Συνεχίστηκε την Τρίτη 22 Ιουνίου, με την 29η συνάντηση, η σειρά διαλέξεων που πραγματοποιεί ο Εικαστικός και Συγγραφέας κ. Βαγγέλης Παππάς, με γενικό τίτλο «Γνωρίζω την Ελληνική μου ταυτότητα», στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Η συνάντηση περιλάμβανε το 9ο μέρος του αφιερώματος στον Βυζαντινό Ελληνισμό και ειδικότερα την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1204.
Αυτή είναι η χρονιά που πέφτει η Κωνσταντινούπολη από τους δυτικούς, από την 4η σταυροφορία των Ευρωπαίων, κυριολεκτικά διαλύοντας την ομορφότερη, την πιο πολιτισμένη και πλουσιότερη πόλη του κόσμου.
Η συνάντηση, ανέλυσε μια τραγωδία του ελληνισμού και αποκάλυψε τα μοιραία λάθη των Ελλήνων, αλλά και την απληστία των Ευρωπαίων, παρουσιάζοντας το χρονικό μιας κατάρρευσης που ωστόσο γέννησε κάτι αναπάντεχο, την κοινή συνείδηση της ελληνικότητας της αυτοκρατορίας. Μια συνείδηση που άρχισε πια να διατρανώνεται έως τις ημέρες μας.
Η πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1204, είναι συγκλονιστική, γιατί αυτό που συνέβη τότε, είναι η αρχή του τέλους της ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Πολύ σημαντική αιτία για να φτάσουμε εκεί, είναι το σχίσμα των Εκκλησιών το 1054.
Η υπόθεση αυτή ξεκίνησε με την 4η σταυροφορία, την οποία κήρυξε ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ’, για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων, που κατείχαν οι Μουσουλμάνοι.
Ο ιθύνων νους που ευθύνεται, αξιοποιώντας τις περιστάσεις, για την μεγάλη εγκληματική πράξη που ακολούθησε, ήταν ο Δόγης Ερρίκος Δάνδολος.
Για πρώτη φορά στην ιστορία μπήκαν εχθροί στην Κωνσταντινούπολη και την κατέλαβαν. Οι σταυροφόροι εισέβαλλαν στην μεγαλύτερη και πλουσιότερη πόλη της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Όταν την κατέλαβαν, η Κωνσταντινούπολη είχε μέσα της συσσωρευμένο έναν πλούτο αιώνων. Κι εφόσον οι σταυροφόροι θεωρούσαν τους Έλληνες σχισματικούς, αποφασίζουν να τους εκδικηθούν για τα πάντα.
Άξεστοι, καθώς ήταν, κατέστρεψαν τα πιο πολύτιμα και αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά αριστουργήματα, όπως αγάλματα, εικόνες και άλλα έργα ανυπολόγιστης αξίας, μόνο για να αρπάξουν ότι πολύτιμο πετράδι υπήρχε πάνω τους.
Εισέβαλλαν στην Αγία Σοφία, τον μεγαλύτερο καθεδρικό ναό του κόσμου, με απίστευτη αγριότητα, απογυμνώνοντας την, μη σεβόμενοι ούτε τα λείψανα των αγίων. Έβαλαν μάλιστα ζώα μέσα στο ναό, φορτώνοντας τα με πράγματα.
Οι ίδιοι οι σταυροφόροι ισχυρίζονταν, ότι από τότε που χτίσθηκε ο κόσμος, δεν πάρθηκαν τόσα λάφυρα, από μία και μόνο πόλη. Ο μεγάλος Άγγλος ιστορικός Στήβεν Ράνσιμαν, ονόμασε την άλωση του 1204, έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας.
Στην καταστροφή της Πόλης, συνέβαλαν και οι τρεις μεγάλες πυρκαγιές, που οφείλονταν σε εμπρησμό, κατακαίγοντας χιλιάδες σπίτια και καταστρέφοντας τις πολύτιμες βιβλιοθήκες του Ελληνικού κόσμου.
Οι μεγαλύτερες βιβλιοθήκες, που φυλάσσονταν η αρχαία Ελληνική γραμματεία, κάηκαν και λεηλατήθηκαν από τους δυτικούς.
Τεράστια απώλεια για την τέχνη, ήταν η καταστροφή σημαντικού αριθμού χάλκινων αγαλμάτων και συμπλεγμάτων, τα οποία οι νέοι κύριοι της αυτοκρατορίας, τεμάχισαν και έλιωσαν, για να τα μετατρέψουν σε νομίσματα.
Χάρη στο Νικήτα Χωνιάτη, έγιναν γνωστά 18 τέτοια έργα της κλασσικής αρχαιότητας, τα οποία είχαν μεταφερθεί στην Κωνσταντινούπολη για να την κοσμήσουν, αλλά χάθηκαν για πάντα.
Ήταν τόσο το μένος τους, που εισέβαλαν στο ναό των Αγίων Αποστόλων και άνοιξαν τους τάφους των αυτοκρατόρων, πετώντας έξω τα οστά τους.
Η αυτοκρατορία χωρίστηκε σε λατινικά κράτη. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν τρία ελληνικά κράτη που προσπάθησαν να διαφυλάξουν την ταυτότητα της αυτοκρατορίας. Πρόκειται για τις αυτοκρατορίες της Νίκαιας, της Τραπεζούντας και το δεσποτάτο της Ηπείρου.
Όταν ανέλαβε αυτοκράτορας της Νίκαιας, ο Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης, αποδείχθηκε ένας από τους σημαντικότερους και σπουδαιότερους αυτοκράτορες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Γιατί αυτή η αυτοκρατορία, αν και εξόριστη από την Κωνσταντινούπολη, κρατάει την ρωμαϊκότητα της.
Ο αυτοκράτορας προετοίμασε τα πάντα, για να ξαναπάρουν την Πόλη, έβαλε τις βάσεις για την επανακατάληψη της, κάτι που έγινε 7 χρόνια από τον θάνατο του, το 1261.
Είναι ο κυριότερος εκφραστής του νεότερου ελληνισμού και κατάφερε να εξαπλώσει την αυτοκρατορία της Νίκαιας. Μετά τον θάνατό του ο λαός τον αγιοποίησε και δημιούργησε τον πρώτο θρύλο του «μαρμαρωμένου βασιλιά».
Με την ανακατάληψη της Πόλης από τους Έλληνες, ανασταίνεται εκ νέου η αυτοκρατορία της Ρωμανίας.
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (1)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (2)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (3
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (4)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (5)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (6)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (7)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (8)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (9)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (10)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (11)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (12)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (13)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (14)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (15)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (16)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (17)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (18)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (19)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (20)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (21)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (22)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (23)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (24)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (25)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (26)
