Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα «Η Ιεραποστολή ως τρόπος ζωής» είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι παρευρέθηκαν τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013 στο Ενοριακό Αρχονταρίκι που πραγματοποιήθηκε
στα πλαίσια του Προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…». Ο θεολόγος Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Τσιμούρηςσυνομίλησε με τον Αμερικανό Ιεραπόστολο στην Αλβανία κ, Nathan Hoppeγια ένα διαφορετικό τρόπο ιεραποστολής. Έναν τρόπο που δεν βλέπει την ιεραποστολή ως κομμάτι της ποιμαντικής της εκκλησίας, αλλά τη θεωρεί ως την ουσία και την αποστολή της.
Ξεκινώντας, ο π. Σπυρίδων διατύπωσε την ερώτηση «ποιος είναι ο χαρακτήρας του Ορθόδοξου τρόπου αποστολής και διακήρυξης του ευαγγελίου». Απαντώντας, ο κ. Hoppe συνέστησε πως θα πρέπει κανείς να είναι αυθεντικός χριστιανός και να αδειάζει τον εαυτό του από οτιδήποτε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο ιεραποστολικό του έργο. Συμπλήρωσε, μάλιστα το λόγο του, παροτρύνοντας «να πηγαίνουμε στον άλλο, να δούμε την ταυτότητά του, για να τους μεταδώσουμε το Χριστό».
Εν συνεχεία, ο π. Σπυρίδων έκανε τη διαπίστωση πως «συχνά, αντί να μεταφέρουμε το ευαγγέλιο, μεταφέρουμε ένα πολιτιστικό περίβλημα. Καλούμε δε τους ανθρώπους να πιστέψουν σε αυτό και να ενσαρκώσουν το Χριστό στο δικό τους πολιτισμό». Κάνοντας μια τοποθέτηση πάνω σε αυτό το θέμα, ο κ. Hoppe ανέφερε χαρακτηριστικά πως «είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τι ανήκει στην πίστη μας και τι στον πολιτισμό μας. Δεν μπορούμε να έχουμε έκφραση της πίστης αποκομμένη από τον πολιτισμό, την κουλτούρα. Το σημαντικό είναι αυτός που θα αναλάβει το ρόλο να είναι ο μεταφορέας του λόγου του Θεού, να επενδύσει αρκετά έτσι ώστε να ταυτιστεί με τους ανθρώπους που πάει να διακονήσει. Ένας από τους προφανείς τρόπους για να το κάνει αυτό, είναι η γλώσσα». Μιλώντας και με βάση τη δική του προσωπική εμπειρία, τόνισε πως ένα από τα πρώτα του μελήματα στην ιεραποστολή στην Αλβανία ήταν να μάθει τη γλώσσα, διότι, όπως υποστήριξε «δεν μπορείς να γίνεις μέρος της κουλτούρας τους και να ταυτιστείς με τους ανθρώπους αυτούς αν δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους, να μιλήσεις τη γλώσσα τους. Γι αυτό και η εκκλησία από πολύ νωρίς μετέφραζε τις Γραφές».
«Όλοι έχουμε την ευθύνη για την κλίση της ιεραποστολής. Χρειάζεται, ωστόσο, μια εκπαίδευση και προετοιμασία», ανέφερε σε ένα άλλο σημείο της συνομιλίας ο κ. Hoppe τονίζοντας πως κάποιος που κάνει μια ιεραποστολή τέτοιου είδους, όπως η δική του, θα πρέπει να εφοδιάζεται από τις δομές της εκκλησίας και κύριο χαρακτηριστικό του θα πρέπει να είναι η καλή εδραίωση της πίστης μέσα του, ώστε να ξέρει τι είναι αυτό που καλείται να μεταδώσει.
Στη συνέχεια της συζήτησης ο π. Σπυρίδων μίλησε για την προοπτική αποτυχίας που ενδέχεται να υπάρχει στη μετάδοση του ευαγγελίου και εν γένει ιεραποστολικό έργο. Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο κ. Hoppe σχετικά με αυτό «κάποιες φορές δεν βρίσκουμε αποτέλεσμα. Το ερώτημα είναι αν είμαστε πιστοί σε αυτό που θέλουμε να μεταδώσουμε. Αν δε βλέπουμε καρπούς πρέπει να αναρωτηθούμε αν είμαστε πιστοί στο έργο μας».
