Δίπλα στον θάνατο βρίσκεται το θέμα της υγείας. Η υγεία είναι δώρο του Θεού κι αν κάποιος δεν την έχει, δυσκολεύεται και στην πνευματική ζωή. Εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει, όχι για να ζήσουμε περισσότερα χρόνια, αλλά σαν άνθρωποι πρέπει να φροντίζουμε και για την υγεία την δική μας και πολύ περισσότερο για την υγεία των άλλων.
Στο πλαίσιο της σειράς «Ελεύθεροι διάλογοι», του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 12 Νοεμβρίου, συζήτηση με θέμα: «Ο θάνατος ως ιδέα, πειρασμός και υπέρβαση».
O Αρχιμανδρίτης π. Ιωσήφ Κουτσούρης, Θεολόγος, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών φιλοξένησε τον Ιερομόναχο π. Αντίπα, Γέροντα του Ιερού Κελίου Αγίας Άννης Καρυών Αγίου Όρους, σε μια συνάντηση ευθύνης με λόγο και ανταλλαγή ιδεών.
Η συνάντηση, μεταδόθηκε από το διαδίκτυο, μέσα από το κανάλι του «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» στο YouTube.
Όπως επεσήμανε ο π. Αντίπας, δεν πρέπει να μας απασχολεί αυτός ακριβώς ο θάνατος, που είναι αναπόφευκτος για όλους, αλλά πως φιλοσοφεί κανείς πάνω σε αυτόν.
Κι όπως είπε χαρακτηριστικά, κάποιοι νομίζουν ότι είναι πολύ μακριά από αυτούς, άλλοι δεν θέλουν να τον σκέφτονται, κάποιοι όμως, ίσως λίγοι, είναι εκείνοι που τον επιθυμούν. Όχι από απογοήτευση, αλλά γιατί ξέρουν ότι είναι ένα πέρασμα σε μια άλλη ζωή.
«Στο Άγιο Όρος οι μοναχοί προσπαθούν να καλλιεργούν την μνήμη του θανάτου, η οποία δεν είναι μια προσπάθεια η οποία φέρνει απογοήτευση ή απελπισία, αλλά είναι ένας πνευματικός αγώνας, ενθυμούμενος κανείς τον θάνατο, να πολιτεύεται ανάλογα και να προετοιμάζεται.
Κι επομένως, την κάθε ημέρα που δίνει ο Θεός και κάθε λεπτό, θα πρέπει ανάλογα να το αξιοποιήσει. Να είμαστε όλοι έτοιμοι, όσο μπορούμε, γιατί η κάθε ημέρα, μπορεί να είναι η τελευταία.
Μας την δίνει ο Θεός για να εργαστούμε, να ζήσουμε σύμφωνα με τις εντολές Του, με φόβο θεού, με πίστη, αλλά και με αγάπη προς τον συνάνθρωπο, με έργα ευποιίας και κοινωνίας, έργα αγάπης.»
Η ποιότητα του θανάτου μας, είναι ανάλογη της ποιότητας της πνευματικής μας ζωής. Ένας άνθρωπος που βιώνει το γεγονός της ανάστασης, την ελπίδα και την παρουσία του Χριστού, γι’ αυτόν ο θάνατος παίρνει έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα, σε σχέση με κάποιον άλλον.
Ανέκαθεν ο θάνατος ήταν φοβερός στους ανθρώπους, αλλά τον θάνατο δεν τον έκανε ο Θεός.
Οι Πατέρες δεν καλλιεργούσαν μνήμη των εσχάτων, συνέχισε ο π. Αντίπας, όπως συμβαίνει με πολλούς ανθρώπους που ασχολούνται με το πότε θα έρθει το τέλος του κόσμου ή ο αντίχριστος, ή και σήμερα που μπήκε και στο εμβόλιο κατά του κορονοϊού η «αντιχριστολογία», όπως είπε χαρακτηριστικά.
Για τους χριστιανούς δεν υπάρχει φόβος, γιατί όλα αυτά δεν θα τα αντιμετωπίσουν μόνοι τους, αλλά σαν Εκκλησία, σαν Σώμα Χριστού. Οι Πατέρες είναι σαφέστατοι, να καλλιεργούν οι χριστιανοί την μνήμη του θανάτου για να αποφεύγουν την αμαρτία.
Δίπλα στον θάνατο βρίσκεται το θέμα της υγείας. Η υγεία είναι δώρο του Θεού κι αν κάποιος δεν την έχει, δυσκολεύεται και στην πνευματική ζωή. Βέβαια και η υπομονή στην ασθένεια, είναι ένας τρόπος για να αγιάσει κανείς.
Το να φροντίσει ο άνθρωπος για την υγεία του, δεν είναι κακό πράγμα, ούτε εφάμαρτο. Εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει, παρατήρησε, όχι για να ζήσουμε περισσότερα χρόνια, αλλά σαν άνθρωποι πρέπει να φροντίζουμε και για την υγεία την δική μας και πολύ περισσότερο για την υγεία των άλλων.
Σήμερα είναι λυπηρό ότι μερικοί, και δυστυχώς και ρασοφόροι, αρνούνται την επιστήμη, τους ιατρούς, τα φάρμακα, τα εμβόλια, ακούγοντας ανθρώπους που δεν είναι βέβαιοι για αυτά τα πράγματα.
«Δεν μπορώ να βγω από το Άγιον όρος και να πω στους ανθρώπους μην κάνετε το εμβόλιο, μην παίρνεται φάρμακα, μην λαμβάνετε τα μέτρα σας. Πως θα το πω αυτό το πράγμα, ποιος μου το είπε να το πω..
Μου φανερώθηκε ο Θεός και η Παναγία να το πω μετά βεβαιότητος και με σιγουριά; Είναι η δουλειά των πνευματικών ή των ιερέων να μας λένε τέτοια πράγματα; Θα πω, κάντε αυτό που σας λένε οι γιατροί.»
Κυκλοφορεί από διάφορους κύκλους και θεωρείται πλέον πνευματική προκοπή, αυτός ο γενικότερος αρνητισμός απέναντι στην ιατρική, στην χρήσης της ανθρώπινης γνώσης και επιστήμης.
Είναι πνευματική καταστροφή και πλάνη αυτό, συνέχισε ο π. Αντίπας. Δεν είναι η επιστήμη άνευ του θελήματος του Θεού. Η ιατρική επιστήμη που έσωσε και σώζει ανθρώπους, είναι δώρο του Θεού.
Πρέπει να είναι προσεκτικοί, ιδιαίτερα οι κληρικοί και οι μοναχοί, όταν έχουν για όλα λόγο και μιλάνε και κατευθύνουν κόσμο. Γιατί αν έχουν ευθύνη ότι οδήγησαν έστω κι έναν άνθρωπο στον θάνατο, θα το βρουν μπροστά τους, επεσήμανε.
Η Εκκλησία είναι πάνω απ’ όλα. Να σεβόμαστε, να αγαπάμε, να εμπιστευόμαστε την Εκκλησία, και να την ακούμε. Όταν διαφοροποιούμαστε, τότε έχουμε εμείς ευθύνη γι’ αυτά που λέμε.
Κάθε έναν, που με οποιονδήποτε τρόπο, μας βγάζει έξω από την Εκκλησία, να τον απομακρύνουμε, να κλείσουμε τα αυτιά και τα μάτια μας. Όλοι πρέπει να έχουμε το «εγώ» μας κάτω από την Εκκλησία.
Ακόμα και την μόρφωση μας, τις απόψεις μας και τις ιδέες μας, να τις εντάξουμε και να βοηθάμε το έργο της Εκκλησίας, αν μας το ζητάει. Και δεν μπορούμε να τοποθετούμαστε διαφορετικά από την Εκκλησία, ειδικά για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως είναι ο θάνατος.
Ένας χριστιανός σήμερα, με όλον αυτόν τον φόβο και τον ενδεχόμενο θάνατο, είπε στη συνέχεια, θα πρέπει καταρχήν να κάνει όλα τα ανθρώπινα, ότι του λένε οι γιατροί, να κάνει όντως χριστιανική ζωή, να είναι όσο γίνεται έτοιμος, συγχωρημένος με τους πάντες, να αγωνίζεται πνευματικά, να προσέχει την υγεία του και την υγεία των άλλων ανθρώπων. Κι από εκεί και πέρα να περιμένει τον θάνατο ως πέρασμα στην ανάσταση.
Πρέπει να βλέπουμε και να περιμένουμε τον θάνατο με χαρά, εκεί πρέπει να φτάσουμε, σαν πέρασμα στην αιωνιότητα. Αυτός που προσδοκά την ανάσταση των νεκρών, δεν φοβάται τον θάνατο.
Και κλείνοντας τόνισε:
«Ο Θεός όλα τα επιτρέπει από αγάπη. Κι αυτό που μας έδωσε τώρα ο Θεός, να το αντιμετωπίζουμε πνευματικά, σαν δώρο Του. Γιατί ο Θεός και με αυτούς τους σκληρούς τρόπους, θέλει να μας φέρει κοντά Του.
Όλα είναι στο χέρι του Θεού, δεν θα γίνει τίποτε παραπάνω και τίποτε παρακάτω. Αλλοίμονο αν οι χριστιανοί δεν έχουμε την επιθυμία, όλος ο κόσμος να σωθεί να πάει στον παράδεισο.
Όσοι αγαπούν την Εκκλησία, όσοι σέβονται την Εκκλησία, ας την ακολουθούν. Εκκλησία ή θάνατος.»
