Οι Πατέρες της Εκκλησίας κάνουν έναν υπέροχο παραλληλισμό, λέγοντας ότι η Παναγία είναι σαν το Άγιο Ποτήριο, το οποίο εμπεριέχει όλο τον Χριστό, όπως κι Εκείνη Τον εμπεριέχει στα σπλάχνα Της. Να γιατί είναι ένα πρόσωπο λατρευτό, το οποίο εκπέμπει φως και χάρη.
Στην 1η ακολουθία της Α΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 22 Μαρτίου, ιερούργησε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Δαρδανός, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας, Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Η ομιλία εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2024».
Ο π. Νεκτάριος, στο κήρυγμα του, αναφέρθηκε αρχικά στην Τιμία Κάρα του Αγίου Νεομάρτυρος Κωνσταντίνου του Υδραίου, τον πολυτιμότατο θησαυρό της νήσου ‘Υδρας, την οποία κόμισε στον Ιερό Ναό της Ευαγγελιστρίας και θα παραμείνει προς προσκύνηση μέχρι τις 31 Μαρτίου.
«Λαμβάνουμε χάρη και δύναμη από το εικόνισμα της Μάνας μας Παναγιάς, η οποία σκεπάζει με το μαφόριο Της ολόκληρη την οικουμένη και όλα τα παιδιά Της, χωρίς να κάνει καμία απολύτως διάκριση.
Αλλά ταυτοχρόνως, δίπλα στο εικόνισμα Της, προσκυνούμε κι έναν μεγάλο Νεομάρτυρα της Εκκλησίας, που έχυσε το αίμα του για την λευτεριά του τόπου αυτού. Και η θυσία του έγινε ένα πνευματικό εφαλτήριο και μία ιερά παρακαταθήκη που ψύχωσε τους Έλληνες.»
Έγινε ο Νεομάρτυρας Κωνσταντίνος, ο προάγγελος της αναστάσεως του γένους, με το αίμα του, το μαρτυρικό και τιμιώτατο. Γίνεται, επεσήμανε ο π. Νεκτάριος, εκείνος ο πνευματικός φάρος που δείχνει το δρόμο στους ήρωες και αγωνιστές, οι οποίοι έδωσαν κι εκείνοι με τη σειρά τους το αίμα τους για την ελευθερία της πατρίδας.
Συνεχίζοντας τον λόγο του ο π. Νεκτάριος, τόνισε ότι η Κυρία Θεοτόκος είναι η Μάνα μας και το πνευματικό μας καταφύγιο, στην οποία προστρέχουμε για να βρούμε στοργή, το χάδι που θα απαλύνει τον πόνο της καρδιάς μας, κατανόηση, αγάπη. Και η οποία υπουργεί τα μέγιστα στο μυστήριο της θείας οικονομίας και εν ελευθερία δέχεται στα σπλάχνα της τον Υιό και Λόγο του Θεού.
«Είναι Εκείνη η οποία οικονομεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους, θα γεννήσει εν χρόνω τον Σωτήρα του κόσμου. Και οι Πατέρες της Εκκλησίας κάνουν έναν υπέροχο παραλληλισμό, λέγοντας ότι η Παναγία είναι σαν το Άγιο Ποτήριο, το οποίο εμπεριέχει όλο τον Χριστό, όπως κι Εκείνη Τον εμπεριέχει στα σπλάχνα Της.
Να γιατί είναι ένα πρόσωπο λατρευτό, το οποίο εκπέμπει φως και χάρη. Και προστρέχουμε στη χάρη Της για να λάβουμε ίαση πνευματική και σωματική.»
Η εποχή μας, είναι εποχή δύσκολη, επεσήμανε ο π. Νεκτάριος, όπου ποδοπατούνται οι αξίες και τα δεδομένα πλέον γίνονται ζητούμενα. Ζούμε την απομείωση της ανθρώπινης οντολογίας και την παράνοια. Και η μοναδική σταθερά στη ζωή μας, είναι το γλυκύτατο πρόσωπο της Μάνας μας, που δέεται καθημερινά για όλα τα παιδιά Της και ικετεύει τον Υιό Της να γίνει ίλεως.
Περιμένει με τον Χριστό την επιστροφή μας και είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε τα λάθη μας, τις αμαρτίες και αστοχίες μας. Και αυτά να τα δώσουμε στον Χριστό και να γεμίσει στην καρδιά μας τα σπέρματα της μετάνοιας που θα μας οδηγήσουν να αλλάξουμε ζωή και νοοτροπία.
Ακολουθώντας το ζωντανότατο παράδειγμα του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου, που άκουσε την ελεγκτική φωνή της μητέρας του επειδή είχε αλλάξει πίστη, προβληματίστηκε και άλλαξε τρόπο ζωής. Κατανόησε το σφάλμα του, έγινε μοναχός στο Άγιο Όρος, έλαβε την ευχή και ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη Εθνομάρτυρος Γρηγορίου του Ε’ και πήγε στη Ρόδο για να ομολογήσει την πραγματική και αληθινή πίστη στον Ιησού Χριστό.
Οδηγούμενος έτσι σε πάμπολλα μαρτύρια τα οποία υπέστη με υπομονή και καρτερικότητα. Και την παραμονή του απαγχονισμού του, άγγελος Κυρίου τον εστεφάνωσε με το λαμπερό στεφάνι της νίκης και της δόξης του Χριστού.
«Κι έγινε ο Άγιος, φωτοφόρος και λαμπροφόρος και κατά χάριν θεός. Και έφτασε στο σημείο τα λείψανα του να αναβλύζουν ευωδία άρρητη και ουράνια, που πιστοποιεί και αποδεικνύει ότι η αγιότητα δεν είναι μία ουτοπία, αλλά κάτι απτό και ψηλαφητό.»
Στην αγκαλιά της Παναγίας βρίσκουμε την ελπίδα, το θάρρος και την τόλμη να συνεχίσουμε τον δύσκολο αγώνα της καθημερινότητας. Παίρνουμε δύναμη, χάρη και έλεος, παίρνουμε Χριστό προσεγγίζοντας τη Μάνα μας. Διότι τα πάντα οδηγούν στον Ιησού Χριστό.
Κανένας άνθρωπος δεν θα σωθεί μόνος του, είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμα του ο π. Νεκτάριος. Αλλά δια του άλλου, του συνανθρώπου θα καταστεί πολίτης της βασιλείας των ουρανών. Γι’ αυτούς τους άλλους, θυσιάστηκε και ο Άγιος ένδοξος Νεομάρτυρας Κωνσταντίνος ο Υδραίος.
