Ήταν ευθύς κι έλεγε καθαρά αυτό που ήθελε να πει, με όποιο κόστος. Ήταν ασκητικός στη ζωή του, άνθρωπος προσευχής, λειτουργός με θέληση, σε κάθε Κυριακή και εορτή, να μην μείνει αλειτούργητος, έως του σημείου που δεν μπορούσε πια να λειτουργήσει.
Αφιερωματική εκδήλωση στη μνήμη μίας μεγάλης εκκλησιαστικής μορφής των καιρών μας, του σεμνού, εργατικού, δημιουργικού και πάντοτε αξιοπρεπούς, ακόμα και σε ώρες αδικίας και δοκιμασίας, μακαριστού Μητροπολίτου Αχελώου κυρού Ευθυμίου (Στύλιου), πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 9 Νοεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Συμμετείχαν και μίλησαν για τον μακαριστό, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θερμοπυλών κ. Ιωάννης, ο Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Αεράκης, της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας και ο Αρχιμανδρίτης π. Σεραφείμ Δημητρίου, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Την εκδήλωση συντόνισε ο κ. Παναγιώτης Χαρατζόπουλος, Φυσικός Msc, MEd, Πρόεδρος του Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε χωρίς την συμμετοχή ακροατηρίου και μεταδόθηκε ζωντανά από το διαδίκτυο, μέσα από το κανάλι του «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» στο YouTube.
Παναγιώτης Χαρατζόπουλος
Ο κ. Χαρατζόπουλος χαρακτήρισε τον μακαριστό, ως μία σπουδαία εκκλησιαστική προσωπικότητα χαμηλών τόνων, αλλά υψηλού ορθόδοξου εκκλησιαστικού ήθους.
Διακρινόταν πρωτίστως για την αγάπη του στον κάθε άνθρωπο, ως εικόνα του Θεού, την αγάπη και το ενδιαφέρον του για τη νεολαία και την διαποίμανση της, με όρους ορθοδόξου πνευματικότητας, το ενδιαφέρον του για σημαντικά προβλήματα της εποχής μας, όπως τα ζητήματα οικολογίας και προστασίας του περιβάλλοντος, αντιμετωπίζοντας τα μέσα από το φίλτρο της ορθοδόξου θεολογίας.
Μητροπολίτης Θερμοπυλών κ. Ιωάννης
Ο Σεβασμιώτατος έκανε μια αναδρομή στα χρόνια που γνώρισε τον μακαριστό και την μετέπειτα συνοδοιπορία τους.
Τον γνώρισε στα μαθητικά του χρόνια, ως ομαδάρχη στις Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες (Χ.Μ.Ο.) του Ιερού Ναού Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας και πήρε διδάγματα από εκείνον.
Ενώ, αναφέρθηκε στα χρόνια που συγκατοίκησαν στην Ιερά Μονή Πεντέλης, μαζί με τους μακαριστούς Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και Μητροπολίτη Ευρίπου Βασίλειο, τον νυν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πισιδίας (πρώην Κορέας) κ. Σωτήριο και τον μακαριστό Αρχιμανδρίτη Θεόκλητο Φεφέ, που διατελούσε τότε Ηγούμενος της Μονής, και την καθημερινότητα που τους συνέδεσε εκείνη την περίοδο.
Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Αεράκης
Ο π. Δανιήλ τόνισε ότι ο μακαριστός Μητροπολίτης κυρός Ευθύμιος, υπήρξε ο καρπός της μεγάλης ανάπτυξης του πνευματικού έργου της Εκκλησίας, στη δεκαετία του 1950.
Μετά τον πόλεμο, άνθισε το κηρυκτικό και κατηχητικό έργο στην Εκκλησία, και αυτό ήταν κυρίως έργο της Αδελφότητας «Ζωή».
Τότε παρουσιάστηκε το φαινόμενο, όλοι οι καλοί μαθητές, είχαν λαχτάρα να πάνε στη θεολογία και μερικοί από αυτούς να αφιερωθούν στον Θεό.
Έτσι ο νεαρός Ευθύμιος στο Αγρίνιο, καλός μαθητής και με καλλιτεχνικές τάσεις, ενώ ήταν αριστοκρατικής οικογένειας, επιλέγει την θεολογία.
Ο ίδιος τον γνώρισε το 1949 στο Βύρωνα, ως ομαδάρχη της Χ.Μ.Ο. που είχε ιδρυθεί εκεί. Αργότερα τον συναντά ως κατηχητή στον άγιο Αρτέμιο Γούβας και συνδεθήκαν.
Το πρώτο λοιπόν στοιχείο που τόνισε ο π. Δανιήλ, ήταν η επιλογή που έκανε ο μακαριστός, να αφιερωθεί και να ακολουθήσει τον Χριστό, ενώ το δεύτερο, ήταν η αγάπη του στους νέους.
Δεν είχε σκοπό την αρχιερωσύνη, αλλά ήθελε να πάει στην Αμερική να συνεχίσει τις σπουδές του. Όμως τον αιχμαλώτισε με την αγάπη του, ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, και τον κράτησε στην Ελλάδα, όπου έγινε Επίσκοπος Αχελώου και διακόνησε για 50 χρόνια.
Αξιώθηκε να συγγράψει μια σειρά κατηχητικών βοηθημάτων, όπου ξέφυγε από τα τετριμμένα, και χρησιμοποιήθηκαν πάρα πολύ.
Το τελευταίο και κυριότερο στοιχείο που τόνισε ο π. Δανιήλ για τον μακαριστό Μητροπολίτη Ευθύμιο, ήταν η αγάπη του στον Χριστό.
Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου
Ο π. Σεραφείμ, έζησε κοντά στον μακαριστό τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μέχρι και την κοίμηση του. Αρχικά στη Διεύθυνση Ποιμαντικού Έργου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και στη συνέχεια στο «Σήμαντρο», που είχε ιδρύσει ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Φεφές.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Ευθύμιος δούλεψε πολύ συστηματικά και ανέπτυξε δράσεις πρωτόγνωρες.
Αγάπησε την γενέθλια γη του, το Αγρίνιο, αλλά και τον τόπο καταγωγής του, την Άρτα. Η οικογένεια του τον ήθελε γιατρό και υπάκουσε στην θέληση της, παρότι μέσα του φλεγόταν να γίνει θεολόγος.
Λόγω κάποιου αιματολογικού προβλήματος, δεν του επετράπη να γίνει γιατρός κι έτσι ο Θεός τον έστειλε εκεί που αγαπούσε για να κάνει το μεγάλο έργο που επιτέλεσε.
Εκτός από την αγωνία του για τη νεότητα, χαρακτηριστική ήταν η φιλανθρωπία την οποία ενεργούσε και προσωπικά, στέλνοντας χρήματα σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη σε όλη την Ελλάδα.
Γι’ αυτό κατέστη φτωχός, να έχει ανάγκη οικονομικής βοήθειας από την διοίκηση της Εκκλησίας, για την περίθαλψή του, στο τέλος της ζωής του.
Ήταν ευθύς κι έλεγε καθαρά αυτό που ήθελε να πει, με όποιο κόστος. Ήταν ασκητικός στη ζωή του, άνθρωπος προσευχής, συνέγραφε μόνος του προσευχές για ειδικές περιπτώσεις, για ομάδες ανθρώπων, για καταστάσεις έκτακτες στην Εκκλησία και την κοινωνία.
Λειτουργός με θέληση, σε κάθε Κυριακή και εορτή, να μην μείνει αλειτούργητος, έως του σημείου που δεν μπορούσε πια να λειτουργήσει. Συνέχισε να εκκλησιάζεται, μεταλάμβανε και επέστρεφε στο σπίτι του. Κι έτσι έφτασε μέχρι το τέλος.
Στην έναρξη της εκδήλωσης, προβλήθηκε πλούσιο οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό, για τον μακαριστό Μητροπολίτη Αχελώου κυρό Ευθύμιο.
