Μουσικό αφιέρωμα στον κορυφαίο Έλληνα συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο, παρουσιάστηκε από το Μικτή Χορωδία ΟΠΑΝ Δήμου Νέας Ιωνίας, την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Τη Χορωδία διηύθυνε η Μαέστρος Μαρία Κάτσαρη, και συνόδευαν: o Γιάννης Λαμπράκης στο Μπουζούκι, ο Δημήτρης Τσούνης στην Αφήγηση και στο πιάνο η Μαέστρος.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος, είναι ένας από τους στυλοβάτες της έντεχνης λαϊκής μουσικής, μαζί με τους Θεοδωράκη και Χατζιδάκι. Έγραψε σπουδαία τραγούδια την δεκαετία του ’60, που θεωρούνται πλέον κλασικά στο είδος τους.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, στα Εξάρχεια, με καταγωγή από την Βάθεια Λακωνίας. Οι πρώτες ακουστικές του μνήμες, ήταν τα ρεμπέτικα, τα ευρωπαϊζοντα τραγούδια της εποχής, οι καντάδες και η Εκκλησία, όπου πήγαινε επειδή του άρεσε, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος.
Την μουσική του αγωγή επηρέασε κατά πολύ και η γιαγιά του, που είχε καταγωγή από την Ζάκυνθο, έπαιζε κιθάρα και είχε πολύ ωραία φωνή. Μαζί της τραγουδούσε άριες από όπερες και καντάδες.
Στις ηχητικές συνθήκες, στις οποίες μεγάλωσε, θα πρέπει να προστεθεί και η επιρροή από τα ακούσματα που είχε από γειτονική, στο σπίτι του, ταβέρνα, όπου τραγουδούσαν λαϊκά και ρεμπέτικα. Αλλά και τα ευρωπαϊκά της εποχής, που άκουγε από το ραδιόφωνο.
Αν και ποτέ δεν είχε λάβει ξεκάθαρα την απόφαση να ασχοληθεί με την μουσική, το ταλέντο του ήταν εμφανές κι έτσι πηγαίνει στο Ωδείο Αθηνών. Στην ελληνική μουσική σκηνή εμφανίζεται το 1963, συνθέτοντας κομμάτια κυρίως για το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Την περίοδο αυτή συνεργάστηκε στενά με τον δημοσιογράφο Λευτέρη Παπαδόπουλο, που έκανε τα πρώτα του βήματα στην στιχουργική, ενώ τραγούδια του ερμήνευαν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η Βίκυ Μοσχολιού.
Συνέχισε να γράφει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, έως τα τέλη του ’70. Το διαβατήριο του στην κινηματογραφική μουσική, ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις, ενώ σπουδαία τραγούδια προέκυψαν από την εξαιρετικά γόνιμη συνεργασία του με τον μεγάλο στιχουργό και ποιητή Νίκο Γκάτσο.
Δεν αρκείται σε όσα ήδη γνώριζε και εξερευνά διαφορετικά είδη μουσικής, όπως η κλασική μουσική, μελετώντας την τεχνική της, αρμονία, σύνθεση και διεύθυνση ορχήστρας. Έτσι, η πλούσια δισκογραφία του, περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, σουίτες μπαλέτου, κοντσέρτα και συμφωνικά έργα.
Έχει βραβευτεί πολλές φορές σε κινηματογραφικά και μουσικά φεστιβάλ. Τον Μάιο του 1994, ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Adelphi της Νέας Υόρκης, ενώ στις αρχές του 1995, ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής. Ο Ξαρχάκος θεωρείται επίσης σπουδαίος ενορχηστρωτής.
Η μουσική ήταν η απόλυτη και καθημερινή του ενασχόληση και ευτύχησε να έχει σπουδαίους και εμπνευσμένους δασκάλους. Όπως είπε κάποτε χαρακτηριστικά:
«Από αυτούς έμαθα να μιλώ όσο μπορώ λιγότερο και να αφουγκράζομαι όσο μπορώ περισσότερο. Έτσι έμαθα ότι στις πέντε γραμμές του πενταγράμμου, δεν κάθονται μαύρα στίγματα, αλλά χελιδόνια που τραγουδούν αδιάκοπα. Αλλά για να τα ακούσεις, πρέπει να αποκτήσεις την εμπιστοσύνη τους. Έτσι έμαθα πως η μουσική αρχίζει από σιωπή και καταλήγει σε σιωπή.
Το τραγούδι είναι μια προσωπική έκφραση, γράφεται με αίμα. Είναι μία προσωπική ανάγκη, ένα υπαρξιακό θέμα. Το τραγούδι για μένα, είναι αυτά που θέλω να πω, αυτά που έχω μέσα μου και δεν είμαι ικανός να το κάνω με τα λόγια»
