Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Τον Πρωτοπρεσβύτερο Ιωάννη Σαρρή, τίμησε η Ενορία Ευαγγελιστρίας Πειραιώς με ειδική αφιερωματική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 15 Νοεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού.
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στο πλαίσιο της σειράς εκδηλώσεων “Ενορία εν δράσει…“ και την παρακολούθησαν πλήθος προσκεκλημένων, ενοριτών και πνευματικών τέκνων του τιμώμενου Ιερέα.
Για το πρόσωπο του π. Ιωάννου μίλησαν ο Πρωτοπρεσβύτερος Μιλτιάδης Ζέρβας, Προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγ. Αικατερίνης Πειραιώς και Διευθυντής του περιοδικού «Πειραϊκή Εκκλησία», ο Διδάκτωρ Θεολογίας και τ. Διευθυντής της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, κ. Κοσμάς Γεωργίου καί ο Εκπαιδευτικός, κ. Τιμολέων Μπεναρδής.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος και ο Σεβ. Μητροπολίτης Ύδρας κ. Εφραίμ, οι οποίοι και απηύθυναν σύντομο χαιρετισμό, ενώ προβλήθηκε μαγνητοσκοπημένο μήνυμα του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Τον όλο συντονισμό της βραδιάς είχε η Δασκάλα κα Βασιλική Τσουκάτου-Κορωναίου, η οποία στην έναρξη της εκδήλωσης αναφέρθηκε στα 29 χρόνια διακονίας του π. Ιωάννου, ως εφημέριος του Ιερού Ναού Αγ. Αικατερίνης Πειραιώς. Αναρωτήθηκε δε χαρακτηριστικά, δίνοντας έτσι και το στίγμα της εκδήλωσης:
«Είναι απορίας άξιο πως μέσα σε αυτά τα 29 χρόνια, ο παπά Γιάννης πρόλαβε να μας διακονήσει σε τόσους πολλούς τομείς. Μας εξομολόγησε, μας κοινώνησε και μας δίδαξε το λόγο του Θεού, φορές αμέτρητες. Μας κατήχησε και στήριξε στην πίστη, ετοιμάζοντας κηρύγματα, κύκλους, συναντήσεις και εκπομπές. Μας μάλωσε και μας παρηγόρησε, υπόμεινε τους εγωισμούς και τις παραξενιές μας. Γονάτισε μαζί μας και μάτωσε για τα βάσανα μας και πανηγύρισε, καλύτερα κι απ’ τις δικές του, τις χαρές και τις επιτυχίες μας.»
Κοσμάς Γεωργίου: Η ζωή του π. Ιωάννου
Το λόγο έλαβε πρώτος ο Διδάκτωρ Θεολογίας και τ. Διευθυντής της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, κ. Κοσμάς Γεωργίου. Ο ομιλητής αναφέρθηκε εκτενώς στη ζωή του π. Ιωάννου από τη γέννηση του μέχρι σήμερα.
Ο π. Ιωάννης γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1937 στην Ερμιόνη, ο μεγαλύτερος απο τα 4 αδέλφια της οικογένειας. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το έτος γεννήσεως του π. Ιωάννου, το 1937, είναι το ίδιο με το έτος ιδρύσεως του Ι. Ν. Αγ. Αικατερίνης, του Ναού δηλαδή στον οποίο διακονεί από την χειροτονία του μέχρι και σήμερα. Δύσκολα, πτωχά και δυσχερή τα παιδικά του χρόνια, παραμονές του πολέμου, κατά τον πόλεμο και αμέσως μετά από αυτόν. Οι βιοτικές ανάγκες, οι οικογενειακές απαιτήσεις και τα καθημερινά έξοδα, υποχρεώνουν τον μόλις 11 ετών Ιωάννη, μαθητή του Δημοτικού σχολείου, να εργασθεί σε φούρνο. Αργότερα και στο κουρείο του θείου του.
Ολοκληρώνοντας το Δημοτικό, λόγω των αναγκών της οικογένειας, δεν συνεχίζει στο Γυμνάσιο, αλλά γίνεται ψαράς στην οικογενειακή βάρκα. Με οικογενειακή καταβολή χριστιανικής πίστεως, ο μικρός Ιωάννης επιμελείται τον έσω, κατά Χριστόν άνθρωπο κοντά σε φωτισμένους πνευματικούς και λευίτες ιερείς. Καθοριστική για τη ζωή του, η επίσκεψη το 1955, του τότε πρεσβύτερου και μετέπειτα Μητροπολίτη Σάμου, Παντελεήμονος Μπαρδάκου. Ο μακαριστός, καλεί τον 18ετή τότε Ιωάννη να τον ακολουθήσει. Με την ευχή της μητέρας του, εγκαταλείπει την Ερμιόνη και μεταβαίνει στον Πειραιά, όπου υπηρετούσε ο τότε π. Παντελεήμων στο Ναό του Αγ. Δημητρίου Ταμπουρίων.
Εργαζόμενος σε οικοδομές, εγγράφεται στο νυκτερινό γυμνάσιο, πραγματοποιώντας έτσι τη βαθιά επιθυμία του να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Συνδέεται και σχετίζεται με τον νεαρό τότε Γεώργιο Παπουτσόπουλο, που μετονομάσθηκε αργότερα π. Γρηγόριος και διακόνησε στην Αγία Αικατερίνη και κατόπιν εξελέγη Μητροπολίτης Καστορίας. Παράλληλα, αναμειγνύεται και στην Χριστιανική Ένωση Εργαζομένης Νεολαίας (Χ.Ε.Ε.Ν.).
Σταδιακά οι εργασιακές συνθήκες και η οικονομική του κατάσταση βελτιώνονται, αναλαμβάνοντας εργασία σε εργαστήριο ομπρελών. Η οικογένεια του μετακομίζει στον Πειραιά. Ο Ιωάννης, ως προστάτης, (ο πατέρας του είχε κοιμηθεί το 1953), απαλλάσσεται νομίμως των στρατιωτικών του υποχρεώσεων. Εικοσιπενταετής πλέον ολοκληρώνει τις γυμνασιακές του σπουδές. Δίνει εξετάσεις και επιτυγχάνει και στην Πάντειο Σχολή και στη Σχολή του ΟΤΕ.
Επιλέγει και φοιτά στη δεύτερη και με το πέρας των σπουδών του διορίζεται στη Ρόδο. Στο μεταξύ έχει μπει στη ζωή του η νεαρή τότε Δέσποινα, μετέπειτα σύζυγος και πρεσβυτέρα. Στο νησί, εκτός των εργασιακών του υποχρεώσεων, εμπλέκεται στο έργο της Μητροπόλεως Ρόδου, ασχολούμενος με τα κατηχητικά και ψέλνοντας σε Ναό της περιοχής.
Το 1966 επιστρέφει στην Αττική. Εγγράφεται στην Πάντειο Σχολή, στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και καθίσταται πτυχιούχος. Από το 1968 είναι παντρεμένος με την πρεσβυτέρα Δέσποινα. Παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα βυζαντινής μουσικής. Εργαζόμενος στον ΟΤΕ υπηρετεί στις Κυκλάδες, στα νησιά του Αργοσαρωνικού και του Αιγαίου, στην Κρήτη και στην Αττική.
Το 1982 γνωρίζεται και συνδέεται με τον τότε Αρχιμανδρίτη και Πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως Πειραιώς π. Ιγνάτιο Γεωργακόπουλο, σήμερα Μητροπολίτη Δημητριάδος και μέσω αυτού με το πνευματικό έργο της Μητροπόλεως. Στις 19 Οκτωβρίου 1985, σε ηλικία 48 ετών χειροτονείται Διάκονος και την επομένη Πρεσβύτερος. Αναλαμβάνει εφημεριακά καθήκοντα στον Ιερό Ναό Αγ. Αικατερίνης Πειραιώς, όπου διακονεί έως και σήμερα επί 29 ολόκληρα χρόνια εργαζόμενος ταυτόχρονα για τα πρώτα 7 χρόνια ως ανώτερος υπάλληλος του ΟΤΕ.
Ολοκληρώνοντας την εξιστόρηση της ζωής του π. Ιωάννου, ο κ. Γεωργίου αναφέρθηκε και στο Ναό της Αγίας Άννης τον οποίο οικοδόμησε ο π. Ιωάννης στη γενέτειρά του Ερμιόνη και παρεχώρησε στην Ι. Μονή Ζούρβας, της Ύδρας. Και έκλεισε με την αναφορά στο πρόσωπο της πρεσβυτέρας, τον πλούτο της καρδιάς της και την καθοριστική συμβολή της στην ιερατική και ποιμαντική διακονία του π. Ιωάννου.
Πρωτοπρεσβύτερος Μιλτιάδης Ζέρβας: Η Ιερατική διακονία του π. Ιωάννου
Ακολούθως στο βήμα της εκδήλωσης το λόγο έλαβε ο Πρωτοπρεσβύτερος Μιλτιάδης Ζέρβας, Προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγ. Αικατερίνης Πειραιώς και Διευθυντής του περιοδικού «Πειραϊκή Εκκλησία». Η ομιλία του π. Μιλτιάδη, με την ιδιότητα και του συνεφημέριου του τιμώμενου Ιερέα, αποτελεί μία μαρτυρία περί του ιερατικού έργου του π. Ιωάννου, η οποία μπορεί να διακατέχεται από θαυμασμό και σεβασμό, όχι όμως από το στοιχείο της υπερβολής.
Ξεδιπλώνοντας τα ξεχωριστά στοιχεία της ιερατικής του διακονίας, ο ομιλητής τόνισε κατ’ αρχήν την αγάπη του π. Ιωάννου στη λατρεία.
«Η αγάπη αυτή κορυφώνεται κάθε φορά που τελεί τη Θεία Λειτουργία. Αγαπά τους Αγίους και θέλει να τους τιμά. Αγαπά και τους ανθρώπους και θέλει σε κάθε δυσκολία να τους στηρίζει, να τους συμπαραστέκεται. Και γνωρίζει καλά πως η καλύτερη συμπαράσταση γι’ αυτούς είναι η μνημόνευση στη Θεία Λειτουργία.»
Μάλιστα ο ομιλητής αναφέρθηκε στις λίστες ονομάτων που διατηρεί με πολύ επιμέλεια και προσοχή στα Δίπτυχα, στην Πρόθεση του Ναού ο π. Ιωάννης και που καθημερινά ενισχύονται και με καινούργια ονόματα. Η αγάπη του όμως για τη λατρεία δεν περιορίζεται μόνο στα ιερατικά, αλλα υπεισέρχεται και στα ψαλτικά. Προσέχει το τυπικό, το χρόνο της ψαλμωδίας, την ένταση των φωνών. Και φυσικά πολλές φορές ψέλνει και ο ίδιος κατά τη διάρκεια των ακολουθιών.
Συνεχίζοντας ο π. Μιλτιάδης και περιγράφοντας τον λατρευτικό ζήλο του π. Ιωάννη, αναφέρθηκε στις κατανυκτικές αγρυπνίες που τελεί συχνά, αλλά και την καθημερινή τέλεση των ακολουθιών του νυχθημέρου κατά τη Μ. Τεσσαρακοστή, ακόμα κι όταν ήταν μόνος του, χωρίς συνεφημέριο. Επιπλέον, επειδή ακριβώς αγαπά τη λατρεία, συνεχώς την σπουδάζει και τη μελετά. Κατανοεί βιωματικά ότι η λατρεία είναι κάτι ζωντανό που εξελίσσεται και αυξάνει και πλουτίζει συνεχώς.
Αξιοσημείωτος είναι ο τρόπος που ο π. Ιωάννης διαχειρίζεται και τα υπόλοιπα μυστήρια του Ναού. Την προσέλευση των ανθρώπων που θέλουν να τελέσουν γάμο ή βάπτιση, την βλέπει ως μια ευκαιρία ιεραποστολική, ως μία πρόσκληση προς αυτούς σε μια πιο συνειδητή εκκλησιαστική ζωή. Αναφέρθηκε δε ο ομιλητής και στις περιπτώσεις πολλών ανθρώπων από διάφορα μέρη του κόσμου, που ο π. Ιωάννης κατήχησε, βάπτισε και έφερε στην Ορθοδοξία.
Λόγο ιδιαίτερο στη συμβολή της πρεσβυτέρας Δέσποινας στην ιερατική ζωή του π. Ιωάννη, έκανε στη συνέχεια ο ομιλητής. Την πρεσβυτέρα, που ο ίδιος ο τιμώμενος την αποκαλεί «συνεφημέριο». Θα διακονήσει στο αναλόγιο, στο θυμιατό, στη Θεία Κοινωνία, στο αντίδωρο. Θα καθαρίσει το ιερό, θα ετοιμάσει τα άμφια, θα στολίσει το Ναό στις πανηγύρεις. «Μα κυρίως θα υπηρετήσει με αγάπη τον ταλαιπωρημένο από τον κάματο της ημέρας π. Ιωάννη, δίδοντας του δύναμη και ενίσχυση», είπε χαρακτηριστικά.
Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση του ο π. Μιλτιάδης, αναφέρθηκε σε δύο ακόμη πτυχές της ιερατικής διακονίας του π. Ιωάννη Σαρρή. Το κήρυγμα και την εξομολόγηση.
Αναφορικά με το πρώτο, ο τιμώμενος αγαπά το κήρυγμα γιατί θέλει σε κάθε περίσταση να μιλά στους ανθρώπους για τον Χριστό. Μάλιστα, αναφέρθηκε στην προσεκτική προετοιμασία του π. Ιωάννη για κάθε του ομιλία. Ο λόγος του απλός, δυναμικός, βιωματικός. Η κηρυγματική διακονία του επεκτάθηκε και στα ερτζιανά κύματα με την εβδομαδιαία εκπομπή που επί σειρά ετών παρουσίαζε στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας, όπου και φιλοξένησε πολλούς προσκεκλημένους.
Ως προς την εξομολόγηση, η αγάπη του π. Ιωάννη είναι γνωστή. Δεν είναι λίγες οι φορές που μετά την εξομολόγηση είναι εξουθενωμένος. Κι αυτό οφείλεται στο ότι, όσα λέγονται στο μυστήριο της μετανοίας, τον αγγίζουν προσωπικά. «Μετέχει στον πόνο, στην αγωνία, στα αδιέξοδα των πνευματικών του παιδιών», όπως τόνισε ο ομιλητής.
Και κατέληξε λέγοντας ότι ο π. Ιωάννης «κυνηγά» την εξομολόγηση και για τον εαυτό του. Για το λόγο αυτό επισκέπτεται συχνά το Άγιο Όρος για να συναντήσει τον Πνευματικό του Πατέρα Γέροντα Γρηγόριο, στο κελλί του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, προκειμένου να εξομολογηθεί και ο ίδιος.
Τιμολέων Μπεναρδής: Το σπίτι του, η αγκαλιά του και η καρδιά του, ανοιχτά σε όλους
Επόμενος ομιλητής ήταν ο Εκπαιδευτικός κ. Τιμολέων Μπεναρδής, πνευματικό παιδί του π. Ιωάννη. Και με αυτή την ιδιότητα μίλησε στην εκδήλωση.
Κάνοντας ένα ταξίδι στο χρόνο, περιέγραψε το πως και ο ίδιος βρέθηκε για πρώτη φορά στο Ναό της Αγ. Αικατερίνης και την συνάντηση του με τον π. Ιωάννη. Όπως είπε, αναφερόμενος στη σχέση του τιμώμενου με τα πνευματικά του παιδιά, όπως τη βιώνει και ο ίδιος:
«Από τη συνάντηση αυτή μέχρι σήμερα, ακολούθησε μία κοινή πορεία από στοργή, μέριμνα και αγάπη εκ μέρους του Πατρός, σεβασμός, υπακοή και αμοιβαία αγάπη εκ μέρους των πνευματικών του τέκνων.»
Ιδαίτερη αναφορά έκανε ο ομιλητής στην πατρική πρόνοια και ποιμαντική του π. Ιωάννη, με τα νέα ζευγάρια. Ο π. Ιωάννης κερδίζει τις καρδιές των ανθρώπων και ιδίως των νέων ζευγαριών. Και ένα μεγάλο μέρος της ιερατικής του διακονίας το αφιέρωσε στο να φέρει σε επαφή τα νέα ζευγάρια. Οργάνωσε και συνεχίζει, ομιλίες πνευματικού περιεχομένου για τους νέους οικογενειάρχες, οικογενειακές εξορμήσεις και προσκηνύματα.
Ο κ. Μπεναρδής είπε για τον π. Ιωάννη:
«Φιλακόλουθος, φιλομόναχος, συνεχιστής της ορθόδοξης πατερικής παράδοσης, σταθερός και ακλόνητος σε θέματα πίστεως, Πνευματικός Πατέρας και εξομολόγος που εμπνέει εμπιστοσύνη και καθοδηγεί πνευματικά. Συμβουλεύει, νουθετεί, επισημαίνει τα κακώς κείμενα ως αληθινός πατέρας. Ταπεινός και ακούραστος, με πνεύμα θυσίας και προσφοράς προς τον πλησίον. Το σπίτι του, η αγκαλιά του και η καρδιά του, ανοιχτά σε όλους.»
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο ομιλητής κατέληξε με το συμπέρασμα, ότι αν κανείς ήθελε να συνοψίσει την προσωπικότητα του π. Ιωάννη, θα τόνιζε ότι πρόκειται για ένα μεγάλο πνεύμα θυσίας και προσφοράς, μια μεγάλη αγάπη και τελικά μια ακόμη πιο μεγάλη αγκαλιά που χωράει τους πάντες.
Προβολή οπτικού υλικού – Χαιρετισμοί Επισκόπων
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την προβολή video που περιελάμβανε φωτογραφικό υλικό από τη ζωή του π. Ιωάννου, από τα παιδικά του χρόνια έως σήμερα, το οποίο σχολίασε ο ίδιος, καθώς και οπτικοακουστικό υλικό από τις χειροτονίες του σε Διάκονο και Πρεσβύτερο.
Προβλήθηκε μάλιστα και μαγνητοσκοπημένο μήνυμα του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ. Ο Σεβ. χαρακτήρισε τον π. Ιωάννη:
«Σεπτό λευίτη, ακάματο εργάτη του Ευαγγελίου, έναν άνθρωπο που αγάπησε με πάθος, δύναμη, αλήθεια Αυτόν τον ταπεινό Θεό που γεννήθηκε μέσα σε μια φάτνη, που σταυρώθηκε, που αναστήθηκε και που ζει!»
Τόνισε ακόμη ότι και ο ίδιος διδάχθηκε από αυτόν τον άνθρωπο, τι σημαίνει ιερωσύνη, δόσιμο στον Θεό και τον άνθρωπο, προσφορά στην Εκκλησία. Και κατέληξε λέγοντας ότι ο π. Ιωάννης λειτουργεί καθημερινά το μυστήριο της θείας αγάπης απλά, ταπεινά, φιλάνθρωπα αλλά και δυναμικά.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ύδρας κ.Εφραίμ, στον σύντομο χαιρετισμό του, ανέφερε ότι γνωρίζει λίγο τον π. Ιωάννη, αλλά τον σέβεται πολύ. Τον χαρακτήρισε επιτυχημένο ποιμένα με πολλά χαρίσματα. Και κατέληξε λέγοντας ότι η ζωή του είναι ένα μάθημα ιεροσύνης.
Τελευταίος έκανε ένα σύντομο, καρδιακό χαιρετισμό ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος. Ο Σεβ. τόνισε ότι αν για τον κόσμο υπάρχει η θεωρία του χάους, για τους χριστιανούς υπάρχει η πρόνοια του Θεού. Υπάρχουν στιγμές που έκριναν τη ζωή του καθενός, συνέχισε, και η σχέση του με τον π. Ιωάννη ήταν μια τέτοια στιγμή. Αυτές οι στιγμές, οι πολύ ανθρώπινες, που φαίνεται ότι δεν σημαίνουν τίποτα, έφεραν το αποτέλεσμα μιας σχέσης που δεν είναι τυχαία. Τόνισε ότι η λέξη που κυριάρχησε από όλους τους ομιλητές, ήταν η λέξη αγάπη. Αυτή η λέξη θέλει θεμέλια και το θεμέλιο του π. Ιωάννη για να κάνει την αγάπη πράξη, εδράζεται στην βαθιά εμπιστοσύνη και πίστη του στο Θεό, δηλαδή την αλήθεια.
Και ολοκλήρωσε ο Σεβ. Δημητριάδος, αναφερόμενος τόσο στον π. Ιωάννη, όσο και στην πρεσβυτέρα του:
«Ο παπά Γιάννης είναι πολύ αληθινός και ταυτόχρονα πολύ ελεύθερος. Και οι δυό τους, είναι δύο άνθρωποι που μπόρεσα να εμπιστευθώ και να ζήσω ελεύθερα την αληθινή αγάπη.»
Στη συνέχεια δόθηκε τιμητική πλακέτα αναγνώρισης και προσφοράς στον π. Ιωάννη, ο οποίος φανερά συγκινημένος αφού ευχαρίστησε όλους για την συμμετοχή τους στην εκδήλωση και τα όσα ειπώθηκαν, έκλεισε τη βραδιά λέγοντας:
«Όσα ελέχθησαν με προβλημάτισαν και εμένα και την παπαδιά, γιατί δεν ελέχθησαν τα κακώς γενόμενα. Να εύχεσθε να τα διορθώσω, γιατί προσπαθώ να τα βρώ.»
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
