Η Παναγία είναι εκείνη η οποία σκέπασε το έθνος μας, εκείνες τις φοβερές ημέρες, στον αδόκητο και άδικο πόλεμο που κήρυξε η Ιταλία εναντίον μας. Μας σκεπάζει μέχρι και σήμερα και πάντοτε θα μας σκεπάζει.
Στην ιερά αγρυπνία που τελέστηκε την Τρίτη 27 Οκτωβρίου, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Αθανάσιος Παπασταύρου, ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος καθημερινών δράσεων και εκδηλώσεων του Ναού, με τον γενικό τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει».
Η Εκκλησία μας εορτάζει την αγία Σκέπη της Θεοτόκου, είπε ο π. Αθανάσιος, ένα συγκλονιστικό θαύμα το οποίο συμβαίνει πάντοτε, αλλά οι άγιοι αξιώνονται να το βλέπουν, όπως τότε ο άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός.
Ο άγιος έκανε τον σαλό, χωρίς να είναι. Αυτό είναι χάρισμα, το οποίο δίνει σε ελάχιστες προσωπικότητες μέσα στην ιστορία ο Κύριος, για να ευτελίζουν με αυτόν τον τρόπο, τα τεχνάσματα του διαβόλου.
«Ένας λογικός άνθρωπος, για την αγάπη του Χριστού να κάνει τον τρελό. Πόσο μεγάλο πράγμα είναι, αλλά και πόσο βαθιά ταπείνωση χρειάζεται.
Αυτός ο εκούσιος ευτελισμός, αυτή η εκούσια ταπείνωση, διαλύουν κυριολεκτικά όλα τα έργα και τις παγίδες του ανθρωποκτόνου και φοβερού εγωιστή διαβόλου.»
Σε αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες, γίνονται πολλές φορές μεγάλα θαύματα από τον Θεό, συνέχισε. Τέτοιο θαύμα έζησε μέσα στην Εκκλησία πριν από 1.200 – 1.300 χρόνια, ο μεγάλος αυτός άγιος.
Μαρτυρούνται πολλά και συγκλονιστικά από την θαυμαστή ζωή του. Εισήλθε στο ναό των Βλαχερνών της Κωνσταντινουπόλεως, όπου φυλάσσονταν το άγιο μαφόριο, η αγία εσθήτα και η αγία ζώνη της Παναγίας, για να παρακολουθήσει την αγρυπνία, μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο, άνδρα επιφανή, καλλιεργημένο και πλούσιο, αλλά και πολύ ταπεινό, άνθρωπο του Θεού και γι’ αυτό, κατά τη παράδοση, τον αξίωσε ο Θεός να γίνει Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Κι ενώ βρίσκονταν και οι δύο στο ναό, αιφνίδια είδαν μπροστά τους την Παναγία, να εισέρχεται από την κεντρική πύλη του ναού και να προχωρεί προς το άγιο βήμα και συγκλονίστηκαν.
Και είδαν την Παναγία να σηκώνει ψηλά τα χέρια Της και το μαφόριο Της σκέπασε όλον τον χριστώνυμο λαό, που εκείνη την ώρα προσέρχονταν μέσα στην Εκκλησία.
Το θαύμα το είδαν αυτοί οι δύο άγιοι. Οι υπόλοιποι αισθάνθηκαν την πνοή, την ευλογία και την χάρη της Παναγίας. Έμεινε για πολύ ώρα εκεί η Παναγία και στην συνέχεια την είδαν να αναλαμβάνεται στους ουρανούς.
Αυτό το συγκλονιστικό θαύμα, τα τελευταία 70 χρόνια καθιερώθηκε να εορτάζεται αυτήν την ημέρα, συνδυασμένη με τους αγώνες του έθνους μας του 1940 και την εποποιία του «Όχι».
«Η Παναγία πάντοτε έσκεπε και σκέπει, ολόκληρο το ορθόδοξο έθνος μας. Αν υφιστάμεθα, όσα υφιστάμεθα, είναι για τις αμαρτίες μας. Γιατί αποστατούμε από τον Θεό.
Κι ευτυχώς που υπάρχει η σκέπη και η βοήθεια της Παναγίας, ευτυχώς που Εκείνη μεσιτεύει για εμάς, και κατ’ αυτόν τον τρόπο, αίρεται η οργή του Θεού.
Η Παναγία είναι εκείνη η οποία σκέπασε το έθνος μας, εκείνες τις φοβερές ημέρες, στον αδόκητο και άδικο πόλεμο που κήρυξε η Ιταλία εναντίον μας. Μας σκεπάζει μέχρι και σήμερα και πάντοτε θα μας σκεπάζει.»
Γι’ αυτό, τόνισε ο π. Αθανάσιος, και όσοι πιστεύουμε στον Θεό και την παρακαλούμε ως μητέρα μας, μέσα από την καρδιά μας, ζούμε επί συνεχούς βάσεως τα θαύματα Της, την ζωντανή παρουσία Της. Είναι η μητέρα μας και δεν μας εγκαταλείπει.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στο αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας, από την προς Εβραίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου, όπου αναφέρεται με λεπτομερή περιγραφή στην Σκηνή του μαρτυρίου, που όρισε ο Θεός πως ακριβώς θα την κατασκευάσουν οι Εβραίοι και στην οποία φυλάσσονταν όλα τα ιερά αντικείμενα τους.
Ο Απόστολος Παύλος τα περιγράφει με λεπτομέρεια, γιατί αυτά είναι οι τύποι που εκπληρώθηκαν με την έλευση του Κυρίου στον κόσμο, εξήγησε. Οι τύποι της Παλαιάς Διαθήκης, έγιναν πραγματικότητα.
Η σκηνή του μαρτυρίου και η κιβωτός της διαθήκης, είναι η Παναγία. Η παλαιά σκηνή χώρεσε μέσα της το νόμο του Θεού. Η Παναγία χώρεσε μέσα της, τον ίδιο τον Θεό.
«Η Παναγία μας είναι η υπερτάτη πάντων και πασών των επουρανίων δυνάμεων, αλλά και το υπέρτατο δημιούργημα του Θεού.
Όλοι και όλες, εδώ στη γη, αλλά και στους ουρανούς, δια της Υπεραγίας Θεοτόκου μπορούμε να απευθυνόμαστε στον Θεό. Κατέστη η μετά Θεόν Θεός. Δέχεται τις προσευχές μας και τις στέλνει στο θρόνο του Θεού.
Γι’ αυτό, να μην διστάζουμε να προσευχόμαστε σε Αυτήν, να Την παρακαλούμε ως μητέρα μας. Αλλά συγχρόνως, να την δοξολογούμε και η καλύτερη δοξολογία είναι η σωστή μας ζωή, όταν ζούμε όπως θέλει ο Θεός.»
