Τα δημοτικά μας τραγούδια είναι αριστουργήματα λόγου και τέχνης, ένας ανεκτίμητος και πολυδιάστατος θησαυρός του έθνους
Μια μουσική βραδιά, αφιερωμένη στην εθνική μουσική μας παράδοση, οργανώθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Χρήστος Κυριακόπουλος παρουσίασε τον πλούτο της εθνικής μας παραδόσεως, με ζωντανά ακούσματα αντιπροσωπευτικών δημοτικών τραγουδιών απ’ όλη την Ελλάδα.
Τον π. Χρήστο συνόδευαν: ο Κωνσταντίνος Γεωργούλης στο βιολί, ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος στο κλαρίνο, ο Γιαννούλης Μαργώνης στο λαούτο και ο Ανδρέας Νιάρχος στα κρουστά.
Όταν αναφερόμαστε στην εθνική μας μουσική παράδοση, εξήγησε ο π. Χρήστος, εννοούμε δύο ξεχωριστά μεγέθη που έχουν όμως στενή και άρρηκτη σχέση μεταξύ τους. Εννοούμε αφενός την εκκλησιαστική μας μουσική, δηλαδή τους ύμνους της εκκλησίας μας και αφετέρου την δημοτική μας μουσική, τα τραγούδια του λαού μας .
Επικρατεί η παρεξήγηση, ότι η εκκλησιαστική μουσική παράδοση και η εθνική μουσική, είναι μεταξύ τους αλλότρια και διαφορετικά πολιτιστικά προϊόντα.
Βεβαίως διάφοροι ξένοι της εκκλησίας και της πατρίδος κύκλοι, απεργάζονται τέτοιες παρανοήσεις, ούτως ώστε να προκληθεί σύγχυση στο χριστεπώνυμο πλήρωμα και στα μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού, για να καλλιεργηθεί η εντύπωση μιας νεκρής ιστορίας.
Προχωρώντας και μιλώντας για την θέση των εθνικών ασμάτων στον ορθόδοξο βίο, τόνισε ότι αναμφίβολα η ελληνική μουσική μας παράδοση κατέχει περίοπτη θέση ανάμεσα στα ιδιαίτερα πολιτισμικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την εθνική μας ταυτότητα.
«Αυτή η πολύτιμη πατρογονική μας κληρονομιά, επί εκατονταετίες τρέφει και γαλουχεί όλους εμάς τους Έλληνες. Διαπλάθει το ήθος και τον κοινωνικό χαρακτήρα μας από γενεά σε γενεά, χαρακτηρίζει τον τρόπο της ζωής μας και συμβάλλει θετικά και ουσιαστικά στη διαμόρφωση μιας πολιτισμικής μοναδικότητας του λαού μας, ισοδύναμης με την εθνική γλώσσα.»
Οι ρίζες του δημοτικού τραγουδιού πηγάζουν από τα βάθη της αρχαιότητας. Ειδικότερα τα εθνικά μας τραγούδια που τυγχάνουν δημιουργήματα των Ελλήνων της Χριστιανικής εποχής, είναι συνυφασμένα και με θρησκευτικές συνήθειες και παραδόσεις.
Την σημασία της πατροπαράδοτης δημοτικής μας μουσικής αντιλαμβανόμαστε και από εθνικής άποψης, σημείωσε ο π. Χρήστος. Όταν ακούμε τα τραγούδια των ηρώων της πατρίδος μας, αισθανόμαστε δέος και υπερηφάνεια.
Το δημοτικό μας τραγούδι δεν είναι στατικό, αλλά εξελίσσεται. Ο λαός μας, έκανε τραγούδι ότι τον συγκίνησε και δεν το λησμόνησε ποτέ.
Για τα δημοτικά μας τραγούδια πολλά έχουν γραφεί και αρκετά έχουν λεχθεί. Ειδικοί που ασχολήθηκαν ή ασχολούνται με αυτά, έχουν καταλήξει στο ότι είναι αριστουργήματα λόγου και τέχνης, ένας ανεκτίμητος και πολυδιάστατος θησαυρός του έθνους. Μία σπουδαία κληρονομιά που πρέπει να διατηρηθεί ανόθευτη.
Και συμπλήρωσε:
«Η πραγματική έννοια της παραδόσεως δεν είναι ο τυφλός σεβασμός του παρελθόντος, αλλά ο σεβασμός και η συνέχεια του ζωντανού διαχρονικού ρεύματος, με τα σπέρματα των αρχαίων προγόνων, των ιερών Πατέρων και των ηρώων του γένους.
Αυτή είναι η παράδοση των ορθοδόξων Ελλήνων Αυτός είναι ο ελληνορθόδοξος βίος, συνυφασμένος με τη λειτουργική ζωή, τα ήθη και τα έθιμα του και την τραγουδιστική του παράδοση, ποίηση και μελωδία υψηλής αξίας.»
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
