Να διδάσκουμε με το παράδειγμα μας. Να κουραστούμε για να διαπλάσουμε χριστιανικούς και ελληνικούς χαρακτήρες, με δυνατή και θερμή πίστη στο Θεό.
Στην 2η θεία Λειτουργία που τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Δ’ Κυριακή των Νηστειών, 7 Απριλίου, μίλησε προς τους πιστούς, ο Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Σιγάλας, της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η ομιλία του π. Βασιλείου, εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2019».
Ο π. Βασίλειος αναφέρθηκε στην ομιλία του, στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας που μας μιλάει για την θεραπεία του δαιμονιζομένου νέου.
Η θέα του ανθρώπου αυτού, ήταν θλιβερή εξαιτίας της καταστάσεως που τον είχε φέρει ο δαίμονας, που είχε κυριαρχήσει στην ψυχή και το σώμα του.
Βλέπουμε παράλληλα κι έναν πατέρα δυστυχισμένο, που αντικρύζει το σπλάχνο του καθημερινά, να βασανίζεται και την ίδια ώρα ζητάει βοήθεια για το παιδί του.
«Ο Κύριος θεραπεύει το νέο και ταυτόχρονα ελέγχει την ολιγοπιστία του πατέρα, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να του αυξήσει την πίστη για την θεραπεία του υιού του».
Για την δική μας διδασκαλία, συνέχισε ο π. Βασίλειος, ο Κύριος ρωτάει τον πατέρα, πόσο χρόνο βασανίζεται ο νέος, λαμβάνοντας την απάντηση ότι ταλαιπωρείται από παιδί.
Μας δείχνει έτσι ότι οι δαιμονικές ενέργειες και βλάβες, οι οποίες προσβάλλουν την ψυχή του ανθρώπου, είναι περισσότερο ισχυρές και θεραπεύονται δυσκολότερα, όταν κυριαρχήσουν στην ψυχή του από την παιδική ηλικία και ζυμωθούν με τον χαρακτήρα του.
Μας φανερώνει ακόμη ο Κύριος, την μεγάλη δύναμη της κατά Θεόν ανατροφής των παιδιών και η ευθύνη εκείνων που τους έχει ανατεθεί η διάπλαση και η μόρφωση της τρυφερής παιδικής ψυχής, η διαπαιδαγώγηση και χειραγωγία της εύπλαστης καρδιάς των νέων.
Αλλοίμονο, υπογράμμισε, αν δια της αδιαφορίας τους, αφήσουν ανοιχτή την είσοδο των καρδιών των παιδιών, στις κακίες και τα πάθη.
Η αμαρτία θα αλλοιώσει την τρυφερή ψυχή τους και αν θελήσουν μεγαλώνοντας να αποτινάξουν τον ζυγό της αμαρτίας, θα είναι για αυτά πολύ δύσκολο.
Και τόνισε ολοκληρώνοντας τον λόγο του:
«Είναι καιρός να δώσουμε την πρέπουσα προσοχή στην ανατροφή των παιδιών μας.
Να διδάσκουμε με το παράδειγμα μας. Να κουραστούμε για να διαπλάσουμε χριστιανικούς και ελληνικούς χαρακτήρες, με δυνατή και θερμή πίστη στο Θεό».
