Το «όχι» των Ελλήνων ήταν η φωνή του κόσμου απέναντι στο απόκοσμο και το ζοφερό. Αυτό το θάρρος, την δύναμη, την έμπνευση, την αξιοπρέπεια, την αρετή, οι Έλληνες την άντλησαν από το πανάχραντο πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου (της Φωτοφόρου Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, Τερεντίου, Νεονίλλης, Ευνίκης και των συν αυτοίς μαρτύρων, Στεφάνου οσίου του Σαββαΐτου, των εν Ρεθύμνη τεσσάρων νεομαρτύρων, Εθνική εορτή επί τω νικηφόρω των Ελλήνων εν Βορείω Ηπείρω πολέμω), στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Διονύσιος Κατερίνας, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» .
Στην ομιλία του ο π. Διονύσιος, χαρακτήρισε την μεγάλη αυτή ημέρα, ως ημέρα ευφροσύνης και αγαλλιάσεως για το καταπονημένο, αλλά και τόσο ευλογημένο γένος των Ελλήνων, ημέρα πανηγύρεως, αλλά και περισυλλογής. Ημέρα τιμής για την Θεομήτορα που αδιάκοπα απλώνει την φωτοφόρο προστασία της στους ανθρώπους. Ημέρα που μέσα στο μυαλό και τις καρδιές μας, πρυτανεύει μία και μόνο λέξη, η λέξη «όχι».
«Η Κυρία Θεοτόκος, όταν μετέστη στους ουρανούς, δεν εγκατέλειψε τον κόσμο. Μπορεί ως άνθρωπος και ως πρόσωπο να δέχτηκε την δόξα και τον έπαινο της Αγίας Τριάδος, αλλά ως στοργική μάνα μεριμνά και σκεπάζει με φροντίδα τα παιδιά της, που ενατενίζουν την παρθενική της μορφή.
Η παντοδύναμη προστασία της, προέρχεται από την ακούραστη, ανεμπόδιστη και ακύμαντη ικεσία της, προς τον Υιό της και Θεό μας. Εκείνη που Τον δόξασε με την αρετή της και Τον σάρκωσε με το αίμα της, έχει το θάρρος να Τον παρακαλεί για την προστασία των παιδιών της, που ζητούν την χάρη της για να τους διαφυλάξει από τους ορατούς και τους αόρατους εχθρούς.»
Όπως είπε χαρακτηριστικά ο π. Διονύσιος, Εκείνος που διάλεξε την μήτρα της για να φιλοξενηθεί και πέρασε αδιάφθορα μέσα από το σώμα της για να λάβει την φύση μας, την αγαπάει τόσο πολύ που ποτέ δεν της αρνείται το παραμικρό.
Η ιστορική πραγματικότητα απέδειξε πάμπολλες φορές, την σκέπη και την προστασία της Παναγίας προς τα παιδιά της. Εμείς ως Έλληνες τόνισε, γίναμε αμέτρητες φορές αποδέκτες της Θεομητορικής σκέπης και προστασίας. Η φωτεινή της παρουσία στάθηκε ορόσημο για το γένος και με τις αμέτρητες ενέργειες της, έγινε το πιο αγαπημένο πρόσωπο για τον καθένα μας.
Η ημέρα είναι συνταυτισμένη με το μεγάλο «ΟΧΙ», που φώναξε σύσσωμος ο λαός μας με το στόμα του Ιωάννη Μεταξά, στους επίβουλους της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας μας.
«Οφείλουμε τιμή στους ήρωες που ξεκίνησαν ρακένδυτοι και ταλαιπωρημένοι, να αντιτάξουν τα στήθη τους στην μεγαλύτερη πολεμική μηχανή της Ευρώπης. Η οποία μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα, κατασπάρασσε τα έθνη στο διάβα της και βύθιζε στο σκοτάδι του ανέντιμου και απάνθρωπου φασισμού.
Όταν αυτή η λαίλαπα έφτασε στα σύνορα της χώρας μας, έπεσε πάνω στον γρανίτη της φιλοπατρίας, αλλά πρωτίστως της πίστεως των πολεμιστών μας. Τα νέα παιδιά εκείνης της εποχής, με το εικόνισμα της Παναγίας στον κόρφο τους, και με τις προσευχές των μανάδων τους μπροστά στα ακοίμητα εικονοστάσια των σπιτιών τους, έγραψαν μία από τις λαμπρότερες σελίδες της παγκόσμιας πολεμικής ιστορίας.
Και απέδειξαν πως η αξιοπρέπεια των λαών, δεν μετριέται με την ποσότητα του πλούτου και τη επίδειξη των αριθμών, αλλά με την δύναμη των προσώπων, την ποιότητα των ιδανικών και κυρίως την πίστη που καθορίζει τη ζωή των ανθρώπων.»
Η Παναγία έσκυψε πάνω από τους αγωνιστές στα βουνά της Αλβανίας και στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και μέσα από τις χιλιάδες προσωπικές μαρτυρίες πολεμιστών, που πρωταγωνίστησαν σε εκείνες τις αιματηρές συγκρούσεις, μαθαίνουμε πως τους διέσωσε από το στόμα του θανάτου αμέτρητες φορές, για να μας δείξει πως έχει πάντοτε στην προσευχή της το έθνος των Ελλήνων.
Συνεχίζοντας ο π. Διονύσος σημείωσε πως η κοινή συνισταμένη της Παναγίας με τους αγωνιζόμενους Έλληνες του έπους του ’40, είναι η λέξη «όχι». Αυτήν την λέξη την είπε πρώτη η Παναγία στην αμαρτία και δίδαξε και τους Έλληνες που πίστευαν στον Τριαδικό Θεό και την αγαπούσαν και τιμούσαν, να μαθαίνουν και στην ζωή τους να λένε όχι στον φασισμό, την κακία, την αδικία, την παραχώρηση των εδαφών.
Όχι σε εκείνους τους ανθρώπους που θέλησαν να σκλαβώσουν την αδούλωτη ψυχή του Έλληνα και την ελεύθερη και γεμάτη από αίματα ηρώων και μαρτύρων, γη των Ελλήνων.
Η Παναγία, πέρα από κάθε προσδοκία, σε μια εποχή φαυλοκρατούμενη και βαθύτατα ανήθικη, φύλαξε την αγνότητα της. Πάλεψε, παρά το τρυφερό της ηλικίας της, με τον πειρασμό και με όλες τις δυνάμεις του σκότους, και δεν ανέχτηκε να την αγγίξει η βρωμιά της κακίας, της πτώσεως και της ανυπακοής.
Στάθηκε η μεγάλη ηρωίδα του γένους των ανθρώπων, η οποία με τον αγώνα της ησυχίας, της προσευχής και της απόλυτης ταπεινώσεως, απέδειξε πως οι μεγάλες δυνάμεις του ανθρώπου είναι μυστικές και αθόρυβες και κρύβονται στην ζωντανή σχέση του με τον Θεό.
«Ως αιώνιο πρότυπο του λαού μας, η Παναγία στάθηκε η μεγάλη δασκάλα του. Το πρόσωπο της έγινε ένας δρόμος που οι άνθρωποι τον βάδισαν, μιμούμενοι τις αρετές της.
Έτσι, όταν ήλθε η δύσκολη ώρα των μεγάλων αποφάσεων, ακούστηκε από το κοινό στόμα του ελληνισμού, ένα μυριόστομο «όχι». Δεν ήταν μόνο η άρνηση ενός λαού να υποταχθεί, αλλά η παγκόσμια κραυγή του ανθρώπου για να φυλάξει τα απομεινάρια της ανθρωπιάς, απέναντι στην απόλυτη κακία και το σκοτάδι, που σήκωσαν το κεφάλι τους για να τον καταπιούν.»
Το «όχι» των Ελλήνων, όπως επεσήμανε ο π. Διονύσιος, ήταν η φωνή του κόσμου απέναντι στο απόκοσμο και το ζοφερό. Αυτό το θάρρος, την δύναμη, την έμπνευση, την αξιοπρέπεια, την αρετή, οι Έλληνες την άντλησαν από το πανάχραντο πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου.
Σήμερα και πάλι η χώρα μας πολιορκείται από το σκοτάδι και το έρεβος της αμαρτίας και από τις επιβουλές των άσπονδων «φίλων», τόνισε. Για άλλη μια φορά καλούμαστε να δώσουμε το στίγμα της αξιοπρέπειας μας και την μάχη της εθνικής επιβίωσης.
Οι εχθροί πλέον δεν έρχονται απ’ έξω, τράφηκαν και μεγάλωσαν σ’ αυτήν την πατρίδα, αλλά τώρα την αποψιλώνουν από όλα τα πολύτιμα ενδύματα της, για να την αφήσουν σαν μια ρακένδυτη ζητιάνα στο παγκόσμιο παλκοσένικο της ιστορίας.
«Καλούμαστε και σήμερα να πούμε «όχι», ο καθένας μας χωριστά. Να δώσουμε τον αγώνα μιας ευλογημένης αντίστασης απέναντι στο κύμα της ανηθικότητας, του ψεύδους και της κλεψιάς, στο αναξιοπρεπές βόλεμα, στον καιροσκοπισμό, στο εφήμερο κέρδος, στην ημιμάθεια.
Να αντισταθούμε σε ότι μας προσβάλλει, έχοντας ως όπλο το Πνεύμα του Θεού, τον αγώνα της ασκήσεως, το σεσοφισμένο μέτρο που μεγάλωσε και γιγάντωσε τον ελληνισμό στο διάβα των αιώνων.
Ας κατεβάσουμε το ιερό ευαγγέλιο από τα σκονισμένα ράφια της λησμοσύνης και ας το βάλουμε μοναδικό οδηγό τη ζωής μας, όπως έκανε η Κυρία Θεοτόκος.»
