Συνεχίστηκε την Τετάρτη 12 Μαΐου, με την 13η διαδικτυακή συνάντηση, η σειρά των μαθημάτων που πραγματοποιεί ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Ψωίνος, με γενικό τίτλο «Εκκλησιαστική ιστορία», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Η συνάντηση, περιελάμβανε ένα αφιέρωμα στην ηγετική και ιερή μορφή του Μ. Κωνσταντίνου, που ανοίγει ένα μεγάλο και λαμπρό κεφάλαιο της εκκλησιαστικής ιστορίας.
Έδωσε ο Μ. Κωνσταντίνος, κάτι πολύ σημαντικό και αναγκαίο στην Εκκλησία, όπως και σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες, την ελευθερία της, με το περίφημο διάταγμα των Μεδιολάνων. Οι λόγοι της ανεξιθρησκείας, ήταν πολιτικοί και θρησκευτικοί.
Η αναβίωση της ειδωλολατρίας από προηγούμενους αυτοκράτορες και οι διωγμοί που διεξήγαγαν εναντίον των χριστιανών, δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα, αντιθέτως έφεραν παρακμή.
Οπότε ο Μ. Κωνσταντίνος, όταν έγινε αυτοκράτορας, έβλεπε μία μεγάλη ανάγκη συσπείρωσης και αλλαγής των πραγμάτων. Στόχευσε στη νέα ανερχόμενη δύναμη, όπως φαίνονταν, τους χριστιανούς και θέλησε να τους εντάξει στην προσπάθεια για την ενδυνάμωση και ισχυροποίηση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Κάτι άλλο που τον επηρέασε, ήταν η ηθική διδασκαλία του χριστιανισμού. Εν πολλοίς την ασπάζονταν και την αποδέχονταν. Του προξενούσε εντύπωση η ζωή των χριστιανών, η συνοχή και η αγάπη που είχαν μεταξύ τους, η βοήθεια που παρείχαν σε όσους είχαν ανάγκη.
Και θέλησε αυτήν την δυναμική των χριστιανών, να την αναβιβάσει και να την ανυψώσει και σε πολιτικό επίπεδο. Ήξερε πως, βάζοντας στο παιχνίδι τους χριστιανούς, θα κέρδιζε πολλά η ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Τον ευνοούσε η διδασκαλία του χριστιανισμού, για να προάγει και τα δικά του σχέδια, που αφορούσαν την εξουσία του αυτοκράτορα. Υπέγραψε το διάταγμα της ανεξιθρησκείας στα Μεδιόλανα, όπου κάθε πίστη και θρησκευτική κοινότητα, ήταν ελεύθερη.
Ο Μ. Κωνσταντίνος έκλινε προς την μονοθεΐα, από πολύ πριν και τελικά στο τέλος, ασπάστηκε την χριστιανική πίστη και βαπτίστηκε χριστιανός και αναδείχθηκε άγιος της Εκκλησίας μας.
Η μητέρα του, αγία Ελένη, βρισκόταν πολύ κοντά στον χριστιανισμό, βαπτίστηκε χριστιανή και γαλούχησε τον γιό της, με τα νάματα της χριστιανικής πίστης.
Ενώ έκλινε προς τον χριστιανισμό, επειδή ήταν διπλωμάτης, και οι ειδωλολάτρες τον θεωρούσαν δικό τους άνθρωπο, αφού δεν τους εκδίωξε.
Όταν εκστράτευσε εναντίον του Μαξεντίου, είδε στον ουρανό ένα θεϊκό όραμα, τον Τίμιο Σταυρό να λάμπει και δίπλα του την επιγραφή «Εν τούτω νίκα». Την επόμενη νύχτα είδε στον ύπνο του τον Χριστό, από τον οποίον έλαβε την εντολή να κατασκευάσει ένα λάβαρο, με το μονόγραμμα του Χριστού. Την επόμενη ημέρα, εκτός από το λάβαρο, διέταξε το στράτευμα του, όλοι οι στρατιώτες να ζωγραφίσουν στις ασπίδες τους το μονόγραμμα.
Όλα αυτά ήταν η αρχή για να γνωρίσει η Εκκλησία σπουδαίες στιγμές και μέρες. Άρχισε να εδραιώνεται ο χριστιανισμός στην αυτοκρατορική συνείδηση.
Ο Μ. Κωνσταντίνος ευεργέτησε όσο κανείς άλλος τον χριστιανισμό, κυρίως με το Διάταγμα των Μεδιολάνων. Πρόκειται για μία πολιτική πράξη, που υπαγόρευσε η τρέχουσα κατάσταση, για να μην υπονομευθεί το μέλλον του κράτους. Σκοπός του δεν ήταν η αποκατάσταση των αρχαίων θεσμών, όπως ήθελαν οι προηγούμενοι αυτοκράτορες, αλλά το δημόσιο καλό. Με το διάταγμα, εκτός των άλλων, αναγνωρίσθηκε νομικά η έννοια και η υπόσταση της Εκκλησίας.
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 1η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 2η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 3η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 4η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 5η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 6η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 7η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 8η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 9η Συνάντηση
«Εκκλησιαστική Ιστορία»: 10η Συνάντηση
