Πραγματοποιήθηκε η 1η διαδικτυακή συνάντηση του Σεμιναρίου Θεατρικής Παιδείας με εισηγητή τον Ηθοποιό – Σκηνοθέτη κ. Δημήτρη Κοντοδήμο και την συνεργασία της Ομάδας «Θύρσος», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Στόχος του Σεμιναρίου είναι η παρουσίαση της αναπτυξιακής διαδρομής του θεάτρου, από τους αρχαίους τραγικούς, μέχρι τα συγγραφικά αναστήματα του 20ου αιώνα.
Κατά την διάρκεια των συναντήσεων, θα γίνεται ανάλυση συγγραφέων και θα παρουσιαστούν οι βασικές θεμελιώδεις αρχές της θεατρικής πορείας, η οποία βοήθησε στην συγκρότηση της προσωπικότητας του ανθρώπου και την ψυχολογία του.
Η 1η συνάντηση αφορούσε την δημιουργία του θεάτρου. Οι πρώτες πηγές θεάτρου βρίσκονται στην προϊστορική εποχή, όταν οι άνθρωποι για να σωθούν, έκαναν μίμηση ζώων και φύσης.
Ουσιαστικά το θέατρο, ξεκίνησε μέσα από θρησκευτικές τελετουργίες, αρχής γενομένης από την Αίγυπτο, γιατί οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι η μεταφορά δεδομένων είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό.
Στην αρχαία Ελλάδα, η προέλευση του αρχαίου δράματος, υπάρχει στον διθύραμβο, έναν τελετουργικό χορό που υμνούσε τον θεό Διόνυσο, ενώ αργότερα ασχολήθηκε με μυθοπλασίες και γεγονότα που αφορούσαν την σχέση των ανθρώπων με τους θεούς.
Αρχική μορφή θεάτρου έχουμε με την έναρξη του διαλόγου, ο οποίος δημιούργησε και δράση ανάμεσα στον χορό και τον κορυφαίο χορευτή, που αργότερα ονομάστηκε υποκριτής.
Με τον Αριστοτέλη, θεμελιώνονται οι βασικές αρχές που θεσπίζουν την πορεία του θεάτρου. Δε νοείται θέατρο χωρίς ηθοποιούς, χωρίς θεατές που ανταλλάσσουν συναισθηματικά την δράση που λαμβάνουν από τους ηθοποιούς, χωρίς όμως να παίρνουν μέρος, και τέλος χωρίς διάλογο ανάμεσα στους υποκριτές και τον χορό, που φέρνει μια συγκεκριμένη σύγκρουση και δράση, για να επιφέρει τον υγιή προβληματισμό στους θεατές.
Η τέχνη του θεάτρου, θεωρείται πια λειτούργημα, που εξαγνίζει τις ψυχές των θεατών. Ο διθύραμβος εξελισσόμενος, φέρνει μία νέα εποχή και φτάνουμε στον 5ο αιώνα, όπου το θέατρο αναπτύσσεται μέσα από τις ελληνικές γιορτές και θέσπισε ένα ουσιαστικό δρώμενο, για την εξέλιξη του, μέχρι και σήμερα.
Το θέατρο είναι μία υπέρτατη τέχνη που βοηθάει στην εξέλιξη του ανθρώπινου νου.
