Συνεχίστηκε την Δευτέρα 5 Απριλίου με την 10η διαδικτυακή συνάντηση, η σειρά των μαθημάτων που πραγματοποιεί ο Συγγραφέας – Ραδιοφωνικός Παραγωγός κ. Στέφανος Μίλεσης, με γενικό τίτλο «Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Το οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά συνεχίστηκε, μετά τον θάνατο του Καραϊσκάκη, με τους Έλληνες να προχωρούν σε ανοιχτό έδαφος που δεν τους προσφέρει καμιά άμυνα, παράλληλα περίπου με την σημερινή λεωφόρο Συγγρού, με σκοπό να φθάσουν στην Ακρόπολη και να ελευθερώσουν τους πολιορκημένους που βρίσκονταν εκεί.
Ο Τόμας Γκόρντον που παρακολουθεί την επιχείρηση, την βαπτίζει με την ονομασία «τρελό σχέδιο», καθώς πιστεύει ότι είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί. Στο μεταξύ όμως, ένα ισχυρό οθωμανικό ιππικό, υπό τον Ρεσίτ Πασά, παρακολουθούσε τις κινήσεις τους.
Οι πολιορκημένοι Έλληνες της Ακρόπολης, μπορούσαν να διακρίνουν αφενός την λάθος κίνηση των Ελλήνων, αλλά και την περίτεχνη ενέδρα των Οθωμανών, που παραμόνευαν αθέατοι τους αμέριμνους Έλληνες να πλησιάσουν.
Οι Τούρκοι έκαναν επέλαση κατά των αφύλακτων πεζοπόρων Ελλήνων, όπου επρόκειτο για κανονική σφαγή. Ήταν η πιο ολοσχερής ήττα που υπέστησαν οι Έλληνες σε όλη την διάρκεια της πολιορκίας της Ακροπόλεως. Αυτή η μάχη, ονομάσθηκε «μάχη του Φαλήρου» και ήταν που διέλυσε τον ελληνικό στρατό του Πειραιά. Ωστόσο, επειδή μεγάλο μέρος της μάχης επεκτάθηκε μέχρι την περιοχή της σημερινής Νέας Σμύρνης (Ανάλατος), ονομάστηκε και ως «μάχη του Ανάλατου».
Από την ήττα αυτή, οι Έλληνες αποθαρρύνθηκαν τόσο πολύ, που διέταξαν την φρουρά της Ακροπόλεως να συνθηκολογήσει. Πρώτα όμως έγινε η εγκατάλειψη του οχυρωμένου λόφου της Καστέλλας, που είχε παρθεί με σκληρές μάχες. Η ήττα αυτή επίσης, οδήγησε και τον ελληνικό στόλο, να εγκαταλείψει την θαλάσσια κυριαρχία του και να συγκεντρωθεί στον Πόρο.
Η καταστροφή της ήττας του Ανάλατου, πέρα από τους νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους, που άφησε πίσω της, προξένησε φόβο και ταραχή σε όλους τους Έλληνες, οπουδήποτε κι αν είχαν στρατοπεδεύσει στην Αττική γη. Η ήττα επέφερε την άτακτη φυγή του συνόλου του ελληνικού στρατεύματος προς την θάλασσα. Μόνο όσοι πρόλαβαν να διαφύγουν προς τα πλοία σώθηκαν.
Η απουσία μίας ισχυρής προσωπικότητας που να εμπνέει τους Έλληνες, μετέτρεψε την ήττα μιας ώρας, όσο διήρκεσε η μάχη του Ανάλατου, σε ολοκληρωτική καταστροφή, που σύντομα θα οδηγήσει στην πτώση της Ακρόπολης, στην συνθηκολόγηση των πολιορκούμενων Ελλήνων και στη απώλεια της μισής Ελλάδας, που ήταν η Ρούμελη.
Ο θάνατος του Καραϊσκάκη, περισσότερο κι από την ήττα του Ανάλατου, είχε επιφέρει μια διαδοχική σειρά αισθημάτων στους Έλληνες. Η αρχική αμηχανία και αναρχία του ελληνικού στρατοπέδου, σύντομα μετατράπηκε σε λύπη για την ήττα, δυστυχία για τη συνέχεια, απελπισία και τέλος εξελίχθηκε σε πανικό.
Οι Έλληνες παρατούσαν τις θέσεις τους και τα ταμπούρια τους, όπου κι αν βρίσκονταν, εγκαταλείποντας τα πολύτιμα κανόνια, τα όπλα και τα πυρομαχικά, κι από ήρωες γίνοντας μεμιάς λιποτάκτες, φοβούμενοι το τουρκικό ιππικό. Εγκαταλείφθηκαν θέσεις που είχαν κατακτηθεί από τους Έλληνες με αγώνα και αίμα, όπως το Μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα.
Το τουρκικό ιππικό, μετά το θανατικό που σκόρπισε, αποσύρθηκε. Οι Έλληνες, θα μπορούσαν να συνεχίσουν τις επιχειρήσεις, μένοντας ουσιαστικά ανεπηρέαστοι από την ήττα του Ανάλατου. Ο Church ζήτησε να γίνει σύμπτυξη δυνάμεων και να κρατηθεί υπό ελληνικό έλεγχο ο Πειραιάς. Όμως ο ίδιος δεν εμφανίστηκε ποτέ δίπλα στο στράτευμα.
«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 1η Συνάντηση
«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 2η Συνάντηση
«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 3η Συνάντηση
«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 4η Συνάντηση
«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 5η Συνάντηση
«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 6η Συνάντηση
«Οδοιπορικό στην ιστορία του Πειραιά»: 7η Συνάντηση
