Η Εκκλησία τιμά και δοξάζει τους αγίους, γιατί τους δόξασε ο Θεός και πήραν το στεφάνι της δόξας. Αυτό κάνει ο Θεός για τους αγίους, που είναι οι φίλοι Του, οι αδελφοί Του, οι συγκληρονόμοι Του.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Τρίτη 19 Οκτωβρίου (Αρτεμίου μεγαλομάρτυρος, Γερασίμου Κεφαλληνίας, Ματρώνης Χιοπολίτιδος) στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, κατά τη διάρκεια της οποίας κήρυξε τον θείο λόγο, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Χρίστος Χριστοδούλου, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει» και μεταδόθηκαν από το κανάλι του προγράμματος στο YouTube.
Με αφορμή τους αγίους που εορτάζει σήμερα η Εκκλησία, ο π. Χρίστος στην ομιλία του αναφέρθηκε στην αγιότητα. Και ξεκίνησε σημειώνοντας πως όσοι πιστεύουν και αποτελούν την παράταξη του Κυρίου μας, έχουν κληθεί για να αποκτήσουν την αγιότητα, μιμούμενοι κατά πάντα τον Κύριο.
«Η αγιότητα των πιστών, πηγάζει από την αγιότητα του Χριστού. Ο μόνος και μοναδικός άγιος, ο απολύτως άγιος, είναι ο Κύριος. Εμείς, συμμετέχοντας στην αγιότητα του Χριστού, είμαστε σχετικά άγιοι.
Και αυτήν την αγιότητα, την παίρνουμε σαν δωρεά από το Άγιο Πνεύμα, κατά την ημέρα της βαπτίσεως μας και ιδιαίτερα του χρίσματος. Όμως, δεν την κρατούμε αυτήν την αγιότητα, δεν μένουμε καθαροί και αμόλυντοι, όπως βγαίνουμε από την κολυμβήθρα της Εκκλησίας μας. Αμαρτάνουμε, αλλά μας δίνεται η δυνατότητα, δια της μετανοίας, να επιστρέψουμε πάλι στην αγιότητα.»
Αυτή είναι η φιλανθρωπία του Θεού, συνέχισε ο π. Χρίστος, γιατί τα ιερά μυστήρια της Εκκλησίας μας, είναι οι πύλες του παραδείσου. Αυτά μας εισάγουν στον παράδεισο, γιατί δια των μυστηρίων, και ιδιαίτερα του βαπτίσματος, του χρίσματος και της θείας Ευχαριστίας, συμμετέχουμε στην θεία χάρη, η οποία μας εισάγει στην βασιλεία του Θεού.
Ο Κύριος σαν κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο μόνος και ο απολύτως άγιος. Αλλά και η Εκκλησία Του, τα μέλη Του, και αυτά είναι άγια, διότι η κεφαλή είναι αγία και η Εκκλησία είναι αγία.
Αυτήν την Εκκλησία ο Χριστός, την πότισε με το πανάγιο Του αίμα και είναι αγία και άμωμος. Γιατί άγιος είναι ο Κύριος, η κεφαλή της Εκκλησίας. Άγιο είναι το Πανάγιο Πνεύμα, που είναι η ψυχή της Εκκλησίας.
Γι’ αυτό και λέγανε οι αρχαίοι Πατέρες, παρατήρησε, ότι χωρίς την Εκκλησία, δεν υπάρχει σωτηρία. Αυτός που αρνείται την Εκκλησία και δεν την έχει μητέρα, δεν μπορεί να έχει πατέρα τον άγιο Τριαδικό Θεό. Επομένως και η αγιότητα της Εκκλησίας πηγάζει από τον άγιο Ιησού Χριστό.
«Σκοπός και προορισμός των ανθρώπων, είναι ακριβώς να αποκτήσουν την αγιότητα. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας τιμάει, επαινεί και εγκωμιάζει τους αγίους της. Γιατί οι άγιοι πέτυχαν τον σκοπό της δημιουργίας τους. Κράτησαν αλώβητο το «κατ’ εικόνα» και έφτασαν στο «καθ’ ομοίωσιν».
Το «καθ’ ομοίωσιν» θα το πετύχουμε με την προσπάθεια και τον αγώνα. Με την κάθαρση και τον φωτισμό, θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε την θέωση και την ένωση μας με τον Θεό.»
Η Εκκλησία τιμά και δοξάζει τους αγίους, γιατί τους δόξασε ο Θεός και πήραν το στεφάνι της δόξας. Αυτό κάνει ο Θεός για τους αγίους, που είναι οι φίλοι Του, οι αδελφοί Του, οι συγκληρονόμοι Του.
Στη συνέχεια ο π. Χρίστος αναφέρθηκε στα πρόσωπα των αγίων που εορτάζει αυτήν την ημέρα η Εκκλησία, του αγίους, Αρτέμιο τον μεγαλομάρτυρα, Ματρώνα την Χιοπολίτιδα και Γεράσιμο Κεφαλληνίας.
Ο άγιος Αρτέμιος, με την ευσέβεια καλλώπιζε τους τρόπους της συμπεριφοράς του μέσα στον κόσμο. Έλεγξε σφόδρα τον Ιουλιανό τον Παραβάτη, για όσα έκανε εναντίον των χριστιανών, με συνέπεια την σύλληψη, τον βασανισμό και εφόσον δεν αρνήθηκε τον Χριστό, στο τέλος τον αποκεφαλισμό του. Πήρε τον τίτλο του μεγαλομάρτυρα γιατί τα μαρτύρια και τα βασανιστήρια τα οποία υπέστη, ήταν μεγάλα.
Η οσία Ματρώνα κατάγονταν από την Χίο. Ζούσε με τις εντολές του Θεού και προσπαθούσε να τακτοποιήσει την ζωή της, σύμφωνα με τα παραγγέλματα της Καινής Διαθήκης. Αγαπούσε την ερημιά, την άσκηση και έφυγε στην έρημο, ζώντας με προσευχή, νηστεία και αγρυπνία, έγινε ηγουμένη και κοιμήθηκε οσιακά.
Ο άγιος Γεράσιμος Κεφαλληνίας, ήταν ανήσυχο πνεύμα και αγάπησε τον Θεό με όλη του την ψυχή και την καρδιά και αφιέρωσε την ζωή του για να υπηρετεί τον συνάνθρωπο του. Στην Κεφαλλονιά έχτισε ένα γυναικείο μοναστήρι και καθοδηγούσε τις μοναχές. Σύνθημα του ήταν Ορθοδοξία και Ορθοπραξία. Κοιμήθηκε οσιακά και παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο που τόσο πολύ αγάπησε στην ζωή του.
Και έκλεισε τον λόγο του ο π. Χρίστος:
«Η Εκκλησία μας προβάλλει τους τρεις αυτούς αγίους για μίμηση. Όπως εκείνοι ακολούθησαν τα χνάρια του Χριστού, πήραν από την αγιότητα Του, κι εμείς να πάρουμε λίγο από την αγιότητα τους και η ζωή μας να είναι σύμφωνα με τη δική τους ζωή.»
