ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
(ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ)
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019
Διδάσκων: κ. Δημήτρης Κοντοδήμος
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
(ΙΨΕΝ – ΤΣΕΧΟΦ- ΣΤΑΝΙΣΛΑΒΣΚΙ)
ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
Η εξέλιξη του θεάτρου επηρέασε και την Γερμανία στον 18ο αιώνα. Η σύνθεση του αρχαιοελληνικού δράματος με την αναγεννησιακή κουλτούρα έβαλε τις βάσεις για την εξέλιξη του σύγχρονου θεάτρου. Διάσημος συγγραφέας και ποιητής εκείνης της εποχής ο Γκαίτε.
Με αργά και σταθερά βήματα το θέατρο εξελίσσεται στον 18ο αιώνα και θεμελιώνει τις αρχές του σύγχρονου θεάτρου τον 19ο αιώνα. Η Αμερική βάζει τις βάσεις για την ανάπτυξη του θεάτρου της επηρεασμένη από Άγγλους ηθοποιούς που πάτησαν το πόδι τους στην Βιρτζίνια.
Οι ανάγκες του κόσμου να ξεφύγουν από την πρακτικότητα των καθημερινών πραγμάτων και να εισέλθουν σε πιο βαθέως προβληματισμούς τους έστρεψε στο θέατρο των ιδεών που άρχισε να ασχολείται με κοινωνικά προβλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο και να αναλύει ψυχολογικές διακυμάνσεις της κοινωνίας των ανθρώπων. Ενας μεγάλος συγγραφέας που ανάπτυξε αυτό το είδος ήταν ο Ιψεν (1828 – 1906).
Ο Ιψεν Νορβηγός στην καταγωγή και επηρεασμένος από την ανάπτυξη του θεάτρου στην Γερμανία έβαλε τα θεμέλια για το ψυχολογικό δράμα και για την αντικειμενική συμπεριφορά του ανθρώπου που κινείτο μέσα από το αναφορικό ιψενικό τρίγωνο όπου αναπτύσσει πτυχές μέσα από το οιδιπόδειο σύμπλεγμα και το σύμπλεγμα της Ηλέκτρας.
Άλλος συγγραφέας ο Αντον Παυλοβιτς Τσέχοφ ( 1860-1904).
Ρωσικής καταγωγής και οπαδός του ρεαλισμού. Τα έργα του χρειαζόντουσαν εκπαιδευμένους ηθοποιούς για να μπορούν να αναπτύσσουν τις πτυχές τους. Έγραψε κωμωδίες με εκλεπτυσμένο χιούμορ που χρειαζόντουσαν κοινό με ανεπτυγμένο πνευματικό επίπεδο για να μπορούν να κατανοηθούν. Μια από τις κυρίαρχες σχολές που μπόρεσαν να παρουσιάσουν δομημένα τα έργα του ήταν η σχολή του στανισλαβσκι (1863-1938).
Ο Στανισλαβσκι έβαλε τις βάσεις για την ανάπτυξη της σκηνοθεσίας και της εκπαίδευσης των ηθοποιών στο παγκόσμιο θέατρο. Η άποψη του ότι ο ηθοποιός πρέπει να εντάσσεται αποκλειστικά και εξ ολοκλήρου στο ρόλο ξεχνώντας την ουσιαστική ιδιοσυγκρασία του εξελίχθηκε από τον μαθητή του Γκορτσακοφ Νικολαι Βαχτανγκοφ ο οποίος προστάτευσε την ιδιοσυγκρασία του ηθοποιού χρησιμοποιώντας τις τεχνικές του Στανισλάβσκι χωρίς όμως ο ηθοποιούς να χάνει την ταυτότητα του.
Ανάμεσα το Α και Β παγκόσμιο πόλεμο αναπτύχθηκε το θέατρο του Μεσοπολέμου.
ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
Εδώ βλέπουμε την τάση των ανθρώπων και των συγγραφέων να στραφούν προς τα ήθη τα έθιμα και τις παραδόσεις και να αναπτυχθεί έτσι το είδος της ηθογραφίας.
