Η συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία υπερκαλύπτοντας και τις δύο συνεδριακές αίθουσες του Πνευματικού Κέντρου της Ευαγγελίστριας αποδεικνύοντας την αγάπη στο πρόσωπο ενός γνήσιου αγωνιστή του κ. Κώστα Γανωτή.
Ο κ. Μαρκούδης ξεκινώντας ανέφερε πως ήταν ακροατής του κ. Γανωτή στο Ραδιόφωνο από μικρός, όταν η μητέρα μου άκουγε «Πειραϊκή Εκκλησία» και σημείωσε ότι μπορεί να τον γνωρίζουμε ως φιλόλογο και συγγραφέα, «είναι όμως κάτι πολύ διαφορετικό».
«Έρχεται στο Σταθμό και ηχογραφεί με ζήλο και ενθουσιασμό» τόνισε συμπληρώνοντας πως ανέλυε τα Λειτουργικά κείμενα χωρίς σημειώσεις. «Ένας μεγάλος δάσκαλος δεν έχει ανάγκη από σημειώματα» είπε χαρακτηριστικά.
Αναφέρθηκε εν συντομία στο βιογραφικό του, «αλλά όχι σε αυτό που βλέπουμε στα οπισθόφυλλα των βιβλίων». «Καθηγητής στη μέση εκπαίδευση που όσοι δεν τον είχαμε, χάσαμε» είπε, συμπληρώνοντας πως μπορεί να μην ευτυχήσαμε να τον ακούμε στο σχολείο, «ευτυχήσαμε όμως να τον ακούμε στο ραδιόφωνο και να τον διαβάζουμε στα βιβλία του».
Έκανε λόγο για το πάθος και την αγάπη που έχει στο αντικείμενο με το οποίο ασχολείται, για τις εικόνες που δημιουργεί με τα γραπτά του και σημείωσε πως «κοιτώντας τα κείμενα του, κάθε τόσο αναφέρει τη λέξη Θεός, μιλάει για το Χριστό και τους Αγίους μας και τους φέρνει από το τότε , στο σήμερα και τους βάζει στη ζωή μας. Γίνονται οι οδοδείκτες μας γιατί και ο ίδιος τους έχει οδοδείκτες».
«Βλέποντας τα κείμενα του κ. Γανωτή παίρνεις μεγάλη παρηγοριά και δύναμη» ανέφερε και συμπλήρωσε: «Κι εκεί που σου λέει κάτι, δεν ανάβει απλά ένα κερί, αλλά ο ίδιος γίνεται φλόγα που λάμπει και ζεσταίνει. Μιλάει με θέρμη για όσα στη σύγχρονη εποχή είναι απαγορευτικά και διδάσκει ιστορία, παράδοση και Θεό. Αυτά είναι τα κομμάτια Θεού που συγκροτούν τον Ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας».
«Βρήκε τους τρόπους να μας δείξει πώς κοιτώντας στο παρελθόν, μπορούμε να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον» είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Μαρκούδης, υπογραμμίζοντας στη συνέχεια με έμφαση ότι «ο Γανωτής είναι ένας πατέρας για την οικογένειά του, τους μαθητές του, τους ακροατές, τους αναγνώστες και τους φίλους που χαίρονται το λόγο του».
Τόνισε πως «είμαστε χαρούμενοι που τον έχουμε κοντά μας και περήφανοι που είναι δίπλα μας και καμαρώνουμε τη δική του προσφορά, συμπληρώνοντας πως «σήμερα δεν εγκωμιάζουμε το τιμώμενο πρόσωπο, αλλά είμαστε εδώ για να πάρουμε λίγο φως από το δικό του και για να του πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί αν είχαμε τέτοιους δασκάλους ίσως να είχαμε αγαπήσει τη γλώσσα και τα διδάγματά της και να μην είχαμε ανάγκη από σύγχρονα ‘’κρυφά σχολεία’’».
Συμπλήρωσε μάλιστα πως στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας άνθρωποι σαν τον κ. Γανωτή θα πρέπει να ήταν εκείνοι που κράτησαν την γλώσσα και τις παραδόσεις μας ζωντανές, υπογραμμίζοντας πως στα δύσκολα χρόνια που ζούμε λείπει κάτι το οποίο όταν το συναντάς νομίζεις ότι βλέπεις κάτι πρωτόγνωρο. «Το ήθος. Βλέποντας το δάσκαλο απέναντι σου, σου εμπνέει το σεβασμό και σε κρατάει από το χέρι να σε πάει ένα βήμα παραπέρα», είπε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο κ. Γιώργος Μπάρλας ο οποίος τόνισε πως ο τιμώμενος «είναι μια ψυχή διαμορφωμένη από τον Χριστό και την Ελλάδα».
Ανέφερε πως εκτός από τα εφτά παιδιά και τα δεκαεννιά εγγόνια του, έχει και δισέγγονα που είναι τα βιβλία του, συμπληρώνοντας πως «η Δευτέρα το βράδυ στις 9:00 για το σπίτι μου είναι κλεισμένη για την εκπομπή του» και σημείωσε πως «η αγάπη του, η ζωντάνια του, η αισιοδοξία του και η πίστη του μεταδίδεται άμεσα».
«Ζει με τρόπο θυσίας και προσφοράς προς όλους» τόνισε, υπογραμμίζοντας πως «είναι άνθρωπος βαθιάς παιδείας», «δεν είναι ποτέ προκλητικός. Δεν θέλει να στρέψει την προσοχή πάνω του προσπαθώντας να σοκάρει» και πως «είναι ένας απολύτως ολιγαρκής άνθρωπος».
Ανέφερε πως μιλώντας μαζί του κάποια στιγμή για την οικονομική κρίση του είπε πως «αυτός που είναι ολιγαρκής και έχει φόβο Θεού δεν θα βρεθεί σε αδιέξοδα. Ο ολιγαρκής και πιστός άνθρωπος χαίρεται με όλα, αλλά δεν επιδιώκει να τα έχει όλα».
Διαβάζοντας μικρά αποσπάσματα από τα βιβλία του, τόνισε πως «δίνει μεγάλη σημασία στην οικογένεια. «Δεν μιλάει μόνο για την οικογένεια αλλά ζει μέσα στην οικογένεια».
Τέλος ανέφερε πως ένα από πολλά χαρακτηριστικά του, είναι η αγάπη του για την Ελλάδα, συμπληρώνοντας πως «η ζωή του και ο λόγος του Γανωτή είναι μια μαρτυρία για τον Χριστό».
Στη συνέχεια προβλήθηκε video μέσα από το οποίο μίλησαν κατά σειρά για τον τιμώμενο κ. Κώστα Γανωτή ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο Φιλόλογος και Συγγραφέας κ. Κωστής Κούκης, η Συγραφέας κ. Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς τόνισε πως ο τιμώμενος «είναι σύγχρονος διδάχος του γένους». Τον χαρακτήρισε ως έναν από τους πολύτιμους συνεργάτες της Μητροπόλεως Πειραιώς, ενώ υπογράμμισε πως είναι εκπαιδευτικός που βιώνει την αλήθεια της πίστεως και πως τα κείμενά του αποτελούν κείμενα ζωής που αναβλύζουν την αλήθεια του Θεού.
Στη συνέχεια η κ. Γαλάτεια Σουρέλη ανέφερε για τον τιμώμενο πως αγωνίζεται, παλεύει, μιλάει και μαθητεύει τον κόσμο με ζεστό τρόπο, συμπληρώνοντα πως «όταν ακούει κάποιος τον Γανωτή από την ‘’Πειραϊκή Εκκλησία’’, αισθάνεται όντως παιδί».
Τελειώνοντας ο κ. Ιγνάτιος υπογράμμισε πως όταν τιμούμε ανθρώπους που το αξίζουν, δημιουργούμε προϋποθέσεις για παραδείγματα.
Το δικό τους «ευχαριστώ» είπαν και τα μέλη της οικογένειάς του μέσω της Μουσικής, τραγουδώντας στίχους που αναφέρονταν στο πρόσωπο της Παναγίας που τόσο αγαπάει.
Στο τέλος ο κ. Νίκος Σαμπαζιώτης, εκ μέρους των εκδόσεων «ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ», του απένειμε τιμητική πλακέτα για την πολύτιμη προσφορά του.
Απευθυνόμενος στους παρευρισκομένους ο κ. Γανωτής είπε με χιούμορ πως «η σημερινή εκδήλωση ήταν ένα μνημόσυνο εν ζωή».
Υπογράμμισε πως η αιτία της κρίσης και της κάθε στεναχώριας του λαού, κάνουν τους ανθρώπους να γυρνούν στο Θεό ειλικρινά και από εσωτερική ανάγκη, συμπληρώνοντας πως «ο λαός μας έχει μέσα στην καρδιά του πολύ υλικό πνευματικής ωριμότητας, που πρέπει εμείς οι δάσκαλοι να το ακούμε πρώτα, να μαθητεύουμε στον κόσμο και μετά να μαθητεύουν σε εμάς».
Τέλος μιλώντας για τους οργανωτές και τους ομιλητές είπε χαριτολογώντας πως «αν και με τιμήσανε λίγο παραπάνω από ό,τι έπρεπε συγχωρεμένοι να είναι. Δεν πειράζει».
