Για το ρόλο του πατέρα στη σύγχρονη οικογένεια συζήτησαν στο «Ενοριακό Αρχονταρίκι» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, ο Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Τσιμούρης, Θεολόγος και η κα Μερόπη Σπυροπούλου, Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, την Δευτέρα 9 Νοεμβρίου, στο πλαίσιο του Προγράμματος «Ενορία εν δράσει…».
Εξ αρχής ο π. Βασίλειος έθεσε το ερώτημα «κατά πόσο υπάρχει πατέρας στην οικογένεια», αναφερόμενος όχι μόνο στις μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά και στις περιπτώσεις όπου ο πατέρας εργάζεται αρκετές ώρες.
«Έχουν αλλάξει οι συνθήκες της ζωής», σημείωσε η κα Σπυροπούλου, τονίζοντας πως ενώ παλαιότερα ο πατέρας ήταν ο αρχηγός της οικογένειας, τώρα κανείς από τους συζύγους δεν έχει ιδιαίτερα προνόμια. «Μπορεί λοιπόν το ζευγάρι να καλλιεργήσει μία ευλογημένη συνεργασία, ευλογημένη συντροφικότητα και συνεννόηση, ώστε να προκύψει μια αρμονική και αποτελεσματική συμβίωση και μια υπέροχη οικογενειακή ατμόσφαιρα για τα παιδιά» είπε, υπογραμμίζοντας με έμφαση πως η εικόνα και η προσωπικότητα του πατέρα, προέρχεται κυρίως από τα όσα λέει η μητέρα στα παιδιά για αυτόν. «Αυτό το βλέπουμε πολλές φορές στις παλιές ναυτικές οικογένειες που ο πατέρας έλειπε για χρόνια, αλλά δεν έλειπε από το σπίτι, γιατί η μητέρα είχε πάντα τη διάθεση να κρατάει την παρουσία του ζωηρή και ζωντανή μέσα στο σπίτι, περιγράφοντας στα παιδιά της, τις ικανότητές του, την καλοσύνη του, ώστε τα παιδιά και να μάθουν να τον αγαπούν και να τον περιμένουν και να τον υπολογίζουν», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως «τώρα, παρόλο που ο πατέρας είναι παρών, δεν ξέρω αν από τα λόγια της μάνας, αυτή η προσωπικότητα μένει ζωντανή και καλλιεργείται στα παιδιά».
Από την πλευρά του ο π.Βασίλειος μίλησε για την θυσιαστική αγάπη την οποία θα πρέπει να έχουν οι δύο σύζυγοι, αλλά και για τις διαχρονικές αλήθειες στη σχέση των δύο ανθρώπων, ενώ η κα Σπυροπούλου επεσήμανε πως η έννοια της ισότητας δεν μπορεί να καταργήσει την διαφορετικότητα των φύλων, λέγοντας πως «είναι εξίσου σημαντικές οι προσφορές τους, αλλά είναι διαφορετικές».
«Η μάνα αντιπροσωπεύει την στοργή, την αγκαλιά, τη φροντίδα, ενώ τα παιδιά θέλουν από τον πατέρα να αντιπροσωπεύει την ασφάλεια, την προστασία, τη σιγουριά» είπε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας πως «η ισότητα δεν σημαίνει εξομοίωση». «Δεν μπορεί η γυναίκα να εξομοιωθεί με τον άντρα ούτε στη συμπεριφορά της, ούτε με τον τρόπο που επιβάλλεται στο περιβάλλον της. Έχουν διαφορετικές ικανότητες, διαφορετικά στοιχεία τα οποία πρέπει να είναι σεβαστά και τα οποία μέσα στο ζευγάρι έχουν την αντίστοιχη προσφορά στα παιδιά τους», προσέθεσε.
Στη συνέχεια, αναφέροντας συγκεκριμένα παραδείγματα από δύο πραγματικά περιστατικά η κα Σπυροπούλου σημείωσε πως «αυτά που λέει η μάνα, μπορούν πάρα πολλές φορές να επηρεάσουν την εικόνα που σχηματίζει το παιδί για τον πατέρα του και επομένως πρέπει οι μητέρες να δίνουμε αυτή την διάσταση στις κουβέντες με τα παιδιά μας για τον πατέρα τους».
Ο π.Βασίλειος τόνισε ότι το παιδί έχει ανάγκη την παρουσία του πατέρα του, ενώ από την πλευρά της η κα Σπυροπούλου επεσήμανε πως πρέπει και το περιβάλλον των γονέων να είναι προσεκτικό, γιατί «για το παιδί, αυτοί οι δύο άνθρωποι θα είναι για πάντα οι γονείς του. Δεν είναι δυνατόν να δηλητηριάζουμε τα συναισθήματα του παιδιού απέναντι στον έναν ή στον άλλο επειδή έχουν χωρίσει. Πρέπει οι σχέσεις των γονιών να είναι φιλικές» έστω και αν έχουν χωρίσει.
Επίσης μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα υπογράμμισε την ανάγκη που έχουν τα παιδιά να γνωρίζουν τον πατέρα τους, έστω και εάν εκείνος είναι φυσικά απών, σημειώνοντας πως «η παρουσία του πατέρα, όταν είναι σωστή, είναι μια ευλογία για τα παιδιά», χαρακτηρίζοντας παράλληλα λάθος τις επιλογές ανθρώπων που κάνουν παιδιά μέσα από δωρεά σπέρματος και άλλου είδους τέτοιες διαδικασίες .
Κάνοντας λόγο για την αυστηρότητα και ερωτώμενη για το εάν ο πατέρας θα πρέπει να είναι αυστηρός η κα Σπυρόπουλου είπε ότι «πρέπει να είναι λελογισμένα αυστηρός. Πρέπει να βάζει ορισμένους κανόνες που να είναι προσιτοί προς το παιδί και πρέπει αυτούς τους κανόνες πρώτα ο ίδιος να τους τηρεί».
Διαβάζοντας ένα πολύ όμορφο και συγκινητικό κείμενο ενός μικρού μαθητή από το εξωτερικό σημείωσε ότι «το παιδί θέλει αυτοσυγκράτηση από τον πατέρα. Ο πατέρας πρέπει να είναι φίλος με τα παιδιά, αλλά όχι φιλαράκι. Ο πατέρας πρέπει να έχει μία απόσταση ασφαλείας από το παιδί, με φιλική διάθεση, αλλά αυτή η απόσταση δίνει στο παιδί την έννοια ότι τον πατέρα πρέπει να τον υπολογίζω, πρέπει να τον σέβομαι και σε αυτόν μπορώ να τρέξω να με βοηθήσει στη δύσκολη ώρα».
Ο π.Βασίλειος έθεσε και το θέμα της αυστηρότητας των γονέων χρησιμοποιώντας έναν λόγο του Αγίου Πορφυρίου, ο οποίος συμβούλευε όλους να μην χειροδικούν στα παιδιά, αλλά τους προέτρεπε να μιλάνε όμορφα, χωρίς φωνές και με ηρεμία. «Άλλο η αυστηρότητα που θα πρέπει να την αναλύει κανείς πιο απλά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή», είπε χαρακτηριστικά, αναφέροντας μια ακόμη εμπειρία που είχε από τον Άγιο Πορφύριο, ο οποίος τόνιζε πως όταν πρέπει να μαλώσουμε το παιδί, θα το μαλώσουμε, χωρίς όμως η αυστηρότητα αυτή να κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο π.Βασίλειος μοιράστηκε επίσης και μία ακόμη συμβουλή που έδινε ο Άγιος Πορφύριος για τα άτακτα παιδιά, προτρέποντας τους γονείς όταν τα παιδιά δεν τους ακούνε, να μοιραστούν το πρόβλημα και τον πόνο τους με τον Χριστό μέσω της προσευχής, τονίζοντας πως το αποτέλεσμα θα είναι πολύ θετικό. «Πρέπει να αφηνόμαστε λίγο στο Θεό. Η Εκκλησία μας το προτείνει διαρκώς σε κάθε ακολουθία και κάθε Λειτουργία: ‘‘εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθόμεθα’’. Εάν τα αφήσουμε στο Θεό – έλεγε ο Άγιος Πορφύριος – τότε ο Θεός αισθάνεται υποχρεωμένος να τα φροντίσει».
«Η διαφωνία μεταξύ των γονιών για κάτι που συνέβη, πρέπει να συζητιέται μακριά από τα παιδιά. Όχι μπροστά τους», είπε ερωτώμενη η κα Σπυροπούλου για το πώς θα πρέπει οι γονείς να αντιμετωπίζουν τις μεταξύ του διαφωνίες τους, επισημαίνοντας παράλληλα πως υπάρχει μεγάλη ανάγκη τα παιδιά να αισθάνονται την συντροφικότητα των γονιών. «Το παιδί παρακολουθεί, αισθάνεται και καταγράφει», κατέληξε.
