Η γυναίκα στην Ορθόδοξη Εκκλησία έχει εξαιρετικά υψηλή αξία, όχι επειδή αποκτά αξιώματα, αλλά επειδή υπηρετεί με αγάπη, ταπείνωση και δύναμη. Η Εκκλησία καμαρώνει για τις γυναίκες της και τις τιμά, με πρώτο παράδειγμα την Παναγία.
Στο «Ενοριακό Αρχονταρίκι» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», την Δευτέρα 24 Νοεμβρίου, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Τσιμούρης, Θεολόγος φιλοξένησε τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Σχοινά, Θεολόγο, σε μια συζήτηση με θέμα «Η γυναίκα στην Εκκλησία μας».

Αρχικά έγινε αναφορά στην παραδοσιακή θέση της γυναίκας στην Εκκλησία, όπου κυριαρχούσε ο θεσμός του γυναικωνίτη, ένας χώρος διαχωρισμού των γυναικών από τους άνδρες κατά τη λατρευτική ζωή. Περιγράφηκαν οι κοινωνικές και εκκλησιαστικές συνθήκες προηγούμενων δεκαετιών, όπου οι γυναίκες είχαν περιορισμένη ορατότητα και συμμετοχή. Παράλληλα, έγινε σύγκριση με το παρόν, όπου οι γυναίκες συμμετέχουν ισότιμα στη λατρευτική ζωή.
Στη συνέχεια, ο π. Γεώργιος ανέδειξε τους προβληματισμούς πολλών νέων γυναικών σχετικά με το ρόλο τους στην Εκκλησία, καθώς συχνά αισθάνονται ότι η θέση τους είναι δευτερεύουσα ή βιώνουν υποτιμητικές συμπεριφορές. Αυτές οι αντιλήψεις ενισχύονται από λανθασμένες ερμηνείες της Αγίας Γραφής και της Παράδοσης, οδηγώντας σε λανθασμένα συμπεράσματα για την αξία της γυναίκας.

Παρουσιάστηκαν ισχυρές γυναικείες μορφές της Εκκλησίας, όπως η Αγία Αικατερίνη, που με θάρρος και σοφία ομολόγησε την πίστη της, καθώς και οι μυροφόρες γυναίκες που πρώτες έγιναν ευαγγελίστριες της Ανάστασης του Χριστού. Επισημαίνεται ο καθοριστικός ρόλος της Παναγίας, ως κορυφαίο πρότυπο γυναικείας αξίας στην Εκκλησία.
Υπογραμμίστηκε ότι από τη δημιουργία του ανθρώπου, σύμφωνα με τη Βίβλο, άντρας και γυναίκα έχουν ίση αξία. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εξηγεί ότι η γυναίκα πλάστηκε από την πλευρά του Αδάμ, για να σηματοδοτήσει την ισοτιμία, όχι την ανωτερότητα ή κατωτερότητα.

Διατυπώθηκε η θέση ότι η ισότητα δεν σημαίνει ταύτιση ρόλων, αλλά ισοτιμία και ίση δυνατότητα σωτηρίας. Η Εκκλησία, αν και δεν επιτρέπει τη μυστηριακή ιεροσύνη στις γυναίκες, αναγνωρίζει τη γενική ιεροσύνη όλων των πιστών και αναδεικνύει τα ιδιαίτερα χαρίσματα των δύο φύλων.
Ως προς την διακονία της γυναίκας στην Εκκλησία, ο π. Γεώργιος αναφέρθηκε στο θεσμό των διακονισών στην αρχαία Εκκλησία και μέχρι τους νεότερους χρόνους, όπου οι γυναίκες διακονούσαν σε συγκεκριμένα λειτουργικά και ποιμαντικά έργα, όπως η συμμετοχή στις βαπτίσεις ενηλίκων γυναικών, η μεταφορά της Θείας Κοινωνίας σε ασθενείς, η κατήχηση και η στήριξη των ευάλωτων μελών της κοινότητας.

Στη σημερινή εκκλησιαστική ζωή, οι γυναίκες αποτελούν τους βασικούς συνεργάτες των ιερέων, συμμετέχουν σε χορωδίες, φιλανθρωπικές δράσεις, επιτροπές, και προσφέρουν πολύτιμο κοινωνικό έργο, ενώ διατηρούν παράλληλα τον οικογενειακό και επαγγελματικό τους ρόλο. Και επισημάνθηκε ότι η καταξίωση της γυναίκας δεν ταυτίζεται με τη χειροτονία, αλλά με την αγιότητα και το έργο της μέσα στην Εκκλησία και την κοινωνία.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη γυναίκα με πολλούς τρόπους κυρίως με την αναγνώριση της Παναγίας ως συνδημιουργού του Θεανθρώπου. Η σάρκα του Χριστού, όπως λέει ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας, είναι σάρκα της Θεοτόκου, γεγονός που αναδεικνύει την απόλυτη τιμή και ισότητα.
Παρατέθηκαν παραδείγματα από την ελληνική ιστορία, όπως οι γυναίκες της Μάνης και της Πίνδου, που με ηρωισμό και αυτοθυσία υπερασπίστηκαν την ελευθερία και την πατρίδα. Υπογραμμίσθηκε ότι η γυναίκα, τόσο στην εκκλησιαστική όσο και στην εθνική ιστορία, διακρίνεται για την παλικαριά, το φρόνημα και την προσφορά της.
Αναφορά έγινε στις διδαχές του Αγίου Πορφυρίου σχετικά με τη μητέρα ως πνευματικό κέντρο της οικογένειας, με ιδιαίτερη ικανότητα προσευχής και ευαισθησίας. Η πνευματική ζωή της γυναίκας και η συμβολή της στην ανατροφή των παιδιών και στη διαμόρφωση υγιών ψυχών θεωρείται ανεκτίμητη.
Καταλήγοντας, τονίσθηκε ότι η γυναίκα στην Ορθόδοξη Εκκλησία έχει εξαιρετικά υψηλή αξία, όχι επειδή αποκτά αξιώματα, αλλά επειδή υπηρετεί με αγάπη, ταπείνωση και δύναμη. Η Εκκλησία καμαρώνει για τις γυναίκες της και τις τιμά, με πρώτο παράδειγμα την Παναγία.
Η καταξίωση και η ισότητα βρίσκονται στην αγιότητα και στην προσφορά, όχι σε εξωτερικούς τίτλους ή αξιώματα. Η συζήτηση ολοκληρώθηκε με την επισήμανση της σημασίας της σωστής προσέγγισης της Εκκλησίας με σεβασμό και αγάπη προς τη γυναίκα.