Είναι ο αγνότερος άνθρωπος ο οποίος παρουσιάστηκε στη γη, απηλλαγμένη από οποιοδήποτε αμάρτημα προσωπικό. Και το μόνο το οποίο υπήρχε επάνω Της, επειδή κι εκείνη ήταν απόγονος του εκπεσόντος Αδάμ και της Εύας, ήταν η ρίζα του προπατορικού αμαρτήματος. Και ο Θεός εξάλειψε και αυτή την ρίζα, όταν Της μετεδόθη το χαρμόσυνο μήνυμα ότι εάν θέλει μπορεί να γίνει η Μητέρα του Θεού.
Στην 2η ακολουθία της Γ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 5 Απριλίου, ιερούργησε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Αρχιμανδρίτης π. Αθανάσιος Παπασταύρου, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η ομιλία εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «Ευαγγελίστρια 2024».
Ο π. Αθανάσιος στο κήρυγμα του επικεντρώθηκε στον Ε’ Ειρμό του Κανόνα της Ακαθίστου Ύμνου «Εξέστη τα σύμπαντα», τονίζοντας αρχικά ότι πράγματι θαύμασαν τα σύμπαντα, όλος ο ορατός και αόρατος κόσμος, για την θεϊκή δόξα με την οποία περιεβλήθη η Θεοτόκος. Γιατί η Θεοτόκος, όντας άπειρη από σαρκική συνάφεια, αγνή και παρθένος, αξιώθηκε να γίνει Μητέρα του Υιού του Θεού.
«Είναι ο αγνότερος άνθρωπος ο οποίος παρουσιάστηκε στη γη, απηλλαγμένη κατά την θεολογία μας από οποιοδήποτε αμάρτημα προσωπικό. Και το μόνο το οποίο υπήρχε επάνω Της, επειδή κι εκείνη ήταν απόγονος του εκπεσόντος Αδάμ και της Εύας, ήταν η ρίζα του προπατορικού αμαρτήματος.
Ποτέ άλλοτε δεν επίκρανε τον Θεό και γι’ αυτό ο Θεός εξάλειψε και αυτή την ρίζα, όταν Της μετεδόθη το χαρμόσυνο μήνυμα ότι εάν θέλει μπορεί να γίνει η Μητέρα του Θεού και να φέρει στον κόσμο τον Θεάνθρωπο.»
Λίγα Της είπε ο αρχάγγελος, συνέχισε ο π. Αθανάσιος, πολλά κατάλαβε η Παναγία. Και πολύ περισσότερα αντιλήφθηκε μετά την ταπεινή υποταγή Της στο θείο θέλημα. Και τότε η χάρη του Αγίου Πνεύματος την επισκίασε και εξάλειψε και την ρίζα του προπατορικού αμαρτήματος κι από εκείνη τη στιγμή έγινε αληθώς αναμάρτητος. Κι έτσι συνέλαβε στα πανάγια σπλάχνα Της τον Υιό του Θεού, όχι σπερματικώς αλλά δημιουργικώς, δηλαδή δημιούργησε ο Θεός στα σπλάχνα Της έναν ολόκληρο άνθρωπο.
«Στα σπλάχνα Της δημιουργείται ο νέος Αδάμ ως άνθρωπος ο οποίος ενωμένος με την θεότητα, ήλθε να παλέψει με το φοβερό στοιχείο της αμαρτίας. Από την ανθρώπινη φύση πήρε ψυχή και σώμα και συγχρόνως και τα αδιάβλητα πάθη που δεν μολύνουν με αμαρτία, όπως ο κόπος, η πείνα, η δίψα, ο θάνατος, τα οποία εκούσια φορτώθηκε ο Κύριος. Γιατί αν κάποια από αυτά δεν τα είχε λάβει, δεν θα τα θεράπευε.»
Η Υπεραγία Θεοτόκος κυοφόρησε μέσα Της τον ίδιο τον Θεό ως άνθρωπο, ως τον μόνο Θεάνθρωπο γι’ αυτό και είναι η Θεοτόκος. Μυστηριωδώς, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ενώθηκε στα σπλάχνα της Θεοτόκου με την ανθρωπότητα. Και επομένως άχρονος Υιός, ως Υιός του Θεού, αλλά και εν χρόνω δημιουργηθείς ως άνθρωπος, ως Υιός της Παρθένου. Που σημαίνει ως Θεός, άναρχος και ατελεύτητος, ως άνθρωπος, έχει αρχή.
Αυτά ισχύουν για όσους πιστεύουν, τόνισε ο π. Αθανάσιος και η πίστη αυξάνεται όσο ο άνθρωπος είναι ταπεινός, καθαρός εσωτερικά, αγνός σωματικά, υπάκουος στο θέλημα του Θεού, όταν εκτελεί τις εντολές του Θεού, γιατί τραβάει επάνω του τον ίδιο τον Θεό.
Όταν κατοικήσει ο Θεός μέσα στις ταπεινές και καθαρές καρδιές και τα καθαρά σώματα που απαλλάσσονται από τον ρύπο δια του μυστηρίου της Εξομολογήσεως, τότε ο άνθρωπος πιστεύει περισσότερο.
Και οι υμνούντες της Υπεραγία Θεοτόκο, όπως λέει ο Ειρμός, είναι αυτοί οι οποίοι ζουν όπως θέλει ο Υιός Της, ακολουθούν τα θελήματα Του, είναι έτοιμοι να δώσουν τα πάντα για Εκείνον, ακόμα και τη ζωή τους. Είναι εκείνοι οι οποίοι, αφού αναγνωρίζουν τον Θεό ως Πατέρα, αναγνωρίζουν και την Υπεραγία Θεοτόκο, πρώτιστα ως Μητέρα του Θεού αλλά και ως προσωπική τους Μητέρα.
Όταν ισχύουν αυτά, είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμα του ο π. Αθανάσιος, οι άνθρωποι που ζουν και πορεύονται έτσι κι έχουν αποφασίσει μέχρι τέλους να είναι έτσι η κάθε στιγμή της ζωής τους, παίρνουν ως βραβείο από τον Θεό την σωτηρία.
«Όταν υμνούμε σωστά την Υπεραγία Θεοτόκο, τότε με πλήρη αποκαραδοκία και βεβαιότητα, περιμένουμε από τον Θεό το βραβείο, περιμένουμε την σωτηρία μας.
Και η σωτηρία αρχίζει από εδώ και αν ο άνθρωπος που γνωρίζει τον Χριστό, από εδώ βάζει την βάση και αναγνωρίζει τον Κύριο ως Σωτήρα και Λυτρωτή του, τότε ουσιαστικά αυτό θα βρει και στην άλλη ζωή. Και μακάρι όλοι μας να βάλουμε την καλή αρχή που χρειάζεται από εδώ.»
