Αυτό το ατόφιο χρυσάφι, από το οποίο είναι φτιαγμένη η Παναγία, δεν είναι σαν της κιβωτού, αλλά τα χαρίσματα που είχε, οι αρετές Της, έλαμπαν σαν τον χρυσό. Αυτός ο πλούτος είναι ανεξάντλητος, γιατί η Παναγία μένει στον αιώνα και δεν πρόκειται να πάψει να στέλνει τον ανεξάντλητο πλούτο του Θεού σε όλους.
Στην 2η ακολουθία της Δ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 1 Απριλίου, ιερούργησε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Αρχιμανδρίτης π. Διονύσιος Κατερίνας, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Η ομιλία εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2022».
Με αφορμή την Δ’ Στάση των Χαιρετισμών, ο π. Διονύσιος αναφέρθηκε στον όρο «κιβωτός», με τον οποίο η Εκκλησία, ονομάζει την Θεοτόκο. Η Παναγία, προτυπώθηκε πολλές φορές μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, και η προτύπωση αποτελεί κάτι συμβολικό που περιγράφεται ως θαύμα, και έχει ως σκοπό να προετοιμάσει τον κόσμο, για την παρουσία του Κυρίου επί γης, αλλά και της Παναγίας Μητέρας Του, που θα Τον κυοφορήσει και θα Τον φέρει στον κόσμο.
Παρομοιάζεται ως κιβωτός, γιατί όπως η ξύλινη κιβωτός κράτησε μέσα στα σπλάχνα της το Νώε, την οικογένεια του και τα ζεύγη των ζώων, προκειμένου να σωθούν από τον κατακλυσμό, έτσι κι Εκείνη, έγινε η κιβωτός της σωτηρίας των ανθρώπων και κράτησε μέσα στα σπλάχνα Της τον ίδιο τον Σωτήρα που μπορεί να μας σώσει.
«Και πολλές φορές, παρομοιάζεται η Παναγία με την Εκκλησία, που σώζει τους ανθρώπους από τον κατακλυσμό της αμαρτίας. Η Παναγία είναι εικόνα της Εκκλησίας, γιατί Εκείνη έφερε τον Χριστό στον κόσμο, και τώρα η Εκκλησία φέρνει τον κόσμο στον Χριστό. Και οι δύο έχουν τον ίδιο σκοπό, την σωτηρία του ανθρώπου.»
Προτυπώνεται ακόμη η Παναγία, συνέχισε ο π. Διονύσιος, με την χρυσή κιβωτό που είχε μέσα της τις πλάκες της διαθήκης, την ράβδο του Ααρών και μία στάμνα με το μάννα.
Και όπως η χρυσή κιβωτός, κράτησε μέσα της τις δέκα εντολές, η Παναγία κρατάει Αυτόν που τις έγραψε, τον ίδιο το Νομοθέτη. Κρατάει ακόμα στα χέρια Της, το ίδιο το μάννα, τον Άρτο της ζωής, τον Ιησού Χριστό. Και όπως η ράβδος του Ααρών ήταν ξερή και βλάστησε θαυματουργικώς, έτσι και η Παναγία, ήταν Παρθένος και έγινε Μητροπάρθενος, και μητέρα και παρθένος.
Αυτό το ατόφιο χρυσάφι, από το οποίο είναι φτιαγμένη η Παναγία, δεν είναι σαν της κιβωτού, αλλά τα χαρίσματα που είχε, οι αρετές Της, έλαμπαν σαν τον χρυσό. Αυτός ο πλούτος είναι ανεξάντλητος, γιατί η Παναγία μένει στον αιώνα και δεν πρόκειται να πάψει να στέλνει τον ανεξάντλητο πλούτο του Θεού σε όλους.
«Αυτό «της προνοίας το ταμείον», το ανεξάντλητο αυτό θησαυροφυλάκιο, δεν μένει ποτέ κενό ή ελλιπές. Το προσφέρει αφειδώς σε όποιον θέλει να έρθει κοντά Της, και δι’ Αυτής στον Ιησού Χριστό, για να μας προσφέρει τον πλούτο της χάριτός Του.
Άλλωστε, φτώχυνε ο Θεός, κατέβηκε στη γη, έγινε ταπεινός άνθρωπος, για να πλουτίσουμε εμείς με την δική Του φτώχεια.»
Κι όπως παρατήρησε, ενώ έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε στην βασιλεία του Θεού πρίγκιπες, θέλουμε να μείνουμε ζητιάνοι, ζητώντας κάποια ψήγματα της αγάπης του Θεού κι όχι την απόλυτη τελειότητα.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο π. Διονύσιος., τόνισε πως είμαστε κληρονόμοι των αιωνίων αγαθών του Θεού, που δια της υιότητας που αποκτήσαμε και της υιοθεσίας που λάβαμε από τον Πατέρα Θεό, μπορούμε να γευτούμε.
«Γι’ αυτό δεν πρέπει να απεμπολήσουμε αυτόν τον θησαυρό, να τον αφήσουμε ανεκμετάλλευτο και αναξιοποίητο, γιατί τότε θα μείνουμε ζητιάνοι και φτωχοί, ενώ ο Θεός μας θέλει βασιλείς και πρίγκιπες στην ουράνια βασιλεία Του.»
