Συνεχίστηκε την Τετάρτη 14 Ιουλίου, με την 22η διαδικτυακή συνάντηση, η σειρά των μαθημάτων που πραγματοποιεί ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Ψωίνος, με γενικό τίτλο «Εκκλησιαστική ιστορία», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Η συνάντηση, περιλάμβανε την αναφορά σε γεγονότα που συνέβησαν στο Βυζάντιο τέλη 7ου και αρχές 8ουαιώνα και ιδιαίτερα την εικονομαχία.
Στο μεταίχμιο των δύο αιώνων, τα πράγματα δεν ήταν τόσο καλά για το Βυζάντιο. Η ανησυχία κυριαρχούσε παντού, επικρατούσε αβεβαιότητα και οι καταστάσεις ήταν επισφαλείς.
Κι αυτά, γιατί για 20 χρόνια υπήρξε μια αστάθεια στον αυτοκρατορικό θρόνο, λόγω συνεχών ανάλλαγών στους αυτοκράτορες.
Ο Λέων Γ’ ο Ίσαυρος όμως, έδωσε τέλος σε αυτήν την αστάθεια και ήταν ο εκκινητής μιας νέας αυτοκρατορικής δυναστείας, αυτής των Ισαύρων.
Το πρώτο πράγμα που έκανε με την άνοδο του, ήταν να αντιμετωπίσει τους Άραβες, που το 717 πολιόρκησαν την Πόλη, αλλά οι βυζαντινοί τους απέκρουσαν και τους κατεδίωξαν μέχρι την Μ. Ασία. Η παρουσία και η απειλή των Αράβων, αποδυνάμωναν την αυτοκρατορία και την κατακερμάτιζαν.
Την περίοδο αυτή ξεσπά ένα μείζον θέμα, που θα ταλανίσει την αυτοκρατορία και την Εκκλησία, η Εικονομαχία.
Ο Λέων ήταν εκείνος που ξεκίνησε αυτήν την πολεμική εναντίον των ιερών εικόνων, ως μεταρρυθμιστική πολιτική. Στην ουσία ήθελε να περιορίσει τους μοναχούς, που είχε αυξηθεί πολύ ο αριθμός τους.
Επιθυμούσε να δημεύσει την περιουσία των μοναστηριών, ενώ ένα άλλο θέμα ήταν ότι οι μοναχοί δεν πήγαιναν στρατιώτες, οπότε υπήρχε κάμψη στον στρατό.
Οι ενέργειες του συγκεφαλαιώνονταν στην προσπάθεια του, να επιβληθεί το κράτος στην Εκκλησία και να συγκεντρώσει στο πρόσωπο του, όλες τις εξουσίες.
Δέκα χρόνια μετά την άνοδο του στον θρόνο, άρχισε να συζητάει το θέμα των εικόνων και εξέδωσε διάταγμα που πρόσταζε να μην προσκυνούν τις εικόνες και οι στρατιώτες κατέβασαν την εικόνα του Χριστού, που ήταν στην πύλη των ανακτόρων.
Ο λαός εξεγέρθηκε, σκότωσε τον επικεφαλής του στρατιωτικού αποσπάσματος και έτρεψε σε φυγή τους στρατιώτες. Ο αυτοκράτορας τιμώρησε τους στασιαστές και οι ιερές εικόνες τοποθετούνταν πλέον ψηλά ή τις έκρυβαν για να γλυτώσουν από την μανία των εικονομάχων.
Ο Πάπας Ρώμης Γρηγόριος Β’ σε επιστολή του προς τον αυτοκράτορα, του έγραψε να μην ανακατεύεται στα εκκλησιαστικά πράγματα. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός επίσης, συνέγραψε τρεις λόγους κατά των εικονομάχων.
Ο Πατριάρχης Γερμανός διαφώνησε με τον αυτοκράτορα, παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Αναστάσιο, που ήταν άνθρωπος του αυτοκράτορα.
Ο Λέων εξέδωσε και νεότερο διάταγμα εναντίον των ιερών εικόνων, όπου έθετε και σειρά άλλων εκκλησιαστικών ζητημάτων και προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις.
Στη Ρώμη συγκλήθηκε σύνοδος από το νέο Πάπα Γρηγόριο Γ’, που αφόρισε και καταδίκασε όσους κατέστρεφαν ή καταργούσαν τις άγιες εικόνες.
Ο διάδοχος του Λέοντα, Κωνσταντίνος Ε’, ήταν σκληρότερος από τον πατέρα του και έγραψε πραγματείες εναντίον των εικόνων. Θέλησε να επικυρώσει εκκλησιαστικά την εικονομαχία και συγκάλεσε σύνοδο, που καταδίκασε την τιμή των ιερών εικόνων.
Οι εικόνες απομακρύνθηκαν από τους ναούς, πολλές από αυτές καταστράφηκαν, αγιογραφίες και ψηφιδωτά ασβεστώθηκαν, ενώ πολλά μοναστήρια μετατράπηκαν σε στρατώνες.
Ο Πάπας Στέφανος Γ’, συγκάλεσε σύνοδο στο Λατερανό που καταδίκασε την προηγούμενη εικονομαχική σύνοδο.
Τον αυτοκράτορα διαδέχθηκε ο Λέων Δ’ ο Χάζαρος, που αποφάσισε να ακολουθήσει μετριοπαθή στάση στο ζήτημα των εικόνων. Όταν όμως οι εικονόφιλοι άρχισαν να δυναμώνουν, θέλησε να τους επιβάλλει πιεστικά μέτρα, αλλά δεν πρόλαβε γιατί πέθανε αιφνιδιαστικά.
Ο διάδοχος του Κωνσταντίνος ΣΤ’, τον διαδέχθηκε στην ηλικία των 2 ετών, γι’ αυτό και τον επιτρόπευε η μητέρα του, Ειρήνη η Αθηναία, που ήταν εικονόφιλη.
Όρισε Πατριάρχη τον Ταράσιο και συγκάλεσε στη Νίκαια της Βιθυνίας την Αγία Ζ’ Οικουμενική Σύνοδο, η οποία καταδίκασε και αναθεμάτισε τους εικονομάχους και έγιναν δεκτοί όσοι δήλωσαν μετάνοια.
Αργότερα ο αυτοκράτορας Λέων Ε’, επανέφερε την εικονομαχία και όρισε δικό του Πατριάρχη. Τελευταίος εικονομάχος αυτοκράτορας, ήταν ο Θεόφιλος, που είχε σύζυγο την Θεοδώρα, που ήταν κρυφά εικονόφιλη. Μετά τον θάνατο του αυτοκράτορα, η Θεοδώρα, με σύνοδο, επανέφερε τις άγιες εικόνες και όρισε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως τον Άγιο Μεθόδιο τον Ομολογητή.
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 1η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 2η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 3η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 4η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 5η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 6η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 7η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 8η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 9η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 10η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 11η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 12η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 13η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 14η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 15η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 16η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 17η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 18η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 19η Συνάντηση
