Η μελέτη της Αγίας Γραφής, δεν είναι μία απλή υποχρέωση, αλλά αποτελεί οργανικό μέρος της πνευματικής ζωής και μεταβάλλει τον καθημερινό μας βίο, σε ζώσα μελέτη του Υιού και Λόγου του Θεού. Κατευθύνει την μάχη και την πρόοδο της ψυχής και την κάνει εκκλησιαστική και θεοδίδακτη.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε το Σάββατο 15 Οκτωβρίου, (των θεοφόρων Πατέρων της εν Νικαία Ζ´ Οικουμενικής Συνόδου), στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Δαρδανός, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» και μεταδόθηκαν από το κανάλι του προγράμματος στο YouTube.
Με την ευαγγελική περικοπή της ημέρας, την παραβολή του σπορέως, ξεκινάει και επισήμως η νέα κατηχητική και ιεραποστολική χρονιά, επεσήμανε ο π. Νεκτάριος. Γιατί ξεκινάει η σπορά του λόγου του Θεού, αυτό το μυστήριο της ερμηνείας του ευαγγελικού λόγου.
Η εικόνα της παραβολής είναι παρμένη από την αγροτική ζωή των κατοίκων της Παλαιστίνης. Εκεί η σπορά προηγείται του οργώματος κι έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε πως ένα μέρος του σπόρου, πήγε σε ακατάλληλο έδαφος και δεν απέδωσε καρπό, ενώ άλλο μέρος έπεσε σε καλή γη κι έτσι καρποφόρησε.
Η παραβολή, συνέχισε, διαπραγματεύεται το μυστήριο της βασιλείας του Θεού και αναγγέλλει τον λόγο Του, ο οποίος ομιλεί στον άνθρωπο πολυμερώς και πολυτρόπως. Γι’ αυτό και η παραβολή του σπορέως, τοποθετείται πρώτη σε μια σειρά παραβολών, οι οποίες έχουν θέμα την βασιλεία του Θεού και την υποδοχή της, από τον λαό του Θεού.
«Ο Κύριος πάντοτε χρησιμοποιεί την γλώσσα των παραβολών, γιατί οι άνθρωποι με παραβολές μπορούσαν να κατανοήσουν τα υψηλά νοήματα που ήθελε να περάσει, για να μεταμορφώσει τον κόσμο, να δώσει πνευματική τροφή και να καλυτερεύσει την ζωή των ανθρώπων. Και να προσφέρει τις όψεις της βασιλείας του Θεού, στην καθημερινή τους ζωή.»
Ο σπόρος, είναι ο λόγος του Θεού, που αποκαλύπτεται ξεκάθαρος μέσα στην Αγία Γραφή. Ο Θεός της Γραφής, δεν είναι Θεός αποκεκρυμμένος, αλλά Θεός αποκεκαλυμμένος, τόνισε ο π. Νεκτάριος. Η Αγία Γραφή δεν είναι απλώς και μόνο μία ανθρώπινη καταγραφή των θείων επεμβάσεων και πράξεων, αλλά αποτελεί αυτή καθ’ εαυτή μία θεία επέμβαση.
Η μελέτη της Αγίας Γραφής, δεν είναι μία απλή υποχρέωση, αλλά αποτελεί οργανικό μέρος της πνευματικής ζωής και μεταβάλλει τον καθημερινό βίο, σε ζώσα μελέτη του Υιού και Λόγου του Θεού. Κατευθύνει την μάχη και την πρόοδο της ψυχής και την κάνει εκκλησιαστική και θεοδίδακτη.
«Γίνεται μία μάχη εντός μας, ανάμεσα στους δύο κόσμους που έχουμε μέσα μας. Αλλά η μελέτη και ερμηνεία του λόγου του Θεού, μπορεί να μας βοηθήσει να επικρατήσει ο καλός κόσμος, το φως, εντός μας.»
Οι Πατέρες της Εκκλησίας, συνέχισε ο π. Νεκτάριος, μας διδάσκουν πως πρέπει να τρεφόμαστε από τους σπόρους της ζωής που περιέχονται μέσα στην Αγία Γραφή, όπως το κάνουμε με την συμμετοχή μας στην θεία Ευχαριστία. Και γι’ αυτό παρομοιάζουν την ανάγνωση των Γραφών, με την βρώση του πασχαλίου αμνού.
«Ανακαλύπτουν μέσα σε αυτήν, παράδεισο τρυφής, όπου τα νοήματα δεν μαραίνονται αλλά ακμάζουν, μοσχοβολάει η αγιοπνευματική αύρα, η πρόνοια του Θεού ασφαλίζει τα πάντα.»
Ο λόγος του Θεού, φανερώνεται και στο κήρυγμα, σημείωσε, που είναι διακονία εμπιστευμένη στην Εκκλησία και βρίσκει την εκπλήρωση της στην λατρευτική σύναξη της. Δεν είναι απλό κήρυγμα επί του ευαγγελίου, αλλά κήρυγμα του ίδιου του ευαγγελίου.
Και το κήρυγμα ως λόγος του Θεού, δεν είναι απλά μία διδασκαλία ή ένα τυπικό ηθικοπλαστικό μάθημα, αλλά κυρίως είναι κατήχηση και αποκάλυψη των θείων λόγων, στις καρδιές όλων των πιστών.
Είναι ένα μυστήριο ο λόγος του Θεού που ενεργεί στις καρδιές των ανθρώπων με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά και ανάλογα με την καλλιέργεια της ψυχής. Ο λόγος του Θεού είναι δυναμικός, είναι λόγος της ζωής, είναι λόγος τελικά σωτηρίας, αλλά και λόγος καταλλαγής.
Και συμπλήρωσε ο π. Νεκτάριος:
«Είναι άρτος, ψωμί που μας δόθηκε από τον ουρανό για να ζήσουμε πνευματικά. Δεν είναι λόγια του αέρα, αλλά λόγια που μυρίζουν ουρανό, αποκαλύπτουν τον Θεό και μας υπενθυμίζουν το σκοπό και το νόημα αυτής της ζωής.
Αυτός που έχει αυτιά, ας ακούσει κι ας καταλάβει καλά, ότι η μελέτη του λόγου του Θεού δεν είναι πάρεργο, αλλά ουσιαστικό έργο μέσα στην Εκκλησία. Και γι’ αυτό άλλωστε με την παραβολή του σπορέως ξεκινάει επισήμως η Εκκλησία την ιεραποστολική της δράση.»
