Προβάλλοντας η Εκκλησία προσωπικότητες σαν την Αγία Βαρβάρα, μας υπενθυμίζει ότι μόνο με τον Χριστό μπορούμε να κρατηθούμε νέοι στην καρδιά και ρωμαλέοι στην ψυχή.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου, παραμονή της εορτής της Αγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού και του Αγίου ιερομάρτυρος Σεραφείμ επισκόπου Φαναρίου, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Ιερούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Χρυσόπουλος, προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγίων Αναργύρων, του ομώνυμου Δήμου της Αττικής.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Ο εορτασμός της Αγίας Βαρβάρας, είπε στην έναρξη της ομιλίας του, μας προξενεί χαρά που την έχουμε ως παράδειγμα για μίμηση, αλλά και μας προβληματίζει, κατά πόσο το αντιλαμβανόμαστε και το αξιοποιούμε.
Η Αγία ήταν νέα, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να κάνει την επανάσταση της στο θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής της.
Η άρνηση των ειδώλων επέφερε την οργή και αυτού ακόμη του πατέρα της, χωρίς να κάμψει την πίστη της στον Τριαδικό Θεό και την λατρεία στον Κύριο.
Η Αγία Βαρβάρα, συνέχισε ο π. Χρυσόστομος, δεν ήταν μια ιερή ακτιβίστρια, ιδιόμορφη διαμαρτυρόμενη. Αν είχε τέτοια διάθεση, θα λιποτακτούσε ενώπιον του μαρτυρίου, θα διάλεγε την εύκολη και άνετη ζωή.
«Τόλμησε όμως και έκανε την υπέρβαση, ξέφυγε από την καθημερινότητα της ειδωλολατρίας και προχώρησε στην αιωνιότητα της πολιτείας του Θεού.
Έζησε σε δύσκολα χρόνια για τον χριστιανισμό, τότε που η ομολογία ήταν στάση ζωής για τους θαρραλέους και δικαιολογία φυγής για τους δειλούς.
Τι κι αν μας χωρίζουν χιλιόμετρα δράσης και πάμπολλα χρόνια ζωής, ανταμωνόμαστε στην όντως ζωή αυτής της Εκκλησίας.»
Εκεί που οι αποστάσεις και οι χρόνοι μηδενίζονται, γιατί υπάρχει Θεός ο άχρονος, ο άναρχος, με το άπειρο έλεός Του και την ανεξάντλητη ευσπλαχνία Του.
Αυτά ζήτησε, πόθησε και απόλαυσε η μεγαλομάρτυς Αγία Βαρβάρα. Είχε όλα τα του κόσμου καλά και όλα τα του Θεού όμορφα. Άλλα είναι όμως τα προγράμματα του κόσμου και άλλα παραχωρεί η χάρη του Θεού.
Η Αγία μας, σημείωσε ο π. Χρυσόστομος, ξέφυγε από τα τετριμμένα, κατάφερε τα αδιανόητα για τους ανθρώπους και αυτονόητα για τους πιστούς.
Οι συλλήψεις, τα βασανιστήρια, οι φυλακίσεις, οι απειλές, τα μαρτύρια μέχρι αποκεφαλισμού, δεν στάθηκαν ικανά να κάμψουν το γενναίο φρόνημα της.
«Όλοι όσοι νόμιζαν ότι ο Γολγοθάς θα υπήρχε μία φορά και στην Ιερουσαλήμ, διαψεύστηκαν παταγωδώς. Εκεί ήταν η αρχή με άπειρους σταθμούς στην συνέχεια και άγνωστο το πότε του τέλους του.
Προβάλλοντας η Εκκλησία προσωπικότητες σαν την Αγία Βαρβάρα, μας υπενθυμίζει ότι μόνο με τον Χριστό μπορούμε να κρατηθούμε νέοι στην καρδιά και ρωμαλέοι στην ψυχή».
Ο χριστιανισμός έρχεται στον χρόνο του καθενός μας, για να μας βεβαιώσει ότι μπορούμε να μείνουμε αιώνιοι έφηβοι στην πίστη μας.
Θυμόμαστε την Αγία σαν αν είναι δίπλα μας, κι ας έχουν περάσει αιώνες από την βιωτή και το μαρτύριο της.
Άγιοι σαν την Αγία Βαρβάρα, δεν γέρασαν, δεν χάθηκαν, δεν ξεχάστηκαν. Ζουν στα εικονίσματα, στους Ναούς, στις γιορτές τους και υπάρχουν με τα χαριτόβρυτα λείψανα τους και με τα θαύματα τους. Βιώνουν μια αιώνια νιότη πνευματική και παντοτινή.
Η ορμή των νέων μας, τόνισε στη συνέχεια, γίνεται πιόνι στα χέρια των ισχυρών. Έχουν ενθουσιασμό για μάχη με την ζωή και τους προδίδουν. Προσφέρουν στους νέους ζωή χωρίς προορισμό και τους στερούν τα ιδανικά, που τους ανήκουν δικαιωματικά.
Τα νιάτα που είναι η εμπροσθοφυλακή της ζωής, έγιναν οι ουραγοί των εξελίξεων. Παρ’ όλα όμως τα λάθη ή τις εκτροπές που χρεώνουν κάποιοι στη νέα γενιά, εκείνη υπάρχει.
Αποστρέφεται όλους εκείνους που της έταζαν παραδείσους διασκέδασης και ευδαιμονίας και ξαφνικά βρέθηκαν χωρίς δικαίωμα να προγραμματίζουν το αύριο και να σχεδιάζουν μέλλον τους.
Υπάρχει όμως για όλα και για όλους Θεός. Ανοίγει την αγκαλιά που κρύβει αναμονή και συγχώρεση, ασπασμό αντί για χαστούκι, φαγητό αντί για πείνα.
Η αγωνιστικότητα και η ανεκτικότητα είναι τα νέα στοιχεία που κομίζει ο Χριστός. Αν τον εμπιστευτούμε δεν θα φτάσουμε σε αδιέξοδα.
Και ολοκλήρωσε την ομιλία του:
«Μορφές σαν τη νεαρή Βαρβάρα υπάρχουν ακόμα αρκετές. Είναι εκείνες που αντιστέκονται στα πολύμορφα είδωλα της εποχής, που βιώνουν τις κρίσεις των καιρών μας και εναγώνια δοκιμάζονται στην αβεβαιότητα.
Η αγιότητα που έμπονα κατέκτησε η Αγία Βαρβάρα, είναι αδιάψευστη βεβαιότητα ότι θα την ξαναδούμε μπροστά μας.
Τα παραδείγματα, όπως αυτό της Αγίας Βαρβάρας, μπορεί να έρχονται από πολύ παλιά, είναι όμως πάντα επίκαιρα και προκλητικά, γιατί δεν αφορούν απλά πρόσωπα, αλλά Άγιες προσωπικότητες.»
