«Διάλογοι με επίκεντρο την κρίση», ήταν το θέμα που συζητήθηκε την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013, στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς.
Παίρνοντας το λόγο η κα Κωβαίου, ανέφερε πως οι οικογένειες που είχαν κάποιο αξιακό θεμέλιο και μπορούσαν να έχουν ένα στήριγμα, άντεξαν και αντέχουν, παρ’ όλη την κατάσταση την ψυχολογική που επέφερε η κρίση. Ενώ συμπλήρωσε λέγοντας πως «Η ψυχολογική κατάσταση επηρεάζεται από τα θεμέλια που έχει ο καθένας. Η κρίση ξέσπασε τα τελευταία χρόνια, αλλά προετοιμαζόταν και ιστορικά και στην πολιτική και βέβαια στις συνήθειες, στις αξίες που άρχισαν να ισχύουν τα τελευταία, τουλάχιστον 30 χρόνια».
Εν συνεχεία, κάνοντας λόγο για την αιτία που οδηγεί μια οικογένεια στο να «βουλιάζει» και να μην αντέχει σε όλη αυτήν την κατάσταση, η κα Σπυροπούλου μίλησε για τη σημασία της αγωγής στην οικογένεια. «Δεν διδάξαμε στα παιδιά μας, αφού δεν το γνωρίζαμε εμείς πρώτα, να ξεχωρίζουν τα ουσιώδη από τα επουσιώδη, τι σημαίνει επιθυμία και τι ανάγκη», είπε χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας πως αντί να μετράμε τι έχουμε, μετρούσαμε τι μας λείπει. Αυτός είναι και ο λόγος που κάνει το οικονομικό πρόβλημα να φαίνεται «βαρύ φορτίο». Μάλιστα, παρότρυνε ως αντίδοτο σε αυτό το γεγονότος, ο χρόνος που αφιερώνουμε στα παιδιά μας να είναι ποιοτικός χρόνος.
Συμπληρώνοντας στο θέμα της αγωγής στην οικογένεια, η κα Κωβαίου με τη σειρά της, διαπίστωσε πως πρώτο και κυρίαρχο ρόλο στην αγωγή ενός παιδιού, διαδραματίζει η οικογένεια. Διατύπωσε, ωστόσο και τον προβληματισμό τού πόση ώρα αλήθεια μπορεί να διαθέσει ένας γονιός στο παιδί του στη σύγχρονη εποχή, προκειμένου να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη πάνω στην οποία θα κτιστεί η αγωγή του παιδιού. Ενώ, εξήγε το συμπέρασμα ότι τελικά, με αυτόν τον τρόπο «οι διαφημίσεις, τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο επηρεάζουν το παιδί το οποίο χωρίς στήριγμα από τους γονείς, γίνεται έρμαιό τους».
Στη συνέχεια της συζήτησης, η κα Κωβαίου μίλησε για την κατάθλιψη που υπάρχει ειδικά αυτή την περίοδο τόσο σε γονείς, όσο και σε παιδιά. «Ξεκαθαρίζουμε ότι αυτό που στην καθημερινότητα λέμε «κατάθλιψη» είναι συχνά θλίψη, πένθος, στενοχώρια», διαπίστωσε, συμπληρώνοντας πως η κατάθλιψη επιστημονικά είναι η απουσία συναισθημάτων. Διευκρίνισε ότι αυτό που συχνά νιώθουμε είναι τα απλά συναισθήματα, που έχουμε όλοι στη ζωή μας και είναι πολύ λογικό να τα έχουμε. «Άμα δεν τα έχουμε, τότε είμαστε καταθλιπτικοί».
Εν συνεχεία, η κα Σπυροπούλου, λαμβάνοντας το λόγο μίλησε για τη Χριστιανική οικογένεια και τη λειτουργία της ως «κατ’ οίκον εκκλησία». «Ας προσπαθήσουμε να περνάμε την ουσία της ωραίας μας θρησκείας στα παιδιά μας και να μην κολλάμε στους τύπους», ήταν η χαρακτηριστική της παρότρυνση, συμπληρώνοντας πως πρέπει οι γονείς να δίνουν το παράδειγμα με τη ζωή και τις πράξεις τους.
Τέλος, συζητήθηκε το θέμα της αποφυγής της δέσμευσης και του γάμου, που παρατηρείται στους νέους ανθρώπους, ειδικά τώρα στην περίοδο της κρίσης. «Η μία από τις αιτίες είναι ότι η δέσμευση προϋποθέτει δόσιμο και υπάρχει φόβος για αυτό. Πολλές φορές δεν έχουν να δώσουν οι νέοι, γιατί νιώθουν υπεύθυνα για το συναισθηματικό κόσμο των γονιών τους. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνεται», ανέφερε χαρακτηριστικά η κα Κωβαίου. Η κα Σπυροπούλου συμπληρώνοντας, είπε πως οι νέοι δεν αντέχουν τις δεσμεύσεις. «Εάν και εφόσον τα παιδιά μας μάθουν ότι η δέσμευση έχει και τις ωραίες της στιγμές, τότε τα παιδιά δεν επηρεάζονται από την οικονομική κρίση σε αυτά τα θέματα. Πρέπει από πολύ νωρίς να δίνουμε πρωτοβουλίες και υπευθυνότητες στα παιδιά. Πρέπει να τους μεταδώσουμε ότι εκτός από δικαιώματα, υπάρχουν και υποχρεώσεις και η ικανοποίηση έρχεται και από την επίτευξή τους», τόνισε.
Η συζήτηση έκλεισε με τη συντονίστρια της συζήτησης κα Σοφία Δορμπαράκη, η οποία παρότρυνε «να κρατάμε τη φλόγα της πίστης στο Θεό, μέσα στα παιδιά μας, άσβηστη. Εκεί πραγματικά θα βρουν την ελπίδα, γιατί θα βρουν τις σωστές αξίες και τις βάσεις».
