Ο Χριστός, μας έχει διαβεβαιώσει ότι είναι ο φίλος μας και αν το συνδυάσουμε με το δάκρυ Του εμπρός στο μνήμα του φίλου Του Λαζάρου, θα δούμε ότι η φιλία που επαγγέλλεται, φτάνει μέχρι την ανάσταση.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε το Σάββατο 15 Μαρτίου ((Κυριακή Β´ των νηστειών, Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου του Παλαμά, Σαββίνου του Αιγυπτίου, Ιουλιανού μάρτυρος, Χριστοδούλου οσίου του εν Πάτμω) στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, κατά τη διάρκεια της οποίας ιερούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Χρυσόπουλος, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Ο π. Χρυσόστομος στο κήρυγμα του και αναφερόμενος στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, χαρακτήρισε το θαυμαστό γεγονός που περιγράφεται, ως ύμνο στη φιλία. Τονίζοντας πως:
«Αν ο Γολγοθάς είναι το έπακρο της θείας αγάπης για τον άνθρωπο, το γεγονός της θεραπείας του παραλυτικού στην Καπερναούμ και όσα προηγήθηκαν, παραμένει το απόγειο της αληθινής φιλίας.
Τα τέσσερα πρόσωπα που συνόδευαν τον ασθενή φίλο τους, με δύναμη και έργα απέδειξαν πριν διδαχθούν, μίλησαν πριν ακούσουν, τόλμησαν πριν δικαιωθούν. Βρίσκουν λόγο για να αποδείξουν, παρά να απολαύσουν και εφεύραν τρόπο για να εξυπηρετήσουν, παρά να εκμεταλλευτούν.»
Τη διάσταση αυτής της φιλίας την εγκαινίασε με τον τρόπο Του ο Θεάνθρωπος, συνέχισε ο π. Χρυσόστομος, και καλεί όλους μας να την επιλέξουμε στις σχέσεις μας με τον περίγυρο μας. Είναι οι διαστάσεις της φιλίας που χαρίζουν θαύμα και ζωή, έπαινο και θεραπεία.
Στην ουσία δεν θεραπεύτηκε μόνο ο παραλυτικός, αλλά με τις ενέργειες και το θάρρος των φίλων του, προηγήθηκε η ίαση της ασθένειας της αφιλίας. Η παραίτηση, η φιλαυτία, ο εγωισμός, έδωσαν τη θέση τους στην προσφορά άνευ όρων και ορίων, έγινε η υπέρβαση και επιτεύχθηκε το θαυμαστό αποτέλεσμα.
Όπως επεσήμανε ο π. Χρυσόστομος:
«Οι φίλοι πηγαίνουν το φίλο τους στο φίλο Χριστό. Ο Χριστός, μας έχει διαβεβαιώσει ότι είναι ο φίλος μας και αν το συνδυάσουμε με το δάκρυ Του εμπρός στο μνήμα του φίλου Του Λαζάρου, θα δούμε ότι η φιλία που επαγγέλλεται, φτάνει μέχρι την ανάσταση.
Οι πετυχημένες φιλικές σχέσεις ζητούν αλληλοπεριχωρήσεις δικαιωμάτων, απαιτήσεων, οφειλών. Στο ευαγγέλιο οι φίλοι έδωσαν μυϊκή δύναμη και έλαβαν την ικανοποίηση του θαύματος. Απέδειξαν περίτρανα ότι οι φιλικές σχέσεις είναι ισχυρότερες και αποτελεσματικότερες ακόμα και από αυτές που τις ενώνουν δεσμοί αίματος, δηλαδή των οικείων.»
Στη συνείδηση των χριστιανών πρέπει να καλλιεργείται δεόντως το αίσθημα της φιλίας, τόνισε στη συνέχεια. Συμπληρώνοντας πως η φιλική συμπαράσταση σε δύσκολες στιγμές πρέπει να είναι χωρίς σκοπιμότητα, υστεροβουλία, συμφέρον. Σε αντίθετη περίπτωση καταντά ψεύδος, καιροσκοπισμός, επιφάνεια.
Ο π. Χρυσόστομος εξήγησε ακολούθως γιατί διαβάζεται πάντα την Β’ Κυριακή των Νηστειών αυτή η ευαγγελική περικοπή και ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να μας προσφέρει. Δεδομένου ότι τα πάντα στον λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας έχουν το σκοπό τους και την αναφορά τους.
Στην προκειμένη περίπτωση, το θαύμα που περιγράφεται προμηνύει γεγονότα που θα συμβούν την Μ. Εβδομάδα, είναι πρόγευση του θαύματος της Ανάστασης του Κυρίου. Εγέρθηκε από το αναπηρικό κρεββάτι ο παράλυτος, άφησε κενό το μνημείο ο αναστημένος Χριστός. Η αγωνία των φίλων για να πετύχουν το σκοπό τους δίνει τη θέση της στη θεραπεία, το ίδιο και η αγωνία της Γεθσημανής προσφέρει χώρο στην ευχάριστη αναγγελία της Ανάστασης του Χριστού.
Ολοκληρώνοντας το κήρυγμα του ο π. Χρυσόστομος είπε:
«Εύκολα γύρω μας γκρεμίζονται φιλίες λόγω του συμφέροντος, της ανωριμότητας, της επιπολαιότητας. Το θαύμα όμως της φιλίας που εξετάζουμε είναι παντελώς ξένο με τα αρνητικά αυτά στοιχεία. Έρχεται διδακτικά στου καθενός μας την καρδιά, μέσα από της Εκκλησίας τη λειτουργική πράξη, την αγιογραφική γλώσσα και την εμπειρική δυναμική του σήμερα.
Μακάρι να απολαμβάνουμε στη βιωτή μας τα φιλικά αισθήματα του περίγυρού μας. Να βρούμε τα κριτήρια της αληθινής φιλίας, να την αξιοποιήσουμε και να την αναπτύξουμε. Και όταν κλυδωνίζεται η εμπιστοσύνη μας για τα φιλικά συναισθήματα των γύρω μας, να παραμένουμε εδραίοι στην πίστη μας στον μόνο, αδιάψευστο και αγνό φίλο, τον Κύριο μας.»
