Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 26 Μαΐου, η 14η διαδικτυακή συνάντηση της σειράς που πραγματοποιεί ο Αρχιμανδρίτης π. Καλλίνικος Μαυρολέων, με γενικό τίτλο «Ορθόδοξη Κατήχηση», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Στην Ἀνάληψη του Κυρίου μας αναφέρεται το 6ο άρθρο τΣτΠ. Λέει τα εξής:
«Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός».
Πιστεύω ότι «ἀναλήφθηκε μὲ δόξα στοὺς οὐρανοὺς καὶ κάθισε στὰ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ Πατέρα Του».
Με το άρθρο αυτό η Εκκλησία μας διακηρύσσει την πίστη της στην Ανάληψη του Κυρίου, που είχε ως συνέχεια τη θαυμαστή και ένδοξη «ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ και Πατρός καθέδρα» τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας.
Το γεγονός της Αναλήψεως
Ο ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς στο τέλος του Ευαγγελίου του και στην αρχή του άλλου βιβλίου του, τις Πράξεις των Αποστόλων, μας διηγείται τα όσα συνέβησαν στο όρος των Ελαιών, σχετικά με την Ανάληψη του Κυρίου στους ουρανούς.
Στον χώρο εκείνο, που τόσο πολύ του άρεσε να βρίσκεται και που πριν λίγο καιρό είχε γίνει «το θέατρο των αγωνιών και της ατιμωτικής Του προδοσίας» ήθελε να αποχαιρετίσει μέσα στη δόξα πλέον, τους αγαπημένους Του μαθητές, τους οποίους και ανέδειξε συνεχιστές του κοσμοσωτήριου έργου Του.
Ας δούμε πρώτα τι ακριβώς γράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς.
«Κατόπιν τους οδήγησε έξω από την πόλη ως τη Βηθανία, σήκωσε τα χέρια Του και τους ευλόγησε. Καθώς τους ευλογούσε, άρχισε ν’απομακρύνεται απ’αυτούς και ν’ανεβαίνει στον ουρανό. Αυτοί τότε τον προσκύνησαν και γύρισαν στην Ιερουσαλήμ με μεγάλη χαρά, κι έμεναν συνεχώς στο ναό υμνολογώντας και δοξολογώντας τον Θεό». (Λουκά 24,50-52).
Και στις Πράξεις των Αποστόλων διηγείται τα σχετικά με την Ανάληψη του Χριστού.
«Μετά το θάνατό Του παρουσιάστηκε σ’αυτούς ζωντανός με πολλές αποδείξεις για σαράντα ημέρες τους εμφανιζόταν και τους μιλούσε σχετικά με τη βασιλεία του Θεού. Ενόσω ήταν μαζί τους κι έτρωγε, τους παρήγγειλε: «Μην απομακρυνθείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένετε από τον Πατέρα την εκπλήρωση της υποσχέσεως για την οποία σας μίλησα· ότι, δηλαδή, ενώ ο Ιωάννης βάφτιζε με νερό, εσείς θα βαφτιστείτε σε λίγες μέρες με το Άγιο Πνεύμα».
Οι μαθητές, λοιπόν, συγκεντρώθηκαν μια μέρα και τον ρωτούσαν: «Κύριε, έφτασε άραγε η ώρα να αποκαταστήσεις τη βασιλεία στον Ισραήλ;» Κι αυτός τους απάντησε: «Εσείς δεν μπορείτε να γνωρίζετε τον ακριβή χρόνο· αυτόν τον κρατάει ο Πατέρας στην αποκλειστική του εξουσία. Θα λάβετε όμως δύναμη όταν θα ’ρθει το Άγιο Πνεύμα σ’ εσάς, και θα γίνετε μάρτυρες δικοί μου, στην Ιερουσαλήμ, σε όλη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια και ως τα πέρατα της γης».
Μόλις τα είπε αυτά, κι ενώ εκείνοι τον κοίταζαν, ανυψώθηκε προς τον ουρανό, και μια νεφέλη τον έκρυψε από τα μάτια τους. Και καθώς κοίταζαν που ανέβαινε προς τον ουρανό, ξαφνικά δυο άντρες εμφανίστηκαν μπροστά τους με άσπρα ενδύματα, και τους είπαν: «Γαλιλαίοι, τι σταθήκατε και κοιτάτε στον ουρανό; Αυτός ο Ιησούς, που αναλήφθηκε από ανάμεσά σας στον ουρανό, έτσι θα ’ρθει πάλι, με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να πηγαίνει εκεί». (Πράξεις 1, 1-12).
Η Ανάληψη είναι το τελευταίο γεγονός της επί γης ζωής του Κυρίου μας.
Μ’αυτό το γεγονός ολοκλήρωσε και σφράγισε το έργο της σωτηρίας μας, όπως πολύ ωραία ψέλνουμε και στο κοντάκιο της Εορτής «Τήν ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν…»… «Αφού εκπλήρωσες το σωτηριώδες έργο σου για χάρη μας και ένωσες τη γη με τους ουρανούς, αναλήφθηκες μέσα σε δόξα, Χριστέ ο Θεός μας, χωρίς να μας αποχωρισθείς, αλλά μένοντας συνεχώς μαζί μας, αναφωνείς σ’αυτούς που σε αγαπούν: Εγώ είμαι μαζί σας και κανείς εναντίον σας».
Το γεγονός αυτό πραγματοποιήθηκε σαράντα μέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου, όπως μας βεβαιώνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Όλο αυτό το στάδιο των σαράντα ημερών ήταν απαραίτητο για να προπαρασκευάσει ο Χριστός τους μαθητές Του να αποδεχθούν το μεγάλο γεγονός αλλά και να προετοιμαστούν για το μεγάλο και δύσκολο αποστολικό έργο, που θα ακολουθούσε.
Το έργο του Κυρίου από την Ανάσταση ως την Ανάληψη.
Το χρονικό διάστημα από την Ανάσταση ως την Ανάληψη το χρησιμοποίησε ο Κύριος για να προετοιμάσει τους μαθητές Του, δίνοντάς τους:
- Αταλάντευτη πίστη και ακράδαντη βεβαιότητα στη Θεότητά Του.
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης σημειώνει χαρακτηριστικά για τους μαθητές που ήταν παρόντες στη θαυμαστή αλιεία των εκατόν πεντήκοντα ψαριών στη λίμνη της Τιβεριάδος: «οὐδείς ἐτόλμα τῶν μαθητῶν ἐξετάσαι αὐτόν σύ τίς εἶ, εἰδότες ὅτι ὁ Κύριος ἐστίν… Κανείς από τους μαθητές δεν τολμούσε να τον ρωτήσει «εσύ ποιος είσαι» γιατί ήξεραν πως είναι ο Κύριος.
- Τους έδωσε τα δώρα της ειρήνης και της χαράς.
Μετά την Ανάσταση του Κυρίου «την ίδια εκείνη μέρα, δηλαδή την πρώτη μέρα μετά το Σάββατο, όταν βράδιασε κι ενώ οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι κάπου με κλειστές τις πόρτες, επειδή φοβούνταν τις ιουδαϊκές αρχές, ήρθε ο Ιησούς, στάθηκε στη μέση και τους λέει: «Ειρήνη σ’ εσάς». Κι όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Οι μαθητές χάρηκαν που είδαν τον Κύριο. Και στη συνέχεια «Ο Ιησούς τους είπε πάλι: «Ειρήνη σ’ εσάς! Όπως ο Πατέρας έστειλε εμένα, έτσι στέλνω κι εγώ εσάς».
Πριν δε την Ανάστασή Του τους είχε διαβεβαιώσει ότι «τώρα λυπόσαστε· αλλά θα σας ξαναδώ και θα χαρεί η καρδιά σας, και τη χαρά σας κανείς δε θα μπορέσει να σας την αφαιρέσει» (Ιωάν. 16,22).
- Τους έδωσε τη Χάρη της αφέσεως των αμαρτιών που έλαβαν με το Άγιον Πνεύμα.
Έπειτα από τα λόγια αυτά, φύσηξε στα πρόσωπά τους και τους λέει: «Λάβετε Πνεύμα Άγιο. Σε όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα τους είναι συγχωρημένες· σε όποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι». Αιωνίως ασυγχώρητες.
- Τους έδωσε τον φωτισμό και την δύναμη να κατανοούν τις Γραφές.
«Τότε τους φώτισε και τους άνοιξε τον νου να εννοούν τις Γραφές» (Λουκά 24,45).
- Τους έδωσε την αποκάλυψη των μυστηρίων της βασιλείας Του.
Για σαράντα ολόκληρες ημέρες παρουσιαζόταν και τους μιλούσε για τη βασιλεία του Θεού (Πράξ. 1,3).
- Τους έδωσε την υπόσχεση της αποστολής του Αγίου Πνεύματος.
Αμέσως μετά την Ανάσταση, οι μαθητές λαμβάνουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος για να συγχωρούν αμαρτίες κι αργότερα, την ημέρα της Πεντηκοστής θα τους επεσκίαζε η Χάρη Του πλούσια και μόνιμα.
- Τους έδωσε την θεία Ευλογία Του.
Κι όταν ανέβαινε στον ουρανό «σήκωσε τα χέρια Του και τους ευλόγησε. Καθώς τους ευλογούσε, άρχισε ν’απομακρύνεται απ’αυτούς». Κι αφού είχαν προετοιμαστεί για τη μεγάλη τους αποστολή «τον προσκύνησαν και γύρισαν στην Ιερουσαλήμ με μεγάλη χαρά, κι έμεναν συνεχώς στο ναό υμνολογώντας και δοξολογώντας τον Θεό».
Τελευταίες υποθήκες του Κυρίου.
Ο ευαγγελιστής Λουκάς μας εκθέτει τις τελευταίες υποθήκες του Κυρίου προς τους μαθητές, λίγο πριν ανεβεί στον θρόνο της Τριαδικής Θεότητας.
Α) τους εξηγεί τα περί της βασιλείας του Θεού,
Β) τους συνιστά να μην απομακρυνθούν από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένουν εκεί «τήν ἐπαγγελίαν τοῦ Πατρός» και
Γ) τους αποκαλύπτει ότι με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, αυτοί που ήταν οι αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες της αλήθειας Του, θα γίνουν κήρυκές Του σε όλον τον κόσμο, αρχίζοντας από τα Ιεροσόλυμα.
Ας δούμε τώρα…
Ποιο είναι το βαθύτερο νόημα της Αναλήψεως του Χριστού.
- Ανάληψη σημαίνει ανάκτηση θείας δόξας. Η λέξη παράγεται από το ρήμα αναλαμβάνω, που σημαίνει, ανακτώ, ξαναπαίρνω. Δηλαδή, ο Κύριος με την Ανάληψή Του στους ουρανούς ξαναπήρε, ανέκτησε, τη δόξα που προαιωνίως είχε ως Θεός, ομοούσιος και σύνθρονος μέσα στην Αγία Τριάδα, την δόξα αυτή την οποία ποτέ δεν απέβαλε, αλλά απλώς απέκρυπτε με την ενανθρώπησή Του.
Αυτή τη δόξα ζήτησε ο Κύριος από τον Θεό –Πατέρα Του κατά την Αρχιερατική προσευχή Του: «Εγώ φανέρωσα τη δόξα σου πάνω στη γη, αφού ολοκλήρωσα το έργο που μου ανέθεσες να κάνω. Τώρα λοιπόν εσύ, Πατέρα, δόξασέ με κοντά σ’ εσένα με τη δόξα που είχα κοντά σου προτού να γίνει ο κόσμος» ( Ιωάν. 17, 4-5).
- Δεύτερη έννοια της Αναλήψεως είναι η συν-ανύψωση της θείας και της ανθρώπινης φύσεως του Κυρίου μας. Ένα εξόχως θαυμαστό γεγονός και εκπληκτικό, που γίνεται αφορμή ακόμη και οι άγγελοι να θαυμάζουν βλέποντας άνθρωπο, πάνω απ’ αυτούς.
Θαυμάζουν και απορούν οι άγγελοι βλέποντας τον Θεάνθρωπο Κύριο, θριαμβευτή να περνά τις πύλες του ουρανού. Γιατί ο Σωτήρας μας ανεβαίνοντας στον Ουρανό δεν ανέβηκε μόνο ως Θεός αλλά και ως άνθρωπος, και μαζί Του συνανυψοί, ευλογεί και αγιάζει όλο το ανθρώπινο γένος!
Ο Κύριός μας ποτέ δεν απέβαλε την ανθρώπινη φύση Του! Ούτε και θα την αποβάλει ποτέ! Θα παραμένει αιώνια, αχώριστη με τη θεία, και ασύγχυτη. Μόνο, που μετά την Ανάληψή Του θα βρίσκεται κοντά μας σε μιαν άλλη διάσταση, που είναι άγνωστη στα δεδομένα του κόσμου τούτου. Έξω από τις γνωστές φυσικές διαστάσεις που γνωρίζουμε σ’αυτόν τον κόσμο, μια διάσταση που δεν γίνεται αισθητή/ψηλαφητή με τις εξωτερικές μας αισθήσεις, αλλά που θα είναι πιο στενή, πιο ουσιαστική και μόνιμη, μια σχέση πνευματική.
- Ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του είχε πια ολοκληρώσει το έργο της αναπλάσεως και αναδημιουργίας του ανθρώπου. Ο Χριστός, ως καλός ποιμένας, είχε βρει και σώσει το «ἀπολωλός πρόβατον», τον χαμένο μέσα στην αμαρτία και την απώλεια, άνθρωπο. Ένα έμενε ακόμη! Η προσαγωγή του απολωλότος στο σπίτι του Πατέρα. Αυτό ακριβώς έγινε με την Ανάληψη του Χριστού. Η ανθρώπινη φύση, στο πρόσωπο του Χριστού, οδηγήθηκε στο θρόνο του Θεού και ο Θεός Πατέρας την τοποθέτησε δεξιά Του, που σημαίνει ότι της έδωσε την πρώτη θέση στην τιμητική ιεραρχία του ορατού και του αόρατου κόσμου. Με τον τρόπο αυτό αποκαταστάθηκε το έργο της εν Χριστώ θείας οικονομίας.
Πρακτικές συνέπειες της Αναλήψεως για τη ζωή μας.
Ένα ερώτημα γεννιέται… Έχουν πρακτικές συνέπειες στη ζωή μας όλ’αυτά που είπαμε για την Ανάληψη του Χριστού;
- Ο ουρανός, που εξαιτίας της παρακοής και της πτώσεώς μας έμενε κλειστός, χάρη στην Ανάληψη του Χριστού, ανοίγεται και πάλι στους ανθρώπους. Η υπερφυσική ζωή της χάριτος και της κοινωνίας με τον Θεό, που είχε διακοπεί με την παρακοή του Αδάμ, γίνεται και πάλι πραγματικότητα! Ο άνθρωπος μπορεί τώρα να πραγματώσει τον προορισμό του, να φθάσει στο «καθ’ὁμοίωσιν»!
Ζώντας σ’έναν αιώνα που ο κόσμος ζητά όλο και πιο ψηλά να φθάσει, στον ένα ή στον άλλο πλανήτη, η Ανάληψη μας προτρέπει να υψωθούμε και να συμβασιλεύσουμε με τον Θεό στα επουράνια! Μας θυμίζει τον μεγάλο προορισμό μας!
Από την Ανάληψη και μετά δεν είμαστε λάσπη και σάρκα, αλλά πολίτες του ουρανού! Μετέχουμε στο ουράνιο πολίτευμα! Ζούμε για μιαν άλλη ζωή! Κι αφού είναι εκεί ο αρχηγός μας και μένει εκεί, ως εκπρόσωπος της δικής μας φύσεως, άρα κι εμείς είμαστε εκεί! Το καθετί δικό μας πρέπει να γίνει θεϊκό! Να μετάσχει του Ουρανού!
- Οι δυνάμεις της αμαρτίας ηττήθηκαν! Οι πύλες του θανάτου συνετρίβησαν! Ο άνθρωπος ελευθερώθηκε από τη φρικτή τυραννία του θανάτου! Έτσι η Ανάληψη γίνεται η βάση και η εγγύηση της ελπίδας μας, ότι μπορεί να ζήσουμε κι εμείς με το Πνεύμα του Θεού, όπως ζει στους ουρανούς η ανθρώπινη φύση του Κυρίου μας. Εκείνος έγινε η γέφυρα δια της οποίας το Άγιον Πνεύμα έρχεται και μας ζωοποιεί! Γίνεται η πηγή, από την οποία αναβλύζει το ύδωρ της θείας χάριτος και το θείο αίμα της θυσίας Του, που μας καθαρίζει! Που μας συμφιλιώνει και μας μεταβάλει, εμάς τους αμαρτωλούς, «εἰς σάρκα μίαν» με τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας Κύριο.
Αγαπητοί αδελφοί,
Ο δρόμος για τον Ουρανό, άνοιξε! Τώρα, μπορούμε, αν θέλουμε, να μπούμε μέσα!
Αφού έχουμε αντιπρόσωπο στον Ουρανό, καμιά ηττοπάθεια, καμιά λιποψυχία δεν δικαιολογείται στον πνευματικό μας αγώνα! Αφού Εκείνος νίκησε τις σκοτεινές δυνάμεις και μπήκε θριαμβευτής στον Ουρανό, το ίδιο μπορούμε να κάνουμε κι εμείς, ενωμένοι μαζί Του!
Ας μην ξεχνάμε τον προορισμό μας! Ας μη μένουμε κολλημένοι στις μέριμνες, τις ηδονές και τις υλικές απολαύσεις αυτής της ζωής… αλλά να κοιτάξουμε να γευθούμε και να συμμετάσχουμε στη ζωή του Αναληφθέντος και δοξασθέντος Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στη βασιλεία των Ουρανών!
Ανήκουμε σε άλλον κόσμο αδελφοί!
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 1η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 2η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 3η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 4η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 5η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 6η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 7η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 8η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 10η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 11η Συνάντηση
