Το έκαναν και πριν από εμάς οι άγιοι Απόστολοι, μία χούφτα άνθρωποι που πίστεψαν στον Κύριο, που δεν προτίμησαν τα πάθη τους αλλά την ένωση τους με τον αληθινό Θεό και κατάφεραν να κάνουν όλη αυτή την μεγάλη ανατροπή.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε το Σάββατο 22 Οκτωβρίου (Κυριακή ΣΤ´ Λουκά, Ιακώβου αποστόλου του αδελφοθέου) στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, κατά τη διάρκεια της οποίας προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Νήφων Καπογιάννης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει».
Ο π. Νήφων, στον λόγο του, επικεντρώθηκε στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας και το παράδοξο γεγονός που περιγράφεται, με την θεραπεία του δαιμονισμένου νέου στην χώρα των Γαδαρηνών.
Ο Χριστός θεραπεύει το νέο και όλη η χώρα μαθαίνει γι’ αυτό το θαύμα, αλλά η παραδοξότητα του γεγονότος έγκειται στο ότι ενώ θα περίμενε κανείς οι άνθρωποι αυτοί να Του ζητήσουν να μείνει κοντά τους, να τους μιλήσει και να θεραπεύσει τους αρρώστους τους, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι Γαδαρηνοί Του ζητούν να φύγει από την πόλη τους κι Εκείνος, σεβόμενος την ελευθερία των ανθρώπων, υπακούει και φεύγει.
Ο μωσαϊκός νόμος απαγόρευε στους Ιουδαίους να βόσκουν χοίρους και να καταναλώνουν χοιρινό κρέας. Υπήρχε αυτή η τοποθέτηση των καθαρών και μη τροφών, γιατί οι Ιουδαίοι ήταν νήπια πνευματικά και έπρεπε έστω με αυτήν την μικρή εγκράτεια, να μπορέσουν να προοδεύσουν πνευματικά και να προετοιμασθούν για να δεχθούν τον Σωτήρα και Λυτρωτή.
«Πολύ πιο σημαντικό ήταν όμως, να μπορέσουν να παραμείνουν στην πίστη και εφόσον όλοι οι άλλοι λαοί ήταν ειδωλολάτρες, έπρεπε ο περιούσιος λαός του Θεού να διαφέρει.
Ήταν απαγορευμένο στους Γαδαρηνούς να εκτρέφουν χοίρους κι εκείνοι μπροστά στο δίλημμα «Χριστός ή γουρουνάκια», επέλεξαν το κέρδος, γιατί τα χοιρινά τα πουλούσαν στους Ρωμαίους. Επιλέγουν να διώξουν τον Κύριο και να κρατήσουν την δική τους αμαρτωλή ζωή.»
Κι ερχόμενοι στο σήμερα, συνέχισε ο π. Νήφων, τίθεται ξανά το ίδιο δίλημμα. Θέλουμε τον Κύριο μαζί μας ή μήπως εμείς αγαπούμε τα πάθη μας και θέλουμε να διαχωρίσουμε τον εαυτό μας από τον Χριστό;
Οι σύγχρονοι κοινωνιολόγοι, όπως επεσήμανε, χαρακτηρίζουν την εποχή μας, ως μεταμοντέρνα, που άφησε πίσω το παλαιό και κοιτάει να φτιάξει το καινούργιο. Ως εποχή που κάνει την ανατροπή στα πάντα, τα αμφισβητεί και στρέφεται ενάντια σε κάθε αυθεντία. Που δεν αποδέχεται τις μεγάλες αφηγήσεις του παρελθόντος, τις μεγάλες αξίες και τα ιδανικά.
Το σύνθημα της εποχής είναι ότι δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια, αλλά μικρές αλήθειες, αυτές που βολεύουν τον καθένα. Το ρεύμα της εποχής και ο τρόπος ζωής που προτείνεται, είναι μακράν του Χριστού και της Εκκλησίας Του.
«Βλέπουμε έτσι τη χώρα μας, ένα ορθόδοξο κράτος, διαρκώς να απομονώνεται και να απομακρύνεται από τον Κύριο, να θέτει τον εαυτό της ενάντια στον Χριστό και το θέλημα Του.
Βλέπουμε να νομοθετούνται πράγματα που είναι ενάντια σε αυτά που ο Κύριος έχει κηρύξει, ενάντια στην απόλυτη αλήθεια και αυτόν τον μοναδικό δρόμο της σωτηρίας που μας δείχνει για να βρεθούμε στην βασιλεία Του και να γίνουμε κατά χάριν θεοί.
Όπως ο πολιτικός γάμος, το σύμφωνο συμβίωσης, η αποποινικοποίηση της μοιχείας, το φοβερό έγκλημα της νομιμοποίησης των εκτρώσεων, ο εξοστρακισμός των Ιερέων από τα σχολεία, η κατάργηση της Κυριακής αργίας και η κατάργηση της ηθικής στους νέους μας.»
Ο Χριστός όμως, προχώρησε την ομιλία του ο π. Νήφων, μπορεί να απευθύνει σε εμάς, τον φοβερό λόγο που είπε και στους Ιουδαίους εκείνης της εποχής. Ότι ο λαός Τον τιμά με τα χείλη του, αλλά η καρδιά του βρίσκεται πολύ μακριά από Εκείνον.
«Απολαμβάνουμε τα υλικά αγαθά, δεν έχουμε μεγάλους πειρασμούς, φυσικές καταστροφές, πολέμους, όμως το ερώτημα που τίθεται είναι πόσο κύριος και κυβερνήτης του λαού μας, είναι πλέον ο Χριστός.
Και σε προσωπικό επίπεδο, τίθεται το ίδιο ακριβώς δίλημμα, Χριστός ή γουρουνάκια. Κρατάμε τον Χριστό στην καρδιά μας, ή γεμίζουμε την ψυχή μας με τα πάθη μας.»
Ο άνθρωπος, όπως εξήγησε, έχει τρία πάθη στην καρδιά του, την φιλαυτία, την φιληδονία και την φιλαργυρία, κι απ’ αυτά γεννιούνται και άλλα. Και αυτά χρησιμοποιεί ο διάβολος για να κινήσει στην ψυχή μας ότι χειρότερο υπάρχει, ώστε να διώξουμε από αυτήν τον Χριστό.
Ο καθένας μας, αν πραγματικά αγαπάει τον Χριστό και θέλει να λέγεται χριστιανός, να προσπαθήσει να ξεριζώσει από την ψυχή του, ότι τον χωρίζει από τον Χριστό, τόνισε ο π. Νήφων. Κι όταν Εκείνος βρει καθαρό μέρος, τότε θα κατοικήσει μέσα στις καρδιές μας και θα ενωθούμε μαζί Του, κι εδώ και στην αιωνιότητα.
Να κάνουμε καλή χρήση της ελευθερίας μας, να επιλέξουμε τον Κύριο και να χρησιμοποιήσουμε όλα τα φάρμακα που δίνει Εκκλησία μας, για να θεραπεύσουμε τις ψυχές μας.
Τότε, ίσως μπορέσουμε να καταφέρουμε να αλλάξουμε και την κοινωνία μας. Ίσως τότε, αν αλλάξουμε εμείς και αγιαστούμε, να μπορέσουμε να αγιάσουμε και τους υπόλοιπους. Ίσως τότε, να αποτελέσουμε την μικρή μαγιά, που θα αλλάξει ολόκληρη την κοινωνία.
«Το έκαναν και πριν από εμάς οι άγιοι Απόστολοι, μία χούφτα άνθρωποι που με την χάρη του Θεού, άλλαξαν ολόκληρο τον κόσμο. Πού πίστεψαν στον Κύριο, που δεν προτίμησαν τα πάθη τους αλλά την ένωση τους με τον αληθινό Θεό και κατάφεραν να κάνουν όλη αυτή την μεγάλη ανατροπή.
Αυτό καλούμαστε κι εμείς να κάνουμε, να αλλάξουμε τους εαυτούς μας και να αλλάξουμε τον κόσμο. Να υποδεχθούμε και να κρατήσουμε τον Χριστό μέσα στις καρδιές μας και τότε να είμαστε σίγουροι ότι θα κερδίσουμε την επουράνια βασιλεία Του.»
