Σήμερα, σε μια εποχή βαθυτάτου συγκρητισμού, παρουσιάζονται όλες οι θρησκείες κι όλες οι αιρέσεις να οδηγούν δήθεν στον ίδιο Θεό, ότι είναι απλώς άλλη αντίληψη και προσέγγιση. Αυτό είναι ένα νέο μύθευμα του διαβόλου για την απώλεια των ανθρώπων.
Την μνήμη της Αγίας Ισαποστόλου Όλγας της Βασιλίσσης, εόρτασε με ευλάβεια και κατάνυξη ο Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο φερώνυμο ενοριακό Παρεκκλήσιο.
Την Κυριακή 10 Ιουλίου, παραμονή της εορτής τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Την Δευτέρα 11 Ιουλίου, ημέρα της εορτής, τελέσθηκε ο Όρθρος και στη συνέχεια η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ενώ το απόγευμα η ακολουθία του Εσπερινού και της Ιεράς Παρακλήσεως.
Το Παρεκκλήσιο της Αγίας Όλγας έχει ανοικοδομηθεί ανάμεσα στις πολυκατοικίες και το έργο της ανεγέρσεως του ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1997 με τις ευλογίες του μακαριστού Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς κυρού Καλλινίκου και τις άοκνες προσπάθειες του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας, μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου π. Μαρίνου Γεωργακοπούλου και των συνεργατών του.
Ο Ναός ανεγέρθηκε σε οικόπεδο, δωρεά των αειμνήστων αδερφών Νικολάου και Ιωάννας Τζώρτζη. Τα θυρανοίξια ετέλεσε ο Μητροπολίτης πρ. Πειραιώς κυρός Καλλίνικος στις 7 Οκτωβρίου 2000 ενώ τα εγκαίνια πραγματοποίησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ στις 27 Οκτωβρίου 2012.
Απευθυνόμενος στους πιστούς που συμμετείχαν για να τιμήσουν την μνήμη της Αγίας, κατά την διάρκεια του Μεγάλου Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος, αφού έκανε αρχικά μνεία στους μακαριστούς κτήτορες, χαρακτήρισε στη συνέχεια το Παρεκκλήσιο ως μία πύλη των ουρανών κι έναν χώρο του αχωρήτου.
«Τιμώντες την Αγία Όλγα, την Βασίλισσα των Ρώσων», τόνισε ο Σεβασμιώτατος, «η οποία εβαπτίσθη στην Κωνσταντινούπολη, ως πνευματικό έκγονο των ηρωικών αγώνων των μεγάλων ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου, αλλά και την ποιμαντικής μερίμνης του Πατριάρχου Μεγάλου Φωτίου, τιμούμε αυτή την υπερχρονική βασιλεία του Θεού, στην οποία οι πάντες ανήκουμε, χωρίς καμία διαίρεση έθνους ή φυλετικής καταγωγής.»
Γιατί αυτές, όπως είπε χαρακτηριστικά, είναι εγκοσμιοκρατικές διαιρέσεις, που δεν έχουν καμία σχέση με την βασιλεία του Παναγίου Θεού, που είναι το Σώμα Του το άγιο και πανάχραντο, η αγία Του Εκκλησία, με κεφαλή Εκείνον.
«Η Αγία Όλγα, προσέλαβε την χάρη, την ευλογία και τον αγιασμό, δια του βαπτίσματος της και μετέδωσε στο λαό της, κι έγινε η πνευματική γενέτειρα και η πνευματική μήτρα, εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι από της γης, μετέβησαν εις τα άνω.
Γι’ αυτό κατανοούμε, ότι μεταξύ ημών, των μελών του Σώματος του Χριστού, δεν υπάρχουν ανθρώπινες διασπαστικές διαιρέσεις, εθνοτικές και εθνοφυλετικές αποσχίσεις, βάρβαρος και πολιτισμένος, φτωχός και πλούσιος.»
Όταν κοιτάξει κανείς τον πλανήτη γη, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, αυτόν τον μικροσκοπικό πλανήτη της εξορίας μας, θα δει τις οροθεσίες των κρατών, που η ανθρώπινη σκέψη έχει στήσει κι έχει καθορίσει ως σύνορα των διαφόρων εθνοτήτων.
«Όλα αυτά είναι εγκόσμια πράγματα, ιερά μεν και ασυμβιβάστως αδιαπραγμάτευτα. Διότι έχουμε το χρέος να υπερασπίζουμε την πατρίδα γη, κατά την οποία αναπτύσσουμε ελεύθερα την προσωπικότητα μας, το ήθος μας, την κουλτούρα μας, τον πολιτισμό μας, την αυτοδιάθεση μας.
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εδώ είμαστε ξένοι και πάροικοι και διερχόμενοι. Γιατί δεν έχουμε εδώ «μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν». Και αυτήν την υπερχονική βασιλεία μας χαρίζει η Αγία Όλγα, η οποία έγινε η Αγία Ελένη του ρωσικού έθνους.»
Η προϋπόθεση όμως για τον εκκεντρισμό στην Εκκλησία, όπως τόνισε ο Σεβασμιώτατος, είναι αυτή, την οποία μας χαρίζει η ετέρα τιμωμένη Αγία Ευφημία η Μεγαλομάρτυς, της οποίας το αδιαλώβητο σκήνωμα διατηρήθηκε άφθαρτο και ευωδιάζον, και παραμένει μέχρι σήμερα.
Και αυτή η προϋπόθεση, είναι η τήρηση της ορθής πίστεως, που μας παρέδωσαν οι Απόστολοι, οι θεοφόροι Πατέρες, οι Άγιες εννέα Οικουμενικές Σύνοδοι. Δι’ αυτής της πίστεως σώζεται ο άνθρωπος, επειδή η αληθής πίστη οδηγεί σε αληθές βίωμα.
Αυτή η προϋπόθεση, κατεδείχθη θαυματουργικά, από την Αγία Ευφημία, με την κύρωση του τόμου της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου, από το αδιάφθορο λείψανο της. Σε αυτό το σκήνωμα, οι Πατέρες της Συνόδου, μετά την λήξη της, πήραν τους 2 τόμους, τον τόμο της Ορθοδόξου πίστεως και τον τόμο των κακοδόξων μονοφυσιτών, και τους έθεσαν στο στήθος της Αγίας. Και την επόμενη ημέρα είδαν να κρατεί η Αγία τον τόμο της Συνόδου και να πατά τον αιρετικό τόμο των μονοφυσιτών κακοδόξων.
«Σήμερα, σε μια εποχή βαθυτάτου συγκρητισμού, παρουσιάζονται όλες οι θρησκείες κι όλες οι αιρέσεις να οδηγούν δήθεν στον ίδιο Θεό, ότι είναι απλώς άλλη αντίληψη και προσέγγιση. Αυτό είναι ένα νέο μύθευμα του διαβόλου για την απώλεια των ανθρώπων.
Γιατί χωρίς αληθή πίστη, δεν μπορείς να έχεις κοινωνία με τον αληθινό Θεό. Γι’ αυτό και οι θεοφόροι Πατέρες μάτωσαν και πέθαναν σε εξορίες και βάσανα, σε πειρασμούς και καταστάσεις δραματικές, για να διατηρήσουν αδιαλώβητη την πίστη.»
Ολοκληρώνοντας ο Σεβασμιώτατος τον λόγο του, σημείωσε πως σήμερα είναι πολύ επείγουσα η στροφή μας στα πρόσωπα των δύο Αγίων, που μας δείχνουν τον αληθή δρόμο προς τον Κύριο της δόξης, προς την βασιλεία του Θεού, η οποία δεν έχει τέλος, γιατί είναι ο ίδιος ο Κύριος, παρατεινόμενος στους αιώνες.
Παρακάλεσε δε όλους, να προσευχηθούν εμπόνως στην Αγία Όλγα, να ικετεύσει τον Κύριο να καταπαύσει τον πόλεμο στο έθνος της και να έλθει επιτέλους η ειρήνη στις ψυχές και τις συνειδήσεις όλων μας.
