Σε αυτό το σκότος, την καταχνιά που νιώθει ο άνθρωπος και τον βαραίνει, η Παναγία είναι ο πύρινος εκείνος στύλος, που του δείχνει προς τα που πρέπει να πάει. Είναι η πυξίδα για να μην χαθεί, στον πνευματικό του αγώνα.
Στην 3η ακολουθία της Β΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 13 Μαρτίου, μίλησε προς τους πιστούς, ο Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Βουρλάκος, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η συμμετοχή και η ομιλία του π. Νικολάου, εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2020».
Μιλώντας με αφορμή την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ο π. Νικόλαος επεσήμανε πως αυτή η περίοδος της ζωής μας, αυτή η πνευματική πορεία που έχουμε να διανύσουμε αυτές τις μέρες, είναι μια μικρογραφία της ζωής του χριστιανού.
Γιατί, όπως αυτήν την περίοδο εντείνουμε τον πνευματικό μας αγώνα και προσπαθούμε να βιώσουμε τα μεγάλα γεγονότα του πάθους και της Αναστάσεως του Κυρίου, έτσι, ο χριστιανός, σε όλη του τη ζωή, θα πρέπει να κάνει μια διαρκή προσπάθεια.
«Αυτήν την περίοδο, καλείται ο χριστιανός να εντείνει την προσευχή και την προσπάθεια του για να προσεγγίσει τον Χριστό, δουλεύοντας μέσα του, με τον εαυτό του.
Και τα εφόδια σε αυτόν τον καλό αγώνα, μας τα δίνει απλόχερα η Εκκλησία. Με την προσευχή, τη νηστεία, την ελεημοσύνη, την μετάνοια.
Και όλα αυτά, για να βιώσουμε όσο πιο πνευματικά γίνεται, το Πάσχα και την Ανάσταση του Κυρίου.
Να βιώσουμε την δική μας πνευματική μετάβαση, από την δουλεία των παθών, στην ελευθερία που μας προσφέρει ο Χριστός και στην ευλογημένη βασιλεία Του που έχει ετοιμαστεί για όλους μας.»
Ο Κύριος άπαξ έπαθε, σταυρώθηκε, πέθανε και αναστήθηκε για την αγάπη του προς τον άνθρωπο, συνέχισε ο π. Νικόλαος. Με το πάθος και την Ανάσταση Του, ως άλλος Μωυσής, μας έφερε από την δουλεία, στην ελευθερία.
Πολλές φορές, ενώ έχουμε ως στόχο μας τη γη της επαγγελίας και ενώ έχει προηγηθεί αυτή διάβαση από τη δουλεία στην ελευθερία και έχει ανοιχτεί ο δρόμος προς την γη της επαγγελίας, αυτή η περιπλάνηση μας φέρνει δυσκολίες.
Έρχεται λοιπόν η Εκκλησία μας και μέσα σε αυτήν την περίοδο της Τεσσαρακοστής, η οποία μας προετοιμάζει για να εορτάσουμε το Πάσχα, μας δίνει το μεγαλύτερο εφόδιο.
Και αυτό το εφόδιο, τόνισε, είναι πρόσωπο, το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, που μας προβάλλει έντονα η Εκκλησία. Για να μας δείξει τον δρόμο, να μας δώσει ελπίδα και σιγουριά σε αυτόν τον αγώνα που κάνουμε.
Στους Χαιρετισμούς, η Παναγία παρομοιάζεται σαν την θάλασσα που άνοιξε στη μέση για να περάσουν με ασφάλεια οι Ισραηλίτες και μετά καταπόντισε τους Αιγυπτίους και τον Φαραώ.
Στην προσπάθεια μας να ελευθερωθούμε, ο Θεός μας ανοίγει τον δρόμο και η Παναγία με τις πρεσβείες Της και την δύναμη και παρρησία που έχει, έρχεται να πολεμήσει για χάρη μας τον διάβολο.
Ο υμνογράφος, παρατήρησε ο π. Νικόλαος, παρομοιάζει την Παναγία μας, ως την πέτρα από την οποία βγήκε τον ζων ύδωρ, ο ίδιος ο Χριστός, για να μας ξεδιψάσει όλους.
Σε αυτό το σκότος, την καταχνιά που νιώθει ο άνθρωπος και τον βαραίνει, η Παναγία είναι ο πύρινος εκείνος στύλος, που του δείχνει προς τα που πρέπει να πάει. Είναι η πυξίδα για να μην χαθεί, στον πνευματικό του αγώνα.
Ακόμη, η Παναγία παρομοιάζεται με εκείνο το σύννεφο, το οποίο μας προστατεύει από τον καύσωνα, δηλαδή από τις δυσκολίες της ζωής, αυτά που μας καίνε και μας πονάνε, αυτά που μας κάνουν να λιγοψυχούμε.
Και κατέληξε:
«Η Παναγία, μας έδωσε την πραγματική τροφή, τον Χριστό και μοιράζει τη θεία απόλαυση, που ξεκίνησε με τον Ευαγγελισμό Της. Με τη γέννηση του Κυρίου, αυτή η απόλαυση ήρθε και πήρε σάρκα και οστά.
Για εμάς, η Παναγία είναι η γη της επαγγελίας, γιατί έφερε στον κόσμο Αυτόν που θα μας χαρίσει την ουράνια γη της επαγγελίας.»
