Αποτέλεσμα της προσωπικής μας αμαρτίας, είναι πολλές φορές και οι ασθένειες τις οποίες αντιμετωπίζουμε. Όμως, αυτήν την ασθένεια που εμείς εισαγάγαμε στη ζωή μας, ο Θεός τη χρησιμοποιεί για καλό μας.
Κατανυκτική ιερά αγρυπνία τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, το Σάββατο 23 Μαρτίου, παραμονή της Β’ Κυριακής των Νηστειών, εορτή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Στην ακολουθία του Όρθρου και την Θεία Λειτουργία, ιερούργησε ο Αρχιμανδρίτης Νήφων Καπογιάννης, Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, ο οποίος και μίλησε στους πιστούς.
Η ιερά αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2019», που διοργανώνει ο Ναός.
Καθ’ όλη την διάρκεια της αγρυπνίας, οι πιστοί είχαν την ευκαιρία να προσκυνήσουν την Τιμία Κάρα του Αγίου Παρθενίου, Επισκόπου Λαμψάκου, που θα παραμείνει στο Ναό έως την Τετάρτη 27 Μαρτίου.
Ο π. Νήφων επικέντρωσε τον λόγο του στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας, που αναφέρεται στην θεραπεία του παραλυτικού.
Ο Κύριος, όπως τόνισε, δεν δίνει μια απλή θεραπεία, αλλά θεραπεύει τον όλον άνθρωπο, την ψυχή και το σώμα. Θεραπεύει την ρίζα του προβλήματος, που είναι η ασθένεια της ψυχής.
Πάντοτε ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται από τον Κύριο και τους Πατέρες της Εκκλησίας, ως μία ψυχοσωματική οντότητα. Όταν ασθενεί η ψυχή, ασθενεί και το σώμα.
«Ο Θεός έπλασε τα πάντα «λίαν καλώς», έφτιαξε τα πάντα τέλεια. Ο Θεός της αγάπης, με μοναδικό κίνητρο την αγάπη, έπλασε τον άνθρωπο. Και σίγουρα δεν θα μπορούσε να πλάσει κάτι κακό, που θα βασάνιζε την ανθρωπότητα.
Έδωσε στον άνθρωπο όλα τα δικά Του χαρακτηριστικά. Λογικός ο Θεός, λογικός και ο άνθρωπος. Κοινωνικός ο Θεός, κοινωνικός και ο άνθρωπος. Δημιουργός ο Θεός, δημιουργός και ο άνθρωπος.
Και μας έδωσε την δυνατότητα να γίνουμε κατά χάριν θεοί, υιοί του Θεού κατά υιοθεσίαν.»
Στόλισε ο Θεός τον άνθρωπο με στολίδια πολλά, συνέχισε ο π. Νήφων. Τον έπλασε με την δυνατότητα της αναμαρτησίας. Θα μπορούσε να μείνει αναμάρτητος όλα τα χρόνια της ζωής του.
Τον έπλασε με την δυνατότητα της αθανασίας. Να έχει γνώσεις πολλές, να μην αρρωσταίνει, να μην κοπιάζει.
Πάνω απ’ όλα όμως, του έδωσε το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να του χαρίσει. Το αυτεξούσιο, την ελευθερία να μπορεί ο άνθρωπος να αποφασίζει μόνος του για την ζωή του.
Η παρακοή των πρωτοπλάστων στην μοναδική εντολή του Θεού να μην φάνε από το δέντρο που βρισκόταν στην μέση του παραδείσου, οδήγησε το ανθρώπινο γένος στο να γεύεται τον θάνατο και την ασθένεια.
«Ο θάνατος και η ασθένεια είναι ένα γεγονός που μόνοι μας εισαγάγαμε στην ζωή μας. Το προπατορικό αμάρτημα έδωσε την φθορά στον άνθρωπο, μετέδωσε την ροπή προς την αμαρτία. Αποτέλεσμα της αμαρτίας, ήταν η ασθένεια στο ανθρώπινο γένος.
Αποτέλεσμα της προσωπικής μας αμαρτίας, είναι πολλές φορές και οι ασθένειες τις οποίες αντιμετωπίζουμε.
Όμως, αυτήν την ασθένεια που εμείς εισαγάγαμε στη ζωή μας, ο Θεός τη χρησιμοποιεί για καλό μας. Είναι μια μεγάλη ευλογία η ασθένεια στην ανθρώπινη ύπαρξη».
Έτσι, παρατήρησε ο π. Νήφων, έρχεται η ασθένεια στο κορμί μας και μας κάνει να μοιάζουμε με τον Κύριο μας. Αν Εκείνος σήκωσε τον Σταυρό Του, θα σηκώσουμε κι εμείς τον δικό μας σταυρό.
Αλλά χρησιμοποιεί την ασθένεια και για παιδαγωγικούς λόγους και για να μας κρατήσει σε ταπείνωση.
Η ασθένεια χρησιμοποιείται από τον Θεό για να μας ασκήσει στην υπομονή. Μαθαίνουμε να αντέχουμε και να υπομένουμε. Από τις μικρές δοκιμασίες έως τις μεγάλες θλίψεις.
Έχουμε ακόμη μνήμη θανάτου. Με την ασθένεια ξέρουμε ότι δεν είμαστε παντοτινοί, θυμόμαστε ότι είμαστε προσωρινοί σε αυτόν τον κόσμο.
Ακόμη η ασθένεια έρχεται ως μαρτύριο για τους ανθρώπους κι αυτοί που την αντέχουν λογίζονται ως μάρτυρες στον παράδεισο, όταν δεν βαρυγκωμούν το όνομα του Κυρίου.
Και όπως τόνισε ολοκληρώνοντας:
«Η ασθένεια δίνεται στον άνθρωπο για να δοξασθεί ακόμη πιο πολύ το όνομα του Κυρίου.
Τέλος η ασθένεια δοκιμάζει όχι μόνον εκείνον που ασθενεί, αλλά και τους οικείους του, τους φίλους και τους συγγενείς του.
Ο Θεός επιτρέπει την ασθένεια, αλλά επιτρέπει και την ίαση, μέσω της ιατρικής επιστήμης. Έδωσε όμως και το θαύμα. Και μπορούμε να προσευχόμαστε για το θαύμα».
