Μπορούμε και πάλι να ελπίζουμε, να συναντήσουμε στο πρόσωπο του άλλου τον ίδιο τον Χριστό. Κι έτσι, γευόμενοι την χαρά αυτής της συνάντησης, να πορευτούμε προς τα Χριστούγεννα, προσθέτοντας ο καθένας την χαρά του στην χαρά του διπλανού του και να κάνουμε αυτήν την χαρά πολλαπλάσια, έναν ορμητικό χείμαρρο που μπορεί να καλύψει με ευλογία την ζωή μας.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου, (Αγγαίου προφήτου, Θεοφανούς βασιλίσσης, Μοδέστου αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων), στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Άγγελος Ανθόπουλος, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Περιστερίου..
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Μιλώντας ο π. Άγγελος, υπενθύμισε καταρχήν πως κάθε φορά που τελούμε την θεία Λειτουργία, γευόμαστε προερτίως την χαρά του παραδείσου, το γεγονός της όγδοης ημέρας. Ανοίγει ο Θεός ένα παράθυρο για να μπει φως από την βασιλεία, μέσα στην ιστορική πραγματικότητα, που η οικονομία του Θεού, μας αξιώνει να ζούμε.
Κάθε θεία Λειτουργία, είναι μία τέτοια δυνατότητα και ευεργεσία, και χρειάζεται να αποτελεί αιτία, ολοκάρδιας ευχαριστίας όλου του σώματος της Εκκλησίας προς τον Θεό, που μας αξιώνει να είμαστε μέτοχοι, όλης αυτής της ιεράς πανδαισίας.
Πορευόμαστε προς την εορτή της Χριστού γεννήσεως, συνέχισε ο π. Άγγελος, και η Εκκλησία έχει απευθύνει μία ιδιαίτερη πρόσκληση, ώστε αυτό το μεγάλο γεγονός που αποτελεί «σεισμό γης», κατά τον λόγο των αγίων Πατέρων, να το υποδεχθούμε όλοι όσοι, δι’ αυτού του γεγονότος, μπορέσαμε και πάλι να ελπίσουμε στην σωτηρία.
«Γιατί, με τον ερχομό, την σάρκωση και ενανθρώπιση Του ο Χριστός, μας δίδει αυτήν την χαρά να αποκαταλλάξουμε την σχέση μας με τον Θεό, μία σχέση η οποία μονομερώς, από την πλευρά του ανθρώπου, είχε διαρραγεί.
Μία σχέση η αποτελεί το δώρο του Θεού προς όλη την ανθρώπινη οικουμένη, τόσο κατά την πλάση, όσο και κατά την εν Χριστώ ανάπλαση.»
Αυτό το δώρο, που κατεξοχήν εορτάζεται τα άγια Χριστούγεννα, τόνισε, το υποδέχονται οι χοροί όλων των αγίων. Και προστίθενται γενεές γενεών ανθρώπων, που έχουν τον προσανατολισμό προς τον Θεό και την σωτηρία που φέρει ο Χριστός.
Και μπορούμε όλοι, παρά το βάρος που αισθανόμαστε, πορευόμενοι προς την γέννηση του Χριστού, να σταματήσουμε και να σιωπήσουμε για λίγο, να πάψει ο εκκωφαντικός θόρυβος της εναγώνιας προσπάθειας μας, και να ακούσουμε το κήρυγμα των αγίων, των προφητών, των ιεραρχών, των μαρτύρων, των οσίων, των Πατέρων της Εκκλησίας.
Που, όπως επεξήγησε ο π. Άγγελος, είναι το κήρυγμα της πρόσκλησης, της δυνατότητας, της ελπίδας, της αναμονής. Να συμμετέχουμε κι εμείς στην χαρά της Παναγίας και στην χαρά της Εκκλησίας.
Όλοι εμείς που αναγνωρίζουμε ότι αυτό που κηρύττει η Εκκλησία μέσα από το σώμα των αγίων Της, στην πορεία προς τα Χριστούγεννα, είναι η δυνατότητα να αφήσουμε την κακία της ημέρας και το βάρος που αυτή η κακία, όποιο όνομα κι αν έχει κι όποιο ένδυμα κι αν φέρει, και να ενδυθούμε με την χαρά της προσμονής, με το ένδυμα της πίστης μας στο μυστήριο της σαρκώσεως του Χριστού.
Ένα μυστήριο, που όπως σημείωσε, δεν είναι κάτι θεωρητικό, αλλά έχει υπαρκτικές και οντολογικές συνέπειες στην ζωή όλων μας. Μας λέει ότι μπορούμε και πάλι να ελπίζουμε, να συναντήσουμε στο πρόσωπο του άλλου τον ίδιο τον Χριστό.
Για να ολοκληρώσει τον λόγο του:
«Κι έτσι, γευόμενοι την χαρά αυτής της συνάντησης, να πορευτούμε προς τα Χριστούγεννα, προσθέτοντας ο καθένας την χαρά του στην χαρά του διπλανού του και να κάνουμε αυτήν την χαρά πολλαπλάσια, έναν ορμητικό χείμαρρο που μπορεί να καλύψει με ευλογία την ζωή μας.
Χριστούγεννα συνάντησης με τον αδελφό, έντασης της πίστης στην αλήθεια των δογμάτων της Εκκλησίας, συμμετοχής στο κάλεσμα της μάνας Εκκλησίας, καταλλαγής, ελευθερίας, ειρήνης.»
