Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 30 Ιουνίου, η 19η διαδικτυακή συνάντηση της σειράς που πραγματοποιεί ο Αρχιμανδρίτης π. Καλλίνικος Μαυρολέων, με γενικό τίτλο «Ορθόδοξη Κατήχηση», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»
Με το 10ο άρθρο τΣτΠ θα ασχοληθούμε σήμερα, το οποίο λέει τα εξής:
«Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν».
Ὁμολογῶ τὴν πίστη μου στὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος τὸ ὁποῖο γίνεται μία φορὰ γιὰ τὴ συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν.
Δεν είναι τυχαίο που μετά το λόγο περί Εκκλησίας γίνεται αναφορά στο βάπτισμα, αφού με αυτό το ιερό μυστήριο γίνεται επίσημα η είσοδος του ανθρώπου στην Εκκλησία και η ενσωμάτωσή του στο μυστικό σώμα του Χριστού.
Τα Μυστήρια είναι η ζωή της Εκκλησίας. Είναι η βρόση και η πόση της. Είναι οι θυρίδες, απ’όπου περνά ο ήλιος της δικαιοσύνης. Τα Μυστήρια είναι θεοσύστατες τελετές, οι οποίες χορηγούν στον άνθρωπο με υπερφυσικό τρόπο τη Θεία Χάρη. Γι’αυτό και είναι αναγκαία και απαραίτητα για τη σωτηρία μας.
Η Εκκλησία μας τα ονόμασε μυστήρια. Γιατί άλλα βλέπουμε κι άλλα πιστεύουμε. Παρακολουθούμε τις πράξεις του Ιερέα που τελεί το μυστήριο, αλλά δεν βλέπουμε την αόρατη Θεία Χάρη, που μας παρέχει ο Θεός διά του μυστηρίου. Δεν βλέπουμε όσα υπερφυικά και υπερκόσμια συμβαίνουν εκείνη την ώρα.
Τι είναι η Θεία Χάρη;
Χάρισμα, είναι, δώρο!Που δίνει χαρά σε όποιον το παίρνει. Αλλά δείχνει και την εύνοια και τη συμπάθεια εκείνου που το δίνει. Η Θεία Χάρη είναι ανεκτίμητη δωρεά της Αγίας Τριάδος. Από Εκείνον, σαν θείος, ανεξάντλητος ποταμός αναβλύζει και εκχύνεται αστείρευτα στην Εκκλησία μας. Ενώ, το Άγιο Πνεύμα με τα Ιερά Μυστήρια την μεταδίδει στους πιστούς.
Η Θεία Χάρη είναι αόρατη. Δεν τη βλέπουμε. Είναι όμως φανερά τα αποτελέσματα της δύναμής της, μέσα στην Εκκλησία μας και μέσα στην ψυχή μας! Η Θεία Χάρη αναγεννά τον άνθρωπο. Ζωογονεί μέσα του τις αρετές. Του χαρίζει δύναμη και ζήλο να τις καλλιεργεί, ώστε η ψυχή του να γίνει εικόνα του Χριστού.
Σε κάθε εκκλησιαστικό μυστήριο διακρίνουμε δύο σημεία, ένα ορατό κι ένα αόρατο. Αόρατο είναι αυτό το οποίο δεν βλέπουμε με τα μάτια μας, που δεν μπορούμε να συλλάβουμε με τις αισθήσεις μας. Η αόρατη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, που παρέχεται μυστικά και αγιάζει την ψυχή μας. Στο μυστήριο του βαπτίσματος, για παράδειγμα, δεν βλέπει κανείς τη θεία χάρη να καθαρίζει την ψυχή του βαπτιζομένου από το προπατορικό αμάρτημα και να δημιουργεί σ’αυτόν μιαν νέα πνευματική γέννηση.
Ορατό είναι το σημείο που βλέπουμε, που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας,η εξωτερική τελετή, το υλικό που χρησιμοποιείται σε κάθε μυστήριο, οι ευχές, οι λόγοι, οι εξωτερικές κινήσεις του λειτουργού και τα όμοια. Τα σημεία αυτά πρέπει να υπάρχουν για να είναι ένα μυστήριο πλήρες και έγκυρο.
Άλλα μυστήρια είναι υποχρεωτικά, (το Βάπτισμα, το Χρίσμα, η Μετάνοια –εξομολόγηση και η Θεία Ευχαριστία). Άλλα είναι προαιρετικά (ο Γάμος, η Ιεροσύνη, το Ευχέλαιο).
Το βάπτισμα πέρασμα στην αιωνιότητα!
Το βάπτισμα είναι κορυφαίο μυστήριο. Οι Πατέρες λένε το βάπτισμα «θύρα», πόρτα και πέρασμα, προς την άλλη την αιώνια ζωή. Βαπτίζεται και ποτίζεται ολόκληρη η ψυχή και το σώμα, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, που του δίνει εξουσία να είναι πλέον όχι παιδί του Αδάμ, φθαρτό και άμοιρο, αλλά παιδί του Θεού, αθάνατο και ένδοξο. Με το βάπτισμα γινόμαστε μέλη της Εκκλησίας κι έχουμε το δικαίωμα να συμμετέχουμε και στα άλλα μυστήρια.
Το μυστήριο ενεργεί διπλά: απαλείφει τις αμαρτίες, το προπατορικό αμάρτημα πρώτα και όλα τα άλλα αμαρτήματα και σε προαλείφει για την αιώνια ζωή, την οποία μπορεί από τώρα να απολαμβάνει ο Χριστιανός με τα δώρα του Αγίου Πνεύματος.
Λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Το Βάπτισμα είναι ενταφιασμός και ανάσταση. Ενταφιάζεται ο παλαιός άνθρωπος μαζί με την αμαρτία και ανασταίνεται «ο νέος που ανανεώνεται κατ’εικόνα του δημιουργού Του» (Κολ.3,10). Ξεντυνόμαστε και ντυνόμαστε. Ξεντυνόμαστε το παλιό ένδυμα που καταλερώθηκε από το πλήθος των αμαρτημάτων και ντυνόμαστε το καινούριο, το απαλλαγμένο από κάθε κηλίδα. Αλλά, τι λέγω; Ντυνόμαστε τον ίδιο τον Χριστό, γιατί λέγει «όσοι βαπτισθήκατε στο όνομα του Χριστού, ντυθήκατε τον Χριστό» (Γαλ.3,27).
Γιατί είναι ένα;
Είναι ένα γιατί μια φορά τελείται το μυστήριο αυτό. Δεν μπορεί να επαναληφθεί. Όπως μία φορά γεννιόμαστε, μία είναι και η πνευματική γέννηση που συντελείται δια του μυστηρίου.
Με το βάπτισμα εξαλείφονται, σβήνονται όλες οι αμαρτίες μας, που οδηγούν στον πνευματικό θάνατο, ενώ παραμένει η ροπή προς το κακό, και ζωογονείται η ψυχή και αγωνίζεται και δίνει καρπούς πνευματικούς, συμμετέχει στην αιώνια ζωή.
Μας το παρέδωσε ο ίδιος ο Κύριος!
Το βάπτισμα ονομάζεται «Κυριακό μυστήριο», όπως και η Θεία Ευχαριστία, γιατί μας τα παρέδωσε ο ίδιος ο Κύριος. Σε μια συνομιλία Του με τον βουλευτή και κρυφό του μαθητή Νικόδημο του είπε: «Ἄν δέν γεννηθεῖ κανείς ἀπό νερό καί Πνεῦμα, δέν μπορεῖ νά μπεῖ στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ»( Ἰωάν.3,5). Έπειτα, πριν αναληφθεί στους ουρανούς, έδωσε στους μαθητές του την εντολή «νά πορευθοῦν σέ ὅλα τά ἔθνη, νά διδάξουν τούς λαούς και νά τούς βαπτίζουν στό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»( Ματθ.28,19), γιατί μόνο «ὁ πιστεύσας καί βαπτισθείς σωθήσεται» ( Μάρκ.26,16).
Είναι αναγκαίο το βάπτισμα;
Βεβαίως! Μας είναι γνωστό ότι οι συνέπειες της παρακοής και της αμαρτίας των Πρωτοπλάστων, δεν περιορίστηκαν μόνο σ’αυτούς αλλά μεταδόθηκαν σ’όλο το ανθρώπινο γένος. Έτσι ήρθε στη ζωή μας η φθορά και ο θάνατος! Δεν άφησε όμως ο Θεός το πλάσμα του αβοήθητο! Προχωρεί στη δημιουργία μιας καινούριας φύσεως και γίνεται ο ίδιος ο Θεός άνθρωπος! Με τη σταυρική Του θυσία μας απάλλαξε από την ενοχή και το θάνατο και μας έφερε σε μια καινούρια ζωή, μ’έναν όρο: να πιστέψουμε και να βαπτισθούμε.
Ένας άνθρωπος που πιστεύει, βυθίζεται στο νερό τρεις φορές, στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νεκρώνεται στη σαρκική ζωή της αμαρτίας και αναγεννιέται εν Αγίῳ Πνεύματι σε μια πνευματική και αγία ζωή.
Στο άγιο Βάπτισμα τελείται ένας συμβολικός θάνατος, όταν για λίγες στιγμές καταδυόμαστε στο νερό της κολυμβήθρας. Πεθαίνω μαζί με τον Χριστό, όχι με πραγματικό θάνατο, όπως υπέστη Εκείνος, αλλά τυπικό θάνατο, που είναι τύπος και εικόνα του πραγματικού θανάτου του Χριστού.
Σύμβολα και τύποι του Βαπτίσματος
Ας δούμε τώρα ποια υλικά στοιχεία χρησιμοποιούμε στο βάπτισμα και τι συμβολίζουν.
Το νερό
- Το νερό, που είναι απαραίτητο για το βάπτισμα, είναι το πιο πρόχειρο και γνώριμο στοιχείο καθαρισμού, κατάλληλο για να συμβολισθεί ο καθαρισμός της ψυχής. Το νερό καθαγιάζεται με ειδικές ευχές του Ιερέα και γίνεται «λουτρό παλιγγενεσίας», «ἀφθαρσίας πηγή», γεμάτο με αγγελική δύναμη και ισχύ!
Και τα ψάρια γεννιούνται στο νερό. Ψαράκια κι εμείς, “ἰχθύδια”(Τερτυλιανός), οπαδοί του ΙΧΘΥΟΣ, γεννιόμαστε από τη μάνα Εκκλησία, παιδιά του Θεού, μέσα στα νερά της κολυμβήθρας. Γέννα πνευματική, τοκετός ουράνιος. Γι’ αυτό και το βάπτισμα λέγεται “λουτρόν παλιγγενεσίας”. Δεύτερη γέννησή μας. Γεννηθήκαμε μια φορά από την κοιλιά της μητέρας μας, για να πεθάνουμε κάποια μέρα. Μας παίρνει όμως η μάνα Εκκλησία και μας γεννά στους κόλπους της-σχήμα κοιλιάς έχει η κολυμβήθρα- ανοίγει για μας με το βάπτισμα την πόρτα του σπιτιού της, όπου, αν παραμείνουμε συνειδητά σε ό,τι γίνεται εκεί μέσα, μπορούμε να κερδίσουμε την αιώνια ζωή. Έξω από την Εκκλησία δεν είναι δυνατή η σωτηρία μας.
Όταν ο ιερέας διαβάζει την ευχή του καθαγιασμού του νερού γίνεται ένα θαύμα! Κατεβαίνει το άγιο Πνεύμα και αγιάζονται τα νερά της κολυμβήθρας. Γίνεται η άφεση των αμαρτιών στο νήπιο που θα βαπτισθεί σ’αυτό. Ο ιερέας ευλογεί το νερό σταυρώνοντάς το 3 φορές.
Ο ιερέας παρακαλεί να κατέβει το Άγιο Πνεύμα και να ρθει σε τούτο το νερό η ευλογία του Ιορδάνη, να αναδειχτεί παιδί του φωτός και κληρονόμος των αιωνίων αγαθών. Οι άνθρωποι έγιναν δούλοι και γι’αυτό παιδιά του σκότους. Ο Χριστός φέρνει σε ύπαρξη ένα νέο γένος, που η κύρια αρχή της ύπαρξής του είναι ότι έχει δει το φως, το έχει λάβει και το έχει κάνει ζωή του.
Βλέπω μέσα στην κολυμβήθρα όλο τον κόσμο και τη φύση να αγιάζεται και να γίνεται ένας νέος κόσμος, να γίνεται μια νέα φύση…
Μετά, ο ιερέας φυσά τρεις φορές μέσα στο νερό: βάζει με τούτο τη θεία χάρη μέσα σ’αυτό πλουσιότερη. Κι ο Χριστός ενεφύσησε στους μαθητές του, για να τους μεταδώσει το Άγιο Πνεύμα. Κι ο ιερέας επικαλείται το άγιο Πνεύμα στο νερό της κολυμβήθρας για να αποκτήσει δύναμη καθαρτική και να σβήσει το προπατορικό αμάρτημα αυτού που θα βαπτισθεί σ’αυτό.
Σφραγίζει 3 φορές το νερό, για να γίνει νερό πνευματικό και άγιο, για να μην κρυφτεί κάτω από αυτό κανένα κακό του πονηρού, αλλά για να γίνει αντίθετο σ’αυτόν τόν πονηρό και να τον διώξει, και να μπορεί να αναπλασθεί, να αγιάζει, να υιοθετεί εκείνους, που βαπτίζονται μέσα σ’αυτό και να τους κάνει τέκνα φωτός.
Το λάδι
- Δεύτερο στοιχείο είναι το λάδι. Ο Ιερέας πρώτα εύχεται: «Ευλόγησε το λάδι Κύριε για να γίνει όπλο αρετής, για να απαλλαγούν από τα κακά όλοι όσοι χρίονται με πίστη». Στη συνέχεια σταυρώνει με το λάδι το νερό, και αλείφει το μωρό με λάδι σταυροειδώς για θεραπεία της ψυχής και του σώματος. Έπειτα δίνει και στον νονό να το αλείψει. Πρέπει να αλειφθεί όλο!
- Το στήθος για θεραπεία της ψυχής και του σώματος,
- τα αυτιά για αποδοχή της πίστης,
- τα πόδια για να ακολουθεί τα βήματά σου,
- τα χέρια που τον δημιούργησαν και τον έπλασαν,
- όλο το κορμί γενικώς.
Τι νόημα έχει η άλειψη με λάδι;
α) Αυτός που βαπτίζεται ελκύει πάνω του τη Χάρη του Θεού.Δεν υπάρχει πλέον έχθρα μεταξύ αυτού και του Θεού, αλλά ειρήνη. Όπως ο καλός Σαμαρείτης άλειψε με λάδι και κρασί τις πληγές τον τραυματισμένο από τους ληστές, αλείφει και η Εκκλησία τον τραυματισθέντα από το προπατορικό αμάρτημα, δείχνοντας έτσι ότι τον αγαπά και θέλει να τον θεραπεύσει.
β) Το νήπιο αλείφεται με λάδι γιατί αποκόβεται από την αγριέλαιο και κεντρίζεται στην καλλιέλαιο, στην καλή, την αληθινή Ελαία, τον Χριστό. (Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων)
γ) Οι αθλητές αλείφονταν με λάδι για να γλιστρούν από τα χέρια του αντιπάλου (Χρυσόστομος). Εδώ πρόκειται για αγώνα… γιατί παραμένει η κλίση προς την αμαρτία. Αγώνας κατά των παθών, του διαβόλου. Είναι σαν να λέει στον βαπτιζόμενο: «Θα παλέψεις στήθος με στήθος με τον διάβολο. Μη φοβάσαι! Δεν είσαι άοπλος! Από την πρώτη μέρα του αγώνα η μάνα Εκκλησία σε οπλίζει με όπλα πνευματικά, με μέσα Χάριτος, ώστε να νικάς σ’αυτόν τον αγώνα. Το λάδι είναι γιατρικό για τις σωματικές πληγές αλλά θεραπεύει και της ψυχής μας τις πληγές»!
- Τριττή κατάδυση
Τρεις καταδύσεις και τρεις αναδύσεις στο όνομα της Αγίας Τριάδος γίνονται κατά τη βάπτιση. Κι αυτό δεν είναι μια πράξη συμβολική. Είναι μια πραγματική συμμετοχή στην τριήμερη ταφή και την ανάσταση του Κυρίου. Ο Απόστολος Παύλος μας εξηγεί: «ὅσοι βαπτισθήκαμε με πίστη στο Σωτήρα Χριστό, πεθάναμε μαζί Του και μαζί Του θα μας αναστήσει σε νέα ζωή ενάρετη και αγία». (Ρωμ. 6,3-4).
Με την κατάδυση στο αγιασμένο νερό νεκρώνεται και θάβεται ο παλαιός άνθρωπος της αμαρτίας. Η Θεία Χάρη τον λούζει από κάθε αμαρτία και του χαρίζει την πρώτη καθαρότητα του Αδάμ, πριν αμαρτήσει. Από το «προπατορικό» αμάρτημα, δεν μένει πάνω του τίποτε. Εκτός από την έλξη της αμαρτίας, που όμως μπορεί να την νικήσει και τον θάνατο, τον οποίο όμως νίκησε ο Χριστός.
Με την ανάδυση, ο πιστός ανασταίνεται! Ξεπροβάλλει καινούριος! Φωτεινός! Ξαναγεννημένος από «ὕδωρ» καί «Πνεῦμα». Έτοιμος να συμπορευθεί με τον Χριστό ενωμένος μαζί Του.
Μετά ο ιερέας σηκώνει το παιδί ψηλά πάνω από την κολυμπήθρα και το βουτάει 3 φορές, λέγοντας “Βαπτίζεται (από τον ίδιο το Θεό, επειδή ο ίδιος θέλει κι όχι με το ζόρι) ο δούλος (ή η δούλη) τού Θεού… εις το όνομα τού Πατρός και του Υιού και του Αγιου Πνεύματος. Αμήν”.
Βάπτισμα σημαίνει βύθισμα. Συμβολίζει την ταφή και την ανάσταση του Κυρίου. Εκείνος πέθανε και τάφηκε πραγματικά. Δοκίμασε τους πόνους. Και σε μας, χωρίς να πονέσουμε, χωρίς να κοπιάσουμε, μόνο με το βάπτισμά μας, που είναι συμμετοχή στον πόνο του, μας χαρίζει τη Σωτηρία!
Η κατάδυση στο βάπτισμα παριστάνει ταφή και η ταφή είναι η επιβεβαίωση του θανάτου. Οι θαπτόμενοι έχουν διακόψει κάθε σχέση με τον κόσμο και είναι εντελώς αποξενωμένοι μ’αυτόν. Έτσι κι εμείς οφείλουμε να ταφούμε ως προς την αμαρτία. Υπογράψαμε συνθήκη, να ζήσουμε πλεόν ανήκοντας ολοκληρωτικά στον Κύριο.
4. Το Χρίσμα με το Άγιον Μύρο
Μαζί με το μυστήριο του βαπτίσματος τελείται αμέσως και το μυστήριο του Χρίσματος. Κι ο Χριστός μόλις βαπτίστηκε και βγήκε από τον Ιορδάνη, έγινε η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Έτσι και στο νήπιο, αφού βγει από τα αγιασμένα νερά δίνεται το Χρίσμα. Είναι αλληλένδετα μυστήρια. Καθαρίζεται από το προπατορικό αμάρτημα με το βάπτισμα και ενισχύεται στην πνευματική ζωή με το Χρίσμα.
Ο ιερέας σταυρώνει με Άγιο Μύρο το μωρό στο μέτωπο, στο στήθος, στα χέρια και στα πόδια λέγοντας σύντομες προσευχές . Το Πνεύμα το Άγιο έρχεται κι αγκαλιάζει τώρα αυτόν που βαπτίστηκε. Η σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος. Γίνεται παιδί φωτός κι έχει το θάρρος να τον λέει Πατέρα.Με το αγιασμένο μύρο μεταδίδονται στο νήπιο τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Γιατί λέει «σφραγίς Πνεύματος Ἁγίου»;
Σφραγίδα: Με καυτό σίδερο χάραζαν το όνομά τους στους δούλους, για να φαίνεται ότι τους ανήκουν. Η χρίση με το Άγιο Μύρο είναι η βεβαίωση της ομολογίας μας, σφραγίδα των συνθηκών, της συμφωνίας που κάναμε με το Βάπτισμα. Ο Ιερέας χρίει:
- Στο μέτωπο για να υπάρχει πια η σφραγίδα του Θεού σ’αυτό και να φύγει η ντροπή της αμαρτίας του πρωτοπλάστου από πάνω του,
- στα αυτιά για να δέχεται ευχαρίστως τα λόγια του Θεού,
- στην όσφρηση, για να αντιλαμβάνεται την ευωδία του Χριστού,
- στα στήθη, για να τα προβάλλει πια ο Χριστιανός με γενναιότητα, σαν θώρακα, στον αγώνα κατά του Διαβόλου και να εξαγιασθεί η καρδιά,
- στα χέρια, για να εργάζονται το καλό και
- στα πόδια, για να πηγαίνουν σε τόπον καλό.
Ολόκληρος ο άνθρωπος έγινε τώρα ναός του Θεού και ολόκληρη η ζωή του γίνεται από εδώ και πέρα μια λειτουργία. Αυτή είναι η πανοπλία με την οποία ντύνει η Εκκλησία μας το κάθε νέο μέλος της.
Το Άγιο Μύρο είναι το “χάραγμα” πάνω στο πρόσωπο, το χέρι ή σε οποιοδήποτε μέλος με το οποίο ο Υπέρτατος Κύριος κατασφραγίζει τους δικούς του. Το ντύνει με ένδυμα αρετής. Το καινούριο ρούχο είναι το ρούχο ενός Βασιλιά. Ο άνθρωπος είναι και πάλι ο βασιλιάς της δημιουργίας. Ο κόσμος είναι πάλι η ζωή του, όχι ο θάνατός του, γιατί ξέρει τι να πράξει με τον κόσμο.
- Τα λευκά ρούχα, ο σταυρός και η λαμπάδα
Ύστερα ντύνουν το παιδί με λευκά ρούχα, για να δειχθεί η εσωτερική καθαρότητα του νηπίου, κι ο αγώνας του να κρατήσει την ψυχή του καθαρή. Του δίνουν το πρώτο δώρο του, ένα σταυρό, σύμφωνα με τον λόγο του Χριστού «όποιος θέλει να με ακολουθήσει ας σηκώσει τον σταυρό του». Ο παλιός άνθρωπος σταυρώνεται μαζί με τον Χριστό για να ζήσει νέος με τον Χριστό μας, τόν Κύριό μας κι ανάβεται η λαμπάδα: ο βαπτιζόμενος έρχεται από το σκοτάδι στο φως και γίνεται υιός φωτός.Το νήπιο φωτίστηκε, με φως τέτοιο, που δεν τολμά να αντικρίσει ο σατανάς. Έτσι να να λάμπει κι η ζωή του! Να λάμψει το φως του μπρος στους ανθρώπους για να βλέπουν τα καλά του έργα…
- Ο κυκλικός χορός
Ο ιερέας με τον ανάδοχο κάνουν κύκλο γύρω από την κολυμπήθρα . Ο κυκλικός χορός συμβολίζει μια ζωή χωρίς τέλος, όπως ο κύκλος δεν έχει τέλος. Ένας χορός, τρεις κύκλοι! Σαν να χορεύει μαζί με τους αγγέλους και να ευφραίνεται μαζί τους, περιστρέφεται γύρω από την κολυμβήθρα τρεις φορές, χαίροντας γι’αυτή την πνευματική μητέρα και γι’αυτό που γεννήθηκε από αυτήν δια του Πνεύματος και ψάλλει μαζί τους: «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε”, που σημαίνει “όσοι βαφτισθήκατε στο όνομα του Χριστού, στολισθήκατε με τη χάρη του”. Εσείς που βαπτιστήκατε στο όνομα του Χριστού, το Χριστό ντυθήκατε!Πρέπει μέρα νύχτα τον Χριστό να φοράς!
Ακολουθεί η απόλουση: «Δικαιώθηκες, φωτίστηκες, βαπτίστηκες,έλαβες Πνεύμα Άγιον». Τώρα αφαιρούνται τα σημάδια. Δεν δόθηκαν για να είναι απλώς σημάδια.Τώρα αρχίζει η χριστιανική ζωή και τίποτε εξωτερικό δεν μπορεί να τον βοηθήσει. Η εσωτερική οικειοποίηση του δώρου της Χάρης δυναμώνει τον πιστό να δίνει τη μαρτυρία του.
- Η τριχοκουρία
Ο Ιερέας με ένα ψαλιδάκι κόβει μικρές τούφες από τα μαλλιά του παιδιού. Το παιδί είθισται να μην έχει κουρευτεί ποτέ πριν και αυτές οι τούφες να είναι οι πρώτες που κόβονται. Από το κεφάλι, ως θυσία προσφέρει στον Χριστό τα μαλλιά της κεφαλής του.
Αλλά και γιατί πρέπει:
- να έχει κεφαλή του τον Χριστό…
2.να αγωνίζεται κατά των πονηρών λογισμών, να τους πετά από τον νου, όπως πέταξε τις τρίχες
- να προσφέρω στο Θεό τις τρίχες της κεφαλής μου σαν πρώτη και ελεύθερη χαρούμενη θυσία του ανθρωπίνου σώματος και μαζί με την κόμη προσφέρω και όλο το σώμα ως θυσία… Από το κεφάλι, από το ανώτερο μέρος του σώματός μου…
- σαν να καλλωπίζουμε, να χτενίζουμε το νήπιο, η αμαρτία τον ξεχτένισε, με το βάπτισμα χτενίστηκε και πάλι.
- ανήκει πλέον στον Θεό…
- Η μητέρα φιλάει το χέρι του αναδόχου
Τέλος, η μητέρα φιλάει το χέρι του αναδόχου και παίρνει το παιδί στην αγκαλιά της! Καλό ταξίδι να ‘χουμε στον ουράνιο Παράδεισο… Παιδί Του, σπλάχνο Του γίνεσαι! Θεού παιδί και κληρονόμος του Πατέρα σου κληρονόμος του Θεού.
Ο νονός είναι ο εγγυητής για την πίστη του βαπτιζόμενου. Δεν είναι πράξη ανάγκης, αλλά έργο ευθύνης, πίστης και αγωγής! Η Εκκλησία του εμπιστεύεται να μορφωσει πνευματικά ένα μέλος της. Ο ανάδοχος αναλαμβάνει μια μεγάλη ευθύνη! Να διδάξει στο μικρό αυτό παιδί την ορθόδοξη πίστη, με τα λόγια, τα έργα του, τη ζωή του! Έχει καθήκον και υποχρέωση να του μάθει το δρόμο που οδηγεί στον ουρανό… Και φυσικά, να τον έχει μάθει πρώτα αυτός!
Αδελφοί,
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει καθένας τη σημασία των όσων τελούνται κατά το μυστήριο του Βαπτίσματος. Τα σύμβολα, τα σημεία, τα μέσα που χρησιμοποιούνται κι ακροθιγώς σήμερα θίξαμε, είναι όλα αναγωγικά και υπηρετούν τον άνθρωπο, που ποθεί τον Θεό! Είναι αδύνατον να ζήσει χωρίς Αυτόν και η πάλη για κοινωνία μαζί Του είναι αγώνας δίχως τέλος!
Αδελφέ, σ’αυτόν τον αγώνα, δεν είσαι μόνος…. Τράβα το δρόμο του Χριστού κι εκείνος θα σου κρατά γερά το χέρι… Πατέρα παντοδύναμο έχεις προστάτη και οδηγό, μην το ξεχνάς ποτέ αυτό…
Κύριε, δός μου τη χάρη σου να κρατώ καθαρό τον χιτώνα του ιερού βαπτίσματος…
Κι αν νικηθώ και πέσω; Μην ξεχνάς! Υπάρχει το δεύτερο βάπτισμα, το βάπτισμα των δακρύων, η εξομολόγηση…
ΜΙΜΗΣΟΥ τον Άγιο που έχεις το όνομά του…
Συγχώρεσέ με Άγιέ μου που ντρόπιασα το όνομά σου! Εσύ μπορείς να μου τα ξαναφτιάξεις με τον Θεό… Έχουμε πλαστεί για την αιώνια ζωή και οι άγιοι είναι οι οδηγοί μας προς τον Ουρανό.
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 1η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 2η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 3η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 4η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 5η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 6η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 7η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 8η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 10η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 11η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 12η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 13η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 14η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 15η Συνάντηση
Ορθόδοξη Κατήχηση»: 16η Συνάντηση
