Συνεχίστηκε την Τρίτη 2 Μαρτίου, με την 15η συνάντηση, η σειρά διαλέξεων που πραγματοποιεί ο Εικαστικός και Συγγραφέας κ. Βαγγέλης Παππάς, με γενικό τίτλο «Γνωρίζω την Ελληνική μου ταυτότητα», στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Οι συναντήσεις θα ολοκληρωθούν τον Δεκέμβριο του 2021, καλύπτοντας όλη την χρονική περίοδο της επετείου των 200 χρόνων από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Η διάλεξη αφορούσε το 2ο μέρος από το αφιέρωμα «Ελληνισμός και Χριστιανισμός», και τοποθετείται στην ύστερη αρχαιότητα, μία πολύ κομβική εποχή για τον Ελληνισμό και την Ελληνική ταυτότητα.
Η συνάντηση επιχειρεί να καταδείξει τον λόγο για τον οποίο οι Έλληνες αποφάσισαν να γίνουν χριστιανοί και πείστηκαν για τις απαντήσεις που τους έδωσε ο Χριστιανισμός και το παράδοξο είναι ότι έγιναν χριστιανοί την εποχή που ο Χριστιανισμός διώκονταν σκληρά.
Οι Έλληνες στοχαστές τόλμησαν να εξηγήσουν οτιδήποτε μπορούσε να εξηγηθεί και ανάμεσα σε πολλά άλλα, αναζήτησαν το τι είναι Θεός. Καταλάβαιναν ότι άνθρωπος και Θεός συνδέονται μεταξύ τους.
Οι φιλόσοφοι προσπάθησαν να αλλάξουν τα δεδομένα της λαϊκής θρησκείας και να επαναδιατυπώσουν ιδέες περί του Θεού. Έχουμε δύο παράλληλες πραγματικότητες στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, τη λαϊκή θρησκεία και τη μεταφυσική αναζήτηση των φιλοσόφων.
Η θρησκεία είναι μία βιολογική ανάγκη του ανθρώπου, γιατί έχει ανάγκη να θωρακίσει τον εαυτό του με βεβαιότητες. Είναι μία ατομική υπόθεση, με ατομοκεντρικά χαρακτηριστικά, υλοποιώντας και κατασκευάζοντας εκ του μηδενός, έναν ατομικό θεό.
Άλλο πράγμα είναι η θρησκεία, και άλλο η μεταφυσική αναζήτηση των φιλοσόφων. Όμως, και στις δύο περιπτώσεις, ο θεός δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο, από το να είναι υποταγμένος στη θεία φύση του.
Και τότε συμβαίνει το απίστευτο, έρχεται η απόλυτη ανατροπή. Αποκαλύπτεται στην ανθρώπινη ιστορία ένας εντελώς διαφορετικός Θεός. Είναι ο Θεός που αναμιγνύεται με τα ανθρώπινα, γίνεται άνθρωπος.
Έρχεται ο Χριστός στον κόσμο και αναλαμβάνει την ανθρώπινη φύση. Το κάνει, γιατί με αυτόν τρόπο αποκτάει ένα δικαίωμα, να αναστήσει την ανθρώπινη φύση, να της δώσει αφθαρσία. Με την Ανάσταση Του, ανέστησε την ανθρώπινη φύση και την δόξασε μέσα στην τριαδικότητα.
Οι Έλληνες, δεν τα είχαν ακούσει αυτά ποτέ άλλοτε. Και ο πιο σημαντικός λόγος που όλα αυτά επέδρασαν επάνω στον Ελληνικό κόσμο, είναι ότι δεν εγκαινιάζουν νέα θρησκεία. Ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία, ήρθε σαν απάντηση στην θρησκεία.
Το εκκλησιαστικό γεγονός έρχεται σαν απάντηση στην φυσική ανάγκη της θρησκείας. Εμφανίστηκε για να δηλώσει έναν τρόπο ύπαρξης, ελεύθερο από τις αναγκαιότητες της φύσης και τον θάνατο. Και το εκκλησιαστικό γεγονός, δεν είναι τίποτα περισσότερο, από ένα δείπνο, το δείπνο της Ευχαριστίας.
Και στο δείπνο, δεν πάμε μόνοι μας, μαζευόμαστε πολλοί, είναι το γεγονός της κοινότητας. Άρα φεύγουμε από τον ατομοκεντρικό και θρησκευτικό θεό και υπάρχει ο Θεός του εκκλησιαστικού δείπνου, όπου το σώμα συγκεντρώνεται και κεφαλή είναι ο ίδιος ο Χριστός.
Ο Θεός δεν είναι μια ανώτερη δύναμη, ο οποίος είναι υποταγμένος στη θεία φύση του, αλλά είναι ελεύθερος από τη φύση του, τόσο ώστε να γίνεται άνθρωπος. Η σάρκωση Του, είναι ο θρίαμβος της ελευθερίας από κάθε είδους αναγκαιότητα φύσης και ουσίας. Η Ανάσταση Του είναι ο θρίαμβος της ελευθερίας από την ανθρώπινη φύση.
Τα τρία πρόσωπα του Θεού δηλώνουν σχέση. Είναι ένας τρόπος ύπαρξης ελεύθερος από κάθε προκαθορισμό ουσίας και φύσης. Και αυτό καλούμαστε μέσα στην κοινότητα, να είμαστε κι εμείς, να ζούμε τριαδικά, σε μια κοινωνία σχέσεων, σε ένα αγαπητικό περιβάλλον, και όχι δουλικά, όπως επιβάλλει η θρησκεία.
Οι Έλληνες ένιωσαν έτσι πως ο Θεός, δεν είναι μία φιλοσοφική έννοια, αλλά μια υπόθεση αγάπης και σχέσης.
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (1)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (2)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (3
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (4)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (5)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (6)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (7)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (8)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (9)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (10)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (11)
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα» (12)
