Η Παναγία μας είναι τείχος, σκέπη και φρουρός για όλους μας, γιατί είναι η εκλεκτή στην οποία απεφάσισε να κατοικήσει ο Υιός και Λόγος του Θεού.
Στην 2η ακολουθία της Δ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 16 Μαρτίου, προεξήρχε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Παπασταύρου, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η συμμετοχή και η ομιλία του π. Αθανασίου, εντάσσονται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων, που οργανώνονται για 20η συνεχή χρονιά στον Ναό, με την ευκαιρία της εορτής του Ευαγγελισμού και με τον γενικό τίτλο «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2018».
Στον λόγο του ο π. Αθανάσιος αναφέρθηκε στον Ακάθιστο ύμνο, τον οποίον χαρακτήρισε ωραιότατο και καταπληκτικό.
Τα 12 πρώτα γράμματα του ύμνου αναφέρονται ιστορικά στο μυστήριο της θείας οικονομίας από τον Ευαγγελισμό, μέχρι την φυγή στην Αίγυπτο.
Τα τελευταία 12 γράμματα, είναι καθαρά θεολογικά και μιλούν για το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Κυρίου και το τι έκανε ο Θεός για την σωτηρία των ανθρώπων. Και βεβαίως είναι και ένας ύμνος – μεγαλείο προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
«Η Παναγία μας είναι ενταγμένη στο μυστήριο της θείας οικονομίας προ πάντων των αιώνων. Ο Θεός είχε αποφασίσει την σωτηρία των ανθρώπων πριν ακόμα δημιουργήσει τον κόσμο και τον άνθρωπο.»
Ακολούθως αναφέρθηκε στους έξι τελευταίους οίκους που συγκροτούν την Δ’ Στάση των Χαιρετισμών.
Η Παναγία μας είναι τείχος, σκέπη και φρουρός για όλους μας, γιατί είναι η εκλεκτή στην οποία απεφάσισε να κατοικήσει ο Υιός και Λόγος του Θεού. Η Υπεραγία Θεοτόκος κυοφόρησε στα σπλάχνα Της τον Θεό και τον άνθρωπο, σε ένα πρόσωπο, τον μόνο θεάνθρωπο. Γι’ αυτό και είναι Θεοτόκος.
Η Υπεραγία Θεοτόκος βρίσκεται τόσο ψηλά, ώστε οφείλουμε όλοι μας δι’ Αυτής να προστρέχουμε στον Κύριο.
Κι αυτό, συνέχισε ο π. Αθανάσιος, γίνεται όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλλά και από τις επουράνιες δυνάμεις, που απευθύνονται στον Θεό δια της Υπεραγίας Θεοτόκου και δοξάζοντες τον Κύριο, δοξάζουν και την Υπεραγία Μητέρα Του.
«Όλα αυτά έγιναν από την άπειρη φιλανθρωπία του Θεού προς το ανθρώπινο γένος.
Πώς να Τον ευχαριστήσουμε; Ότι και να πούμε στον Θεό, όσο κι αν Τον ευχαριστήσουμε, είναι πτωχά τα λόγια μας για να σταθούμε απέναντι Του. Γιατί, ότι έκανε ο Θεός το χάρισε στους ανθρώπους.
Ακόμα και η ευχαριστία μας, εάν δεν εμπνευστεί από τον Θεό μέσα μας, δεν είναι δυνατόν να απευθυνθεί προς τον Θεό.»
Αυτή η οποία μπορεί να μας διδάξει για το πώς πρέπει να προσευχόμαστε, είναι η Υπεραγία Θεοτόκος, τόνισε στη συνέχεια.
Διότι, ως μητέρα του Θεού, αποτελεί την φωτοδόχο λαμπάδα η οποία παίρνει φως από το άυλο, άκτιστο και προαιώνιο φως, το φως του Υιού Της.
Και επομένως μόνο η Παναγία μας, μετά τον Θεό, μπορεί να μας διδάξει πώς να προσευχόμαστε. Και τότε θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε λίγο πιο βαθειά, το τι έκανε ο Θεός για εμάς και γιατί το έκανε.
Όλα τα έκανε από αγάπη, κατά χάριν και όλα είναι δωρεά του Θεού. Δείχνει την αγάπη Του ο Θεός και μας σώζει. Γιατί αν και είμαστε αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για μας.
Και έκλεισε την ομιλία του ο π. Αθανάσιος:
«Από όλους ανυμνείται η Υπεραγία Θεοτόκος. Όλοι μας Την υμνούμε και Την μεγαλύνουμε. Την δοξάζουμε, όχι γιατί είμαστε άξιοι, αλλά γιατί ξέρουμε ότι δοξάζοντας Την μέσα από την καρδιά μας με αγνότητα και καθαρότητα, ως μητέρα μας, από Εκείνην παίρνουμε ευλογία.
Όταν δοξάζουμε την Παναγία μας, εμείς δοξαζόμαστε. Κι όταν δοξάζουμε τον Κύριο μας, εμείς παίρνουμε από τον Θεό δόξα και χάρη.
Να μην δειλιάζουμε. Είμαστε αμαρτωλοί, αλλά είμαστε και παιδιά Του. Είμαστε αμαρτωλοί, αλλά για εμάς ο Κύριος σαρκώθηκε. Κι έχουμε πρέσβειρα την Παναγία Μητέρα Του.»
Σταμάτης Μιχαλακόπουλος
