Οι Ορθόδοξοι νιώθουμε την χαρά της Αναστάσεως του Χριστού, γιατί προηγείται σταδιακά όλη αυτή η περίοδος μέχρι να φτάσουμε στην Ανάσταση Του και να χαρούμε. Έχοντας πρώτα βιώσει την λύπη, τον πόνο, την δυσκολία, τον αγώνα και την μετάνοια.
Στην 3η ακολουθία της Α΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 11 Μαρτίου, ιερούργησε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Ανδρέας Τριλίβας, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η ομιλία εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2022».
Το κλίμα της Μ. Τεσσαρακοστής, ανέφερε ο π. Ανδρέας, κυμαίνεται ανάμεσα στην χαρά και την λύπη. Έρχεται κάθε φορά η Παρασκευή, μέσα από τα τροπάρια και την ιδιαίτερη προσέγγιση στην Παναγία, να δώσει χαρά.
«Ο υπέροχος Κανόνας του Ακαθίστου ύμνου, μπήκε στη ζωή της Εκκλησίας τις Παρασκευές της Μ. Τεσσαρακοστής, για να έχουμε την χαρά και να προσευχόμαστε ιδιαίτερα στην Παναγία, και να αντλούμε δύναμη και χάρη, από την δική Της.
Τα στοιχεία που κυριαρχούν σε όλη αυτήν την περίοδο, είναι η χαρά και η μετάνοια. Η χαρά εκδηλώνεται στην ακολουθία των Χαιρετισμών και η μετάνοια στις άλλες ακολουθίες της Εκκλησίας.»
Τα δύο αυτά στοιχεία, συνέχισε, χαρακτηρίζουν όχι μόνο αυτήν την περίοδο, αλλά και ολόκληρη την ζωή μας. Στην εκκλησιαστική γλώσσα, τα δύο αυτά στοιχεία, ονομάζονται χαρμολύπη.
Στην ακολουθία των Χαιρετισμών, εκδηλώνουμε την χαρά μας, για το μεγάλο γεγονός της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού. Συμμετέχουμε στην χαρά της Παρθένου Μαρίας, η οποία πρώτη δέχθηκε τον χαρούμενο χαιρετισμό, από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ.
Ο Ακάθιστος ύμνος είναι μία χαρούμενη ευχαριστία, αλλά και δοξολογία ταυτόχρονα, προς τον Θεό. Για τα μεγάλα και θαυμαστά γεγονότα, δια μέσω των οποίων, ο Θεός εργάσθηκε την σωτηρία μας.
Όπως τόνισε ο π. Ανδρέας, σε αυτόν τον αριστουργηματικό ύμνο, εγκωμιάζουμε ιδιαίτερα την Θεοτόκο, για τον σημαντικότατο ρόλο που έπαιξε, για την ενσάρκωση του Υιού του Θεού, αλλά και την συνεχή και ακαταμάχητη προστασία Της.
«Η άλλη έννοια που κυριαρχεί στην Μ. Τεσσαρακοστή, είναι η μετάνοια, για να μας ετοιμάσει καλύτερα για τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού. Ο πιστός, όταν σκέπτεται τα θαυμαστά έργα του Θεού για την σωτηρία του, χαίρεται και πανηγυρίζει.
Όταν όμως στρέψει το βλέμμα του στον εαυτό του, υπάρχει μία θλίψη, μία λύπη και πολλές φορές ένα πένθος. Γιατί βλέπει την δική του αδυναμία, τις αμαρτίες και την πτώση του.»
Σε όλες τις ακολουθίες της Μ. Τεσσαρακοστής, ο πιστός βοηθιέται να αισθανθεί την αμαρτωλότητα του. Ολόκληρη αυτή η περίοδος, είναι μία περίοδος μετανοίας, ταπεινώσεως, πνευματικού πένθους, δακρύων και εξομολογήσεως.
Η ορθόδοξη πνευματικότητα, παρατήρησε ο π. Ανδρέας, είναι μία ισορροπημένη πνευματικότητα, ανάμεσα στην χαρά και την λύπη. Και οι ακολουθίες της Εκκλησίας, έρχονται να μας το τονίσουν και να μας προετοιμάσουν, και σε αυτόν τον άξονα να είναι η ζωή μας, ώστε να έχουμε μία υγιή πνευματικότητα.
Για να ολοκληρώσει τον λόγο του:
«Οι Ορθόδοξοι νιώθουμε την χαρά της Αναστάσεως του Χριστού, γιατί προηγείται σταδιακά όλη αυτή η περίοδος μέχρι να φτάσουμε στην Ανάσταση Του και να χαρούμε. Έχοντας πρώτα βιώσει την λύπη, τον πόνο, την δυσκολία, τον αγώνα και την μετάνοια.
Η χαρά που εισπράττουμε μέσα από την ακολουθία των Χαιρετισμών, μπορεί να γίνει μία όμορφη αφετηρία, μέσα στην καρδιά μας, για να συνεχίσουμε με τον ίδιο πόθο, τον αγώνα όλης της Μ. Τεσσαρακοστής.»
