Το μουσικό σχήμα ΠΑΡΑ ΘΙΝ’ ΑΛΟΣ, παρουσίασε ένα εορταστικό πρόγραμμα με επίκεντρο τις εθνικές επετείους, μέσα από τραγούδια και σκοπούς της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής.
Το μουσικό αφιέρωμα, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 28 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Το σχήμα αποτελούν οι Κωνσταντίνος Κίκιλης, βιολί, Γιώργος Παπαϊωάννου, λαούτο, Βασιλική Κίκιλη, τραγούδι, σε συνεργασία με τους δεξιοτέχνες δασκάλους Στέλιο Κατσιάνη, λαούτο και ταμπουρά, και
Μαρία Θεοφανίδου, πολίτικο λαούτο και τραγούδι.
Τον σχολιασμό και την παρουσίαση έκανε ο Παναγιώτης Κίκιλης.
Ξεκινώντας από την Θράκη, οι συντελεστές της βραδιάς θέλησαν να τιμήσουν μουσικά τη μνήμη του μεγάλου δάσκαλου της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής Χρόνη Αηδονίδη που απεβίωσε πρόσφατα, έχοντας συμβάλλει τα μέγιστα στη διάσωση, την διδασκαλία και τη διάδοση της μουσικής μας κληρονομιάς.
Ακολούθησε η Θεσσαλονίκη, η πόλη του Αγίου Δημητρίου, η συμβασιλεύουσα του Βυζαντίου, που στις 26 Οκτωβρίου του 1912 έγινε και πάλι ελληνική, παραδιδόμενη από τους Τούρκους στον ελληνικό στρατό, Με τραγούδια και σκοπούς, αφιερωμένα στη «νύμφη του Θερμαϊκού», που υμνούν τα κατορθώματα των Ελλήνων εκείνη την περίοδο και προβάλουν την λαμπρότητα της ενσωμάτωσης της Μακεδονίας στον ελληνικό κορμό.
Το 1940, ο ενθουσιασμός από το 1912-18 είχε συνέχεια, γιατί οι Έλληνες παρά την μεγάλη πίκρα της μικρασιατικής καταστροφής, δεν απογοητεύτηκαν, αλλά κράτησαν αυτό που οι Πατέρες της Εκκλησίας ονομάζουν «καλή πνευματική κατάσταση».
Τη λεβεντιά, τον ηρωισμό και τη χάρη με την οποία οι Έλληνες πήγαιναν στο μέτωπο, παρουσίασε το μουσικό σχήμα, έτσι όπως αποτυπώθηκε σε τραγούδια της εποχής, γραμμένα σε παραδοσιακές μελωδίες, όπου φαίνεται και η μεγάλη αγάπη και εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο της Παναγίας, που οδηγούσε και εμψύχωνε τον ελληνικό στρατό, ενώ ακόμα και ο θάνατος τραγουδιέται και θρηνείται, αλλά χωρίς απογοήτευση και απελπισία.
Όλη η Ελλάδα συμμετείχε στον πόλεμο του 1940 και πολλή μεγάλη συμμετοχή και αντρειοσύνη επέδειξαν οι Κρητικοί και στην Βόρειο Ήπειρο και στην μάχη της Κρήτης, όπως μουσικά καταγράφηκε σε τραγούδια και χορούς, αντιπροσωπευτικά δείγματα των οποίων παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση.
Το 1948 ενσωματώθηκαν στην ελληνική επικράτεια τα Δωδεκάνησα και όπως ήταν επόμενο αυτή η ενσωμάτωση έγινε τραγούδια και σκοποί, όπως αυτοί που απέδωσε το μουσικό σχήμα.
Όλα τα τραγούδια τας βραδιάς ήταν συγκινητικά, φτιαγμένα από τον λαό, έργα δικά του και μεταφράζουν τον πόνο τη χαρά, την αγάπη, την δυσκολία του.
Καταδεικνύοντας για μία ακόμη φορά, ότι είναι γνήσια η μουσική μας παράδοση και αποτελεί όαση στην τεχνητή κόλαση της εποχής μας, για το λόγο αυτό και αυτά τα τραγούδια είναι μία πολύ μεγάλη παρηγοριά.
