Συνεχίστηκε την Τρίτη 6 Απριλίου, με την 20η συνάντηση, η σειρά διαλέξεων που πραγματοποιεί ο Εικαστικός και Συγγραφέας κ. Βαγγέλης Παππάς, με γενικό τίτλο «Γνωρίζω την Ελληνική μου ταυτότητα», στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Οι συναντήσεις θα ολοκληρωθούν τον Δεκέμβριο του 2021, καλύπτοντας όλη την χρονική περίοδο της επετείου των 200 χρόνων από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Η συνάντηση περιελάμβανε το 5ο μέρος από το αφιέρωμα «Ορθοδοξία και Ελληνισμός», με την 2η διάλεξη για την γέννηση της θείας Λειτουργίας και τον αποσυμβολισμό της, τον ελληνικό λόγο στην υψηλή θεολογία και τα σύμβολα της λειτουργικής ζωής.
Όλα τα λειτουργικά κείμενα και η ποίηση της Εκκλησίας μας, είναι μία εμπειρία του πνεύματος και της πολιτιστικής μας συνέχειας. Η έκπτωση της γλώσσας μας στις ημέρες μας, έχει ως αντίβαρο, την σοβαρότητα και τον πλούτο της γλώσσας που διασώζεται μέσα στην Εκκλησία και κυρίως την θεία Λειτουργία.
Η γλώσσα της θείας Λειτουργίας, είναι ότι μας απέμεινε ολοζώντανο κι οφείλουμε να το διασώσουμε. Διασώζοντας αυτόν τον λόγο, θα μας διασώσει και αυτός.
Ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας, σημειώνει πως «έργο της θείας Λειτουργίας, είναι η μεταβολή των δώρων που προσφέρουν οι πιστοί, του άρτου και του οίνου, σε σώμα και αίμα Χριστού.
Και σκοπός της είναι ο αγιασμός των πιστών, οι οποίοι με την θεία μετάληψη, αποκομίζουν την άφεση των αμαρτιών τους, την κληρονομία της βασιλείας των ουρανών και κάθε πνευματικό αγαθό».
Στην ιερά πρόθεση ετοιμάζονται τα τίμια δώρα, ο άρτος και ο οίνος, μέχρι να μεταφερθούν, με την Μεγάλη Είσοδο στην αγία Τράπεζα. Προσφέρουμε στον Θεό ψωμί και κρασί, γιατί αυτά αποτελούν τροφή αποκλειστικά ανθρώπινη, με την οποία συντηρείται και εκδηλώνεται η ζωή μας. Όταν προσφέρει κανείς τροφή, είναι σαν να προσφέρει την ίδια την ζωή. Επειδή ο Θεός με τα μυστήρια, μας χαρίζει την αιώνια ζωή, ήταν φυσικό και το δικό μας δώρο να είναι, κατά κάποιον τρόπο, ζωή.
Η θεία Λειτουργία έχει δύο μέρη, το μέρος των κατηχούμενων και η Λειτουργία των πιστών. Ξεκινάει με δοξολογία, πανηγυρικά, δίνει τον τόνο της χαράς.
Συνεχίζει με τις αιτήσεις, με πρώτη την αίτηση για ειρήνη, όχι μόνο μεταξύ των ανθρώπων, αλλά και την ειρήνη προς τους εαυτούς μας, όταν η καρδιά μας δεν μας κατηγορεί για τίποτα.
Η Μικρή Είσοδος συμβολίζει την φανέρωση και το δημόσιο έργο του Χριστού στον κόσμο. Έχουμε την είσοδο του Λόγου, σε έναν κόσμο αλογίας.
Ακολουθούν τα αναγνώσματα, το Αποστολικό και το Ευαγγελικό. Τα ευαγγελικά αναγνώσματα είναι επιλεγμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναφέρονται στην βασιλεία του Θεού και πως αυτή θα πραγματοποιηθεί στους έσχατους καιρούς.
Ακολουθεί η Μεγάλη Είσοδος, γιατί όπως σημειώνει ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας «σε λίγο ο λειτουργός θα προχωρήσει πλέον στην θυσία και πρέπει τα δώρα που πρόκειται να θυσιαστούν, να τοποθετηθούν στην αγία Τράπεζα. Γι’ αυτό έρχεται τώρα στην πρόθεση, παίρνει τα τίμια δώρα, τα κρατάει στο ύψος του κεφαλιού του και βγαίνει από το ιερό.
Προχωρώντας με πολύ κοσμιότητα και με βήμα αργό, τα περιφέρει στο ναό, ανάμεσα στο πλήθος, συνοδευόμενος από λαμπάδες και θυμιάματα. Τελικά εισέρχεται στο θυσιαστήριο και τα αποθέτει στην αγία Τράπεζα.
Η Μεγάλη Είσοδος συμβολίζει την πορεία του Χριστού προς την Ιερουσαλήμ, όπου έπρεπε να θυσιαστεί. Καθισμένος τότε πάνω σε ζώο, έμπαινε στην αγία πόλη, συνοδευόμενος και υμνούμενος από τα πλήθη».
Μετά την Μεγάλη Είσοδο, πλησιάζει η ώρα για την ομολογία της πίστεως και τη κορύφωση του μυστηρίου. Ο λειτουργός λέει τα λόγια του Χριστού στον Μυστικό Δείπνο και ακολουθεί η μεγάλη στιγμή της μεταβολής των τιμίων δώρων, σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Η θυσία πραγματοποιήθηκε, το μεγάλο θύμα και σφάγιο που θυσιάστηκε για χάρη του κόσμου, βρίσκεται πάνω στην αγία Τράπεζα, μπροστά στα μάτια μας.
Ακολουθεί η Κυριακή προσευχή και η προετοιμασία για την θεία κοινωνία με τον τεμαχισμό του άρτου και την ένωση με τον οίνο και στη συνέχεια η θεία μετάληψη. Για να ολοκληρωθεί η θεία Λειτουργία με την ευχαριστία και την απόλυση.
Όταν μετέχουμε στην θεία Λειτουργία, έχουμε μία πρόγευση του παραδείσου, ενός πανηγυριού στην βασιλεία των ουρανών. Η θεία Λειτουργία συνεχίζεται και μετά την απόλυση, όπου βγαίνοντας όλοι από αυτήν την παραδείσια εμπειρία της αθανασίας, εισερχόμαστε στην ιστορία, που το σπίτι μας, η δουλειά μας, ο κόσμος ολόκληρος.
Γιατί αυτό που συνέβη στην θεία Λειτουργία, πρέπει να φανερωθεί στην ιστορία και αυτοί που το φανερώνουν, είμαστε εμείς που γίναμε σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού, χριστοφόροι.
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (1)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (2)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (3
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (4)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (5)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (6)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (7)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (8)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (9)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (10)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (11)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (12)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (13)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (14)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (15)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (16)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (17)
