19 Απριλίου, 2024

Select your Top Menu from wp menus

«Εν δράσει 2021»: «Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 23η Συνάντηση

Συνεχίστηκε την Δευτέρα 5  Ιουλίου με την 22η διαδικτυακή συνάντηση, η σειρά των μαθημάτων που πραγματοποιεί ο Συγγραφέας  – Ραδιοφωνικός Παραγωγός κ. Στέφανος Μίλεσης, με γενικό τίτλο «Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»

Το οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά συνεχίστηκε με τους λογοτέχνες της πόλης και ειδικότερα τον Λάμπρο Πορφύρα.

Γεννήθηκε στην Χίο το 1879 και η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στον Πειραιά το 1884. Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο Πειραιώς, γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πέθανε το 1932 στο σπίτι του στην Φρεαττύδα.

Οι ψαράδες της Φρεαττύδας ήταν απαρηγόρητοι και όλοι οι κάτοικοι της περιοχής για πολλά χρόνια τραγουδούσαν μελοποιημένους στίχους του. Ήταν ο πιο αγαπητός σύντροφος σ’ όλες τις παρέες του κρασιού, παρέες είτε από ανθρώπους των γραμμάτων, είτε του λαού.

Η παρουσία του άνοιγε τις καρδιές κι έφερνε έναν αέρα πολιτισμού κι εμπιστοσύνης. Ήταν τύπος «κλειστός». Ούτε τραγουδούσε, ούτε μιλούσε πολύ. Δεν είχε εχθρούς και δεν μισούσε κανέναν.

Το 1938 έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Λάμπρου Πορφύρα στην Φρεαττύδα. Το 1961 ό αδερφός του επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στην ξενιτειά και σε μια ταβέρνα, ακριβώς απέναντι από την προτομή, τελεί φιλολογικό μνημόσυνο.

Εκεί σκιαγραφήθηκε το προφίλ μιας σειράς λογοτεχνών, που έλαβε τον τίτλο «Η Σχολή της Φιλολογικής Ταβέρνας». Στην σχολή αυτή κυριάρχησαν δύο μορφές, του Βουτυρά και του Πορφύρα.

Όσοι γνώριζαν τον Πορφύρα, ήξεραν πολύ καλά ότι ο ποιητής αυτός εμπνέονταν από την γραφικότητα του μικρού όρμου της Φρεαττύδας, που ο ίδιος αποκαλούσε «την μόνη ποίηση που έχει απομείνει στον Πειραιά».

Λίγες ημέρες μετά τον θάνατο του, ο τότε Δήμαρχος Πειραιώς Μιχαήλ Ρινόπουλος, εισηγήθηκε να μετονομασθεί η οδός Ποδαλειρίου, στην οποία κατοικούσε ο ποιητής, σε οδό Λάμπρου Πορφύρα.

Η ονομασία διατηρήθηκε για μικρό χρονικό διάστημα και το όνομα του δόθηκε μεταπολεμικά σε άλλον δρόμο στον Πειραιά και συγκεκριμένα στο Χατζηκυριάκειο.

Βέβαια ο συγκεκριμένος δρόμος ουδεμία σχέση έχει με την Φρεαττύδα, που ο ποιητής Λάμπρος Πορφύρας αγάπησε υπέρμετρα και εξύμνησε όσο βρισκόταν εν ζωή.


«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 1η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 2η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 3η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 4η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 5η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 6η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 7η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 8η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 9η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 10η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 11η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 12η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 13η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 14η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 15η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 16η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 17η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 18η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 19η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 20η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 21η Συνάντηση

«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 22η Συνάντηση

Related posts