Ας ακολουθούμε αυτά που θέλει ο Θεός, κι όχι αυτά που θέλει ο σημερινός αιώνας, που είναι πραγματικός απατεώνας. Ας ακολουθούμε αυτά που η Εκκλησία προβάλλει προς παραδειγματισμό μας, για να ξέρουμε πόσο και πως ευλογούνται από τον Θεό, οι άγιοι άνθρωποι.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου, (Η σύλληψις της αγίας Άννης της μητρός της Θεοτόκου και Άννης της μητρός Σαμουήλ του προφήτου), στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Αθανάσιος Παπασταύρου, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της αγίας Άννης, τόνισε ο π. Αθανάσιος, όχι με την έννοια της κοιμήσεως της, αλλά τη μνήμη του συγκλονιστικού γεγονότος της συλλήψεως της.
Είναι από τις μεγαλύτερες εκκλησιαστικές εορτές και θεωρείται θεομητορική εορτή, γιατί έχουμε την σύλληψη της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία συνέβη με θαυμαστό τρόπο.
«Ο Ιωακείμ και η Άννα ήταν ηλικιωμένοι και άτεκνοι, ο Θεός όμως άκουσε τις προσευχές τους και τους χάρισε ιερό και μοναδικό βλαστό, την Παναγία, που αξιώθηκε να γίνει η μητέρα του Θεού. Εκείνη, που αφιερώθηκε από τον Θεό, στην ηλικία των τριών ετών, στο Ναό και είναι η «μετά Θεόν, Θεός», όπως τονίζει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.»
Η Εκκλησία σήμερα παρουσιάζει και μία άλλη προσωπικότητα, την αγία Άννα, μητέρα του προφήτη Σαμουήλ. Κι εκείνη ήταν άτεκνη, αλλά όχι περασμένης ηλικίας. Ήταν μία ευλογημένη ψυχή, και θλιβόταν για την ατεκνία της, η οποία εκείνη την εποχή θεωρούνταν όνειδος και ύβρις.
Κάποτε, βρίσκονταν σε ιερό τόπο όπου φυλάσσονταν η Κιβωτός της Διαθήκης, και όπου κριτής του Ισραήλ ήταν ο Ηλί, που ήταν συγχρόνως και αρχιερέας. Είδε την Άννα να βρίσκεται πεσμένη μέσα στο Ναό και να κλαίει απαρηγόρητα, και νόμισε ότι ήταν μεθυσμένη και χωρίς να εξετάσει τα πράγματα, έδωσε εντολή να την διώξουν από το ιερό.
Εκείνη, του είπε ότι δεν ήταν μεθυσμένη, αλλά βαθιά πονεμένη, γιατί ο Θεός δεν της έδωσε παιδιά. Και τότε εκείνος συγκινήθηκε και της ευχήθηκε, και επιστρέφοντας στο σπίτι της, συνέλαβε υιό, που αποφάσισε και τον αφιέρωσε στο Ναό.
«Ο υιός αυτός είναι ο μέγας Προφήτης Σαμουήλ που υπηρέτησε τον Θεό και είχε ιδιαίτερη παρρησία στην προσευχή του. Έχρισε βασιλέα του Ισραήλ, κατ’ επιταγή του Θεού, τον μέγα προφήτη και βασιλέα Δαυίδ. Κι έτσι ο Σαμουήλ, ο υιός της προσευχής, ευλογήθηκε από τον Θεό και έχρισε βασιλέα τον προφητάνακτα.»
Συνεχίζοντας ο π. Αθανάσιος και με αφορμή τις δύο αγίες που εορτάζει σήμερα η Εκκλησία, προέτρεψε να προσέχουμε πάντοτε να είμαστε όπως μας θέλει ο Θεός, να ζούμε όπως θέλει ο Θεός. Να στεκόμαστε πάντοτε με ευλάβεια απέναντι του Θεού και να θεωρούμε την ευτεκνία μεγάλη ευλογία από τον Θεό.
Ας ακολουθούμε αυτά που θέλει ο Θεός, συνέχισε, κι όχι αυτά που θέλει ο σημερινός αιώνας, που είναι πραγματικός απατεώνας. Ας ακολουθούμε αυτά που η Εκκλησία προβάλλει προς παραδειγματισμό μας, για να ξέρουμε πόσο και πως ευλογούνται από τον Θεό, οι άγιοι άνθρωποι.
Άγιοι ήταν οι θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα, γιατί έζησαν όπως ήθελε ο Θεός και όταν Εκείνος έκρινε τους έδωσε θυγατέρα την Υπεραγία Θεοτόκο. Αγία και η Άννα που ευλογήθηκε από τον Θεό και έγινε εύτεκνη, φέρνοντας στον κόσμο τον προφήτη Σαμουήλ, αλλά και άλλα παιδιά.
Κι όπως τόνισε ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο π. Αθανάσιος:
«Το να χαρίζει ο Θεός παιδιά, είναι ευλογία και να ευχόμαστε τα παιδιά που φέρνουν στον κόσμο οι γονείς, να είναι πράγματι ευλογημένα παιδιά. Και θα είναι ευλογημένα, όταν μεγαλώνουν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».
Δεν είναι η αυστηρότητα, αλλά η πραγματική αγάπη που περνάει μέσα από το παράδειγμα των γονέων, μέσα από την διαρκή προσευχή για τα παιδιά τους και την ταπεινή υπομονή τους. Αυτά ευλογεί ο Θεός κι έτσι τα παιδιά έρχονται ευλογημένα και συνεχίζουν μέσα στον κόσμο, να είναι φώτα.»
