Ιεράρχης και διδάσκαλος της Εκκλησίας, ρήτορας και εξηγητής των θείων γραφών, φίλος γνήσιος της Θεοτόκου που τον επισκέφτηκε, θαυματουργός, ελεήμονας για την υπερβολική του ευσπλαχνία προς τους φτωχούς.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Τρίτη 12 Νοεμβρίου, παραμονή της εορτής του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και της μητρός αυτού Ανθούσης, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Ρουμελιώτης, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει».
Ο π. Αντώνιος, μιλώντας καταρχήν για την Αγία Ανθούσα, τόνισε πως αυτή η μάνα γαλούχησε πολύ σωστά και πολύ όμορφα, το ευλογημένο παιδί της.
20 χρονών κοπέλα έμεινε χήρα. Και παρά το νεαρό της ηλικίας της, το γεγονός ότι ήταν πλούσια και ότι την ζήτησαν πολλοί, εκείνη έμεινε με το παιδί της και το έμαθε το νόμο του Θεού.
Ο Άγιος Ιωάννης, μαθήτευσε σε μεγάλους δασκάλους, σοφιστή και φιλόσοφο. Κι όμως δεν άλλαξε. Στα ηλικία των 18 χρόνων, ο Ιωάννης βαπτίστηκε και η μητέρα του εκοιμήθη.
«Διάλεξε έναν άλλο τρόπο ζωής, από αυτόν που θα περίμενε κανείς να ακολουθήσει. Πήγε σε ένα μοναστήρι κι εκεί κοντά στον γέροντα και πνευματικό οδηγό του, άρχισε να καλλιεργεί τις αρετές, με πρώτη την ταπείνωση.
Ο Ιωάννης σε αυτό το μοναστήρι, έκανε πολλά θαύματα. Και μάλιστα ο γέροντας του είδε σε όραμα από τον Θεό, το τι ζούσε ο Ιωάννης.»
Όπως περιέγραψε ο π. Αντώνιος, του φανέρωσε ο Θεός του γέροντα, ότι πήγε κοντά στον Ιωάννη, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και του έδωσε ένα χαρτί που το άνοιξε κι διάβασε ότι από εδώ και στο εξής θα έχει πλήρη καθοδήγηση από τον Θεό, ώστε θα ερμηνεύει ολόσωστα τον λόγο της Αγίας Γραφής.
Και όταν ο γέροντας φανέρωσε το όραμα του στους μοναχούς, ο Ιωάννης έβαλε μετάνοια, λέγοντας πως δεν αξίζει τίποτε.
Ήταν ταπεινός ο Άγιος, σημείωσε ο π. Αντώνιος, και είχε μάθει ήδη από την μητέρα του, να ζει την ταπείνωση.
Στη συνέχεια, ανέφερε όλες τις ονομασίες που του έδωσε, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.
Άγγελος, αφού έζησε ισάγγελη ζωή. Απόστολος, γιατί με την διδασκαλία του σαγήνευσε πολλά έθνη. Προφήτης, όπως προκύπτει από τα έργα του. Μάρτυρας, γιατί εκτός από τις πολλές ασθένειες από τις οποίες έπασχε, έλαβε και πολλά βάσανα και μαρτύρια στις εξορίες του.
Ακόμη:
«Ιεράρχης και διδάσκαλος της Εκκλησίας, ρήτορας και εξηγητής των θείων γραφών, φίλος γνήσιος της Θεοτόκου που τον επισκέφτηκε, θαυματουργός, ελεήμονας για την υπερβολική του ευσπλαχνία προς τους φτωχούς,.
Τέλος, κήρυκας της μετανοίας, αφού τέτοια δύναμη είχε ο λόγος του, ώστε να τραβάει αμαρτωλούς σε μετάνοια.»
