Με την μετάνοια αλλάζουμε κι αρχίζουμε να θέλουμε να αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλον. Με την μετάνοια η ψυχή του ανθρώπου γίνεται νεανική, γίνεται ζωντανή.
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Ιερά αγρυπνία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς. Κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας, μίλησε προς τους πιστούς που συμμετείχαν, ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σχοινάς.
Η ιερά αγρυπνία και η ομιλία που ακολούθησε, εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Ο λόγος του π. Γεωργίου, αναπτύχθηκε γύρω από το πρόσωπο του τιμώμενου Αγίου της ημέρας, Γερασίμου του εν Κεφαλληνία.
Όπως είπε στην αρχή, στην εποχή μας υπάρχει ένα διαρκές αίτημα, να είμαστε όλοι μας νέοι, να ανανεωνόμαστε διαρκώς και εάν είναι δυνατόν, να ζούμε αιώνια.
Αν κοιτάξουμε βαθιά θα δούμε ότι ο θάνατος και η φθορά είναι κάτι αφύσικο για τον άνθρωπο κι έτσι είναι λογικό ο άνθρωπος να μην μπορεί να συμβιβαστεί μαζί τους. Θέλει να είναι για πάντα νέος, θέλει για πάντα να είναι ζωντανός.
Το ζήτημα είναι, επισήμανε, ότι ενώ η βούληση αυτή είναι όμορφη και άγια, γιατί πλαστήκαμε να είμαστε αθάνατοι, λίγο διαφοροποιούμαστε στον τρόπο.
Ο Άγιος Γεράσιμος είχε βρει τον ορθόδοξο τρόπο να είναι διαρκώς νέος και άφθαρτος. Μεγάλη απόδειξη ότι το πέτυχε, είναι το άφθαρτο λείψανό του. Ποιόν τρόπο βρήκε;
Ο π. Γεώργιος απαντώντας είπε πως ο Άγιος ήταν μοναχός. Ο μοναχός είναι «το επάγγελμα της μετανοίας»,σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας. Η δουλειά του είναι η μετάνοια. Και επαγγέλεται σε όλους τη μετάνοια.
Όπως τόνισε:
«Κατάλαβε ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι αυτή που πάσχει και γερνά και φθείρεται από την επικόλληση των παθών. Και έρχεται η μετάνοια να την αποκαταστήσει στο πρώτο της κάλλος, στην πρώτη της ομορφιά. Να την ξανανιώσει την ψυχή μας.»
Με τον τρόπο της ζωής του, μας λέει και σήμερα, μετανοείτε. Για να έχουμε νεανικό φρόνημα μέσα μας, να είμαστε πάντοτε ζωντανοί και να μην μας πιάνει η φθορά και ο θάνατος.
Με αυτήν την μετάνοια μας θεραπεύει η Εκκλησία, συνέχισε ο ομιλητής. Ανακαλύπτουμε τα όρια μας. Και τότε μας φεύγει το άγχος να εξουσιάζουμε τα πάντα και έρχεται η ανάγκη να ζητήσουμε βοήθεια από τον Θεό.
«Με την μετάνοια αλλάζουμε κι αρχίζουμε να θέλουμε να αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλον. Με την μετάνοια η ψυχή του ανθρώπου γίνεται νεανική, γίνεται ζωντανή.»
Η μετάνοια δεν περιορίζεται στο μυστήριο της εξομολόγησης. Εκεί ξεκινάει, αλλά πρέπει να την δουλέψουμε καθημερινά, με την τήρηση των εντολών του Θεού.
Ξαναχτίζεται ο άνθρωπος απ’ την αρχή με καινούργια υλικά, πολύ πιο ευλογημένα. Γιατί έχει αφήσει τον Χριστό, να κάνει τη μεγάλη δουλειά στη ζωή του.
Ολοκληρώνοντας τον λόγο του ο π. Γεώργιος, σημείωσε:
«Ο Άγιος μας λέει ξανανιώστε. Πως; Διαρκώς μετανοώντας! Πρέπει ο άνθρωπος, για να μετανοήσει, να θέλει να ζήσει συνδεδεμένος με τον Χριστό.»
