Τα ερωτήματα που απηύθυνε ο Χριστός, προκειμένου να αποκαλυφθούν το βάθος της ανθρώπινης κακίας, ασέβειας και αχαριστίας και το ύψος του θεϊκού μεγαλείου Του και της πίστεως και αρετής των ανθρώπων.
Ομιλία με θέμα «Δώδεκα ερωτήσεις του Χριστού», πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Αεράκης, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου.
Της ομιλίας, που δόθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», προηγήθηκε Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο τη Βηματάρισσα.
Ο π. Δανιήλ, παρουσίασε δώδεκα ερωτήματα που απηύθυνε ο Χριστός, προκειμένου να αποκαλυφθούν το βάθος της ανθρώπινης κακίας, ασέβειας και αχαριστίας και το ύψος του θεϊκού μεγαλείου Του και της πίστεως και αρετής των ανθρώπων.
Το πρώτο ερώτημα, το απηύθυνε σε δύο από τους μαθητές του Βαπτιστού Ιωάννου που τον ακολουθούσαν, τον Ανδρέα και τον Ιωάννη. Τους ρωτάει «τι ζητείτε;» Και όπως εξηγεί ο ιερός Χρυσόστομος, από αυτό διδασκόμαστε, ότι ο Θεός, όταν εμείς αρχίσουμε, όταν δείξουμε ότι θέλουμε, τότε κι Εκείνος μας δίνει πολλές αφορμές σωτηρίας.
Μία δεύτερη ερώτηση, την απηύθυνε ο Χριστός, στους δώδεκα μαθητές Του, όταν πολλοί άνθρωποι έφυγαν από κοντά Του, λέγοντας τους «μήπως θέλετε κι εσείς να φύγετε;». Όπως σημείωσε ο π. Δανιήλ:
«Ο Ιησούς δεν ενεργούσε δημαγωγικά. Όταν καλούσε τους ανθρώπους, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν σταυρό, όχι χρυσό στο στήθος, αλλά βαρύ στον ώμο, φανέρωνε ότι τα συνθήματα Του ως ηγέτη, ήταν αντιδημαγωγικά. Όταν είδε να αποσκιρτούν οι πολλοί, δεν έκανε υποχωρήσεις στην διδασκαλία Του, ούτε και προσπάθησε με γλυκόλογα να τους συγκρατήσει.
Λέει ο ιερός Χρυσόστομος, πως μ’ αυτό αφαιρεί κάθε βία και δεν κρατεί κανέναν που δεν θέλει να μείνει, αλλά μένει από ντροπή και γιατί του κάνει την χάρη. Το ότι δεν κατηγόρησε εκείνους φανερά, αλλά με ηρεμία τους έθιξε, έδειξε με ποιόν τρόπο πρέπει να σκέπτεται κάποιος σε παρόμοιες καταστάσεις.»
Οι δώδεκα μαθητές δεν εγκατέλειψαν τον Διδάσκαλο, συνέχισε ο π. Δανιήλ. Και το ότι τους έδειξε τον δρόμο των άλλων που έφυγαν, φανερώνει ότι δεν χρειάζεται την διακονία τους, και ότι δεν τους είχε μαζί Του για λόγους επιδείξεως. Ο Χριστός δεν μας έχει ανάγκη, αλλά εμείς Τον έχουμε ανάγκη.
Η τρίτη ερώτηση του Χριστού, είναι ερώτηση σε όλους μας για το πρόσωπο Του «τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι;». Η μεγαλειώδης απάντηση του Πέτρου, ότι Αυτός είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος, είναι φανέρωση του ουρανού, απάντηση του ουρανού για τον ουράνιο. Στην εξήγηση που έδωσε ο Χριστός για την θεόπνευστη απόκριση του Πέτρου, μιλάει για αποκάλυψη όχι από άνθρωπο, αλλά από τον Θεό Πατέρα.
«Τέταρτη ερώτηση του Χριστού. Βρίσκεται στο Ναό, στην Εκκλησία, σε μια λειτουργική σύναξη. Βλέπει ως παντεπόπτης, κάποιον που έρχεται χωρίς συναίσθηση του χώρου, χωρίς μετάνοια, χωρίς ευλάβεια. Και του απευθύνει την ερώτηση: «εταίρε, πως εισήλθες ώδε μη έχων ένδυμα γάμου;».
Πως μπαίνεις εδώ μέσα με ακάθαρτη ψυχή; Θα πήγαινες ποτέ σε επίσημη δεξίωση, βρώμικος και ακάθαρτος; Εδώ στο τραπέζι του Θεού πως έρχεσαι; Το ρούχο της ψυχής μας το καθαρίσαμε;»
Συνεχίζοντας ο π. Δανιήλ, προχώρησε στην πέμπτη ερώτηση που απηύθυνε ο Χριστός στον ένα από τους δέκα λεπρούς, που επέστρεψε να τον ευχαριστήσει, στον ένα της ευχαριστίας.
Βλέπει ο Χριστός τον ένα να έρχεται θεραπευμένος από την λέπρα. Γονατίζει κι ευχαριστεί τον ευεργέτη του. Και ο Χριστός τον ρωτάει που είναι οι άλλοι. Γιατί δεν ένιωσαν την ευγενή ανάγκη να Τον ευχαριστήσουν και να Τον δοξάσουν.
«Η επόμενη ερώτηση του Χριστού, αφορά στη ζωή Του. «τις ἐξ’ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας;» Ποιος άνθρωπος μπόρεσε να σταθεί μπροστά στην παγκόσμια ιστορία και να ρωτήσει; Ποιος μπορεί να βρει στον ήλιο κηλίδα; Ποιος μπορεί στο απάτητο χιόνι να βρει μια μαυρίλα;.
Άλλο τόσο και πολύ περισσότερο, μπορεί πάνω στον Χριστό να βρει μαύρη κηλίδα αμαρτίας; Είναι ο απόλυτα αναμάρτητος, το θαύμα των αιώνων.»
Η έβδομη ερώτηση του Χριστού, απευθύνεται στους δύο τυφλούς, που Του ζητούν το φως τους και ο Κύριος τους ρωτάει: «πιστεύετε ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι;». Είναι το σωτήριο ερώτημα, αν πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι ο θεάνθρωπος που σταυρώθηκε για εμάς.
Η επόμενη ερώτηση, αφορούσε εκείνους που πήραν πέτρες να Τον λιθοβολήσουν, και τους ρώτησε για ποιο από τα έργα που έκανε, το κάνουν, ενώ η ένατη ερώτηση απευθύνεται στην Μάρθα, αν πιστεύει ότι Εκείνος είναι η Ανάσταση και η Ζωή.
Προχωρώντας ο π. Δανιήλ, αναφέρθηκε στο δέκατο ερώτημα του Χριστού, όταν βρέθηκε μπροστά στο Καϊάφα τον αρχιερέα, τη νύχτα του Πάθους. Όταν τον ράπισαν, αποκρίθηκε «ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού. Ει δε καλώς, τί με δέρεις;»
Και αναφορικά με τις δύο τελευταίες ερωτήσεις, η μεν μία ήταν «Άρα ο Υιός του ανθρώπου ελθών ευρήσει την πίστιν επί της γης;», ενώ η τελευταία, μετά την Ανάσταση, απευθύνεται στον Πέτρο «Σίμων Ιωνά, αγαπάς με πλείων τούτων;».
Και κλείνοντας την ομιλία του ο π. Δανιήλ, σημείωσε:
«Κύριε μας ρώτησες. Δεν ξέρουμε αν Σε ικανοποίησαν οι απαντήσεις μας. Μακάρι οι απαντήσεις μας να αποσπάσουν το έλεος Σου και την δικαίωση της χάριτος Σου. Για τις δύο τελευταίες ερωτήσεις σε ικετεύουμε. Δος μας πίστη, δος μας αγάπη. Να Σε πιστεύουμε και να Σε δοξολογούμε, να Σε αγαπάμε και να Σε ποθούμε.»
