Μία ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα: «Οικονομική κρίση: συναισθήματα και σχέσεις», είχαν πριν από λίγες ημέρες ο Θεολόγος – Μουσικός κ. Ηλίας Λιαμής και ο ψυχολόγος κ. Απόστολος Σαμπαζιώτης, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενορία εν δράσει…», της Ευαγγελίστριας Πειραιώς.
Εισάγοντας το θέμα ο κ. Λιαμής υποστήριξε ότι η κρίση είναι μια δύσκολη και πιεστική κατάσταση, ενώ συμπληρώνοντας ο κ. Σαμπαζιώτης σημείωσε ότι η δυσκολία έχει έρθει πολύ κοντά μας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ζούμε μία απώλεια κοινωνικά».
Σχολιάζοντας την στάση μερίδας ανθρώπων να απέχουν από το πρόβλημα της κρίσης, τόνισε πως η παραίτηση μπορεί να μας ηρεμήσει προσωρινά, «σε ένα βαθμό σε προστατεύει», αλλά υπάρχει ο φόβος να μην μείνει μόνιμα.
Επεσήμανε πως δεν είμαστε πάντα έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, και υπογράμμισε πως «ζούμε μια απώλεια την οποία δεν μπορούμε να ελέγξουμε».
Πρέπει «να φτιάξουμε έναν ασφαλή χώρο που να αντέχει τα όνειρα, την έκθεση…», είπε σε άλλο σημείο της συζήτησης ο κ. Σαμπαζιώτης, συμπληρώνοντας ότι πολλές φορές η πίκρα μεταβάλλεται σε θυμό.
Ψηλαφίζοντας περισσότερο το ζήτημα της οικονομικής κρίσης, επεσήμανε ότι η κατάσταση μας αναγκάζει να παίρνουμε αποφάσεις, γεγονός που ίσως να μην έχουμε συνηθίσει. «Ο καθένας μας κάνει μια στροφή στον εαυτό του» και αναρωτιέται το πώς θα επιβιώσει μέσα σε αυτή την κρίση. «Ήδη κερδίζουμε κάτι από αυτό… απέναντι στο πως στεκόμαστε στο σήμερα», είπε χαρακτηριστικά.
Μιλώντας για τις ευθύνες μας απέναντι στην κρίση τόνισε ότι «κοινωνικά έχουμε περάσει από πολλές φάσεις», περιγράφοντας διάφορα στάδια έως σήμερα. «Ο κόσμος είναι σε ένα αβοήθητο τώρα» επεσήμανε, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι η κρίση, μας έχει κάνει να θέλουμε να ενταχθούμε σε ομάδες και να φύγουμε από τον ατομισμό μας.
Αναφερόμενος στην αρνητική εκδοχή των πραγμάτων, σημείωσε πως όταν επηρεάζεται η καθημερινότητά μας, αναπόφευκτα αυτό επηρεάζει και τις σχέσεις μας. «Αναδύονται προβλήματα, αναδύεται μια μοναξιά που μπορεί να υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις», υπογράμμισε.
Από την πλευρά του ο κ. Λιαμής υποστήριξε την άποψη ότι η κρίση δεν δημιούργησε εκ του μηδενός τα προβλήματα, αλλά τα αποκάλυψε, σημειώνοντας πως «στη δυσκολία και την κρίση οι άνθρωποι ήρθαν πιο κοντά. Στραφήκαμε στο διπλανό μας».
Στη συνέχεια η συζήτηση περιστράφηκε στις πρακτικές δυσκολίες οι οποίες πολλές φορές αλλάζουν τις παραδοσιακές δομές της οικογένειας και έγινε αναφορά σε περιστατικά τα οποία κατεδείκνυαν ότι ο άνθρωπος παίρνει αξία μόνο από την οικονομική του επιφάνεια, η οποία όταν χαθεί, είναι δύσκολα διαχειρήσιμη κατάσταση.
«Από κάπου πρέπει να αντλήσουμε αξία και φαίνεται ότι από αυτά που αντλούσαμε αξία μέχρι πρότινος, δεν έχουμε να περιμένουμε κάτι»,υπογράμμισε σε αυτό το σημείο ο κ. Λιαμής, συμπληρώνοντας ο κ. Σαμπαζιώτης πως πρέπει να κάνουμε μια στροφή στον εαυτό μας, με αυτογνωσία.
Αναφερόμενος στα παιδιά και τους νέους, υπογράμμισε πως εάν οι γονείς ρωτούσαν τα παιδιά τους και μιλούσαν περισσότερο μαζί τους, δεν θα χρειάζονταν τους ψυχολόγους, συμπληρώνοντας παράλληλα πως δεν είναι εύκολο να προστατεύσεις έναν άνθρωπο από τις δυσκολίες και πως δεν θα πρέπει να πλάθουμε έναν ψεύτικο κόσμο γύρω από τα παιδιά.
Ο κ. Σαμπαζιώτης επεσήμανε ότι ο νέος άνθρωπος, θα πάρει κουράγιο από την αγάπη, τις σωστές σχέσεις και από την γενικότερη στάση του γονιού, ενώ ο κ. Λιαμής σχολίασε ότι «τα παιδιά συνήθως τα υποτιμούμε» και πως αυτή η γενιά βρέθηκε από την πρώτη στιγμή σε ένα εύκολο περιβάλλον και πλούσιο σε παροχές. «Αυτή τη στιγμή το μεγάλο σοκ το δέχεται αυτό το κομμάτι του πληθυσμού», σημείωσε.
Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση και οι δύο συζητητές κατέληξαν στο ότι πρέπει να δούμε τα πράγματα με μια άλλη ματιά. Συμφώνησαν στο ότι η πίστη, δίνει μια εξήγηση γι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή και παράλληλα δίνει και μια προοπτική.
