Δημοτικά τραγούδια που σχετίζονται με τη θρησκευτική συνείδηση του γένους μας, όπως μελωδικά και όμορφα ιστορήθηκε από τη λαϊκή μούσα και όπως ποιητικά σφυρηλατήθηκε μέσα στους καημούς της οθωμανοκρατίας των τελευταίων αιώνων.
Μουσικό αφιέρωμα, με δημοτικά τραγούδια με θρησκευτικό περιεχόμενο πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Την επιμέλεια και παρουσίαση της μουσικής παράστασης, είχε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Χρίστος Κυριακόπουλος με τη συνοδεία ορχήστρας παραδοσιακών οργάνων. Στην ορχήστρα συμμετείχαν ο Κώστας Γιαννακόπουλος στο κλαρίνο, ο Σωτήρης Μαργώνης στο βιολί, ο Γιαννούλης Μαργώνης και ο Ιωάννης Τούσιας στο λαούτο, ο Ανδρέας Νιάρχος κρουστά και φλογέρα, ο Χρήστος Πανάγου στον ταμπουρά, ο π. Νικόλαος Κολοβός και η Ελένη Κυριακοπούλου στο κανονάκι.
Το αφιέρωμα περιελάμβανε μια ανθοδέσμη δημοτικών τραγουδιών με θρησκευτικό περιεχόμενο. Ο ελληνικός λαός υπήρξε ανέκαθεν θρησκευόμενος και λάτρης των πατρικών παραδόσεων. Δεν είναι τυχαίο που ο Απόστολος των εθνών χαρακτήρισε τους προγόνους μας ως θρησκεύοντες περισσότερο απ’ όλους και ευσεβείς όσο λίγοι άλλοι.
Τα δημοτικά τραγούδια που παρουσιάστηκαν, σχετίζονται με τη θρησκευτική συνείδηση του γένους μας, όπως μελωδικά και όμορφα ιστορήθηκε από τη λαϊκή μούσα και όπως ποιητικά σφυρηλατήθηκε μέσα στους καημούς της οθωμανοκρατίας των τελευταίων αιώνων.
Το θρησκευτικό στοιχείο σε αυτά φανερώνεται με πολλούς τρόπους. Άλλοτε είναι ολόκληρα μία προσευχή και επίκληση στο Χριστό, στην Παναγία ή κάποιον απ’ τους αγαπημένους αγίους της περιοχής. Άλλοτε πάλι εκφράζουν έντονο θρησκευτικό συναίσθημα με αφορμή κάποια μεγάλη θρησκευτική εορτή, όπως το Πάσχα, ο Δεκαπενταύγουστος ή η γιορτή του αγίου Γεωργίου. Κυρίως όμως δονούνται από μία βεβαιότητα πίστεως και εμπιστοσύνης στα χέρια του Θεού, που φροντίζει τις τύχες των ανθρωπίνων πραγμάτων.
Αξίζει μάλιστα να ακούσουμε προσεκτικά τον λαϊκό ποιητή να μιλάει με τον Θεό και τους αγίους ως «προς τον εαυτού φίλον». Κάθε λυρικό συναίσθημα και ενέργεια αποτροπαϊκή, σχετίζεται με τη θεία βοήθεια και με την αγάπη του πλάσματος προς τον Πλάστη του. Η αγάπη του Θεού επιστέφει όλο τον κύκλο του ενιαυτού και τον γύρο των εποχών, βαπτίζοντας κάθε ανθρώπινη στιγμή με ορθόδοξα εκκλησιαστικά δρώμενα και εμπειρίες.
Τα τραγούδια που παρουσιάστηκαν εμπεριέχουν παραλλαγές εκκλησιαστικών προσφωνήσεων και θρησκευτικών εικόνων, ευαγγελικών περικοπών, μνημονεύσεις αγίων και πατερικά αποφθέγματα. Ακόμη, αφορούν την άλωση της Πόλης και την Αγιά Σοφία με θεολογικό και συμβολικό περιεχόμενο, τραγούδια της αγάπης και του γάμου με θρησκευτικές αναφορές και επικλήσεις, τραγούδια πίστης και προσευχής κατά τον αγώνα της εθνεγερσίας, τραγούδια με έντονη λαϊκή ευσέβεια.
Παρουσιάστηκαν άσματα από την Πάρο, τον Πόντο και τα παράλια της Μ. Ασίας, την Πελοπόννησο, την Στερεά Ελλάδα, τα Δωδεκάνησα και τη Σκιάθο, προβάλλοντας τους ήχους της παραδοσιακής μας μουσικής με την οποία ανδρώθηκαν οι πρόγονοι μας στο πέρασμα των αιώνων.
