψε στον Πάπα, τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β’ και στην Πουλχερία που ήταν αδελφή του αυτοκράτορα και ασκούσε επιρροή σε αυτόν. Ο Πάπας συγκάλεσε σύνοδο, που χαρακτήρισε το Νεστόριο, αιρετικό, ζητώντας του να ανακαλέσει τις πλάνες του. Επίσης και ο Ιωάννης Αντιοχείας, ζήτησε από το Νεστόριο να δεχθεί την λέξη Θεοτόκος. Ο Κύριλλος Αλεξανδρείας συνέταξε κείμενο, που ενέκρινε η σύνοδος, που περιείχε έκθεση της πίστεως και 12 αναθεματισμούς της πλάνης του Νεστορίου, που ο ίδιος έπρεπε να υπογράψει.
Ο Νεστόριος απευθύνθηκε στον αυτοκράτορα, που αποφάσισε να καλέσει σύνοδο στην Έφεσο, το 431. Τα πρακτικά της συνόδου, υπέγραψαν 200 επίσκοποι.
Ο Νεστόριος αρνήθηκε να παρουσιαστεί και τελικά η Γ’ Οικουμενική Σύνοδος αναθεμάτισε το Νεστόριο και τον κήρυξε έκπτωτο του θρόνου. Ο Νεστόριος εξορίστηκε και Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, εξελέγη ο Μαξιμιανός.
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 1η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 2η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 3η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 4η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 5η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 6η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 7η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 8η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 9η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 10η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 11η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 12η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 13η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 14η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 15η Συνάντηση
