Το πρόσωπο του Θεού δεν θα το δεις στην οθόνη του υπολογιστή. Θα το δεις στο πρόσωπο του αδελφού σου, που είναι εικόνα του Θεού.
Στο Ενοριακό Αρχονταρίκι του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», o Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Τσιμούρης, συζήτησε το θέμα «Ποιμαντική στο διαδίκτυο», με τον Αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Μαυρολέοντα, επίτιμο εκπαιδευτικό και τον Πρωτοπρεσβύτερο Λάζαρο Μαρόγιαννη, Εκπαιδευτή εκπαιδευτών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Θεολόγο.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 27 Νοεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού.
Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Μαυρολέων
Όπως είπε στην αρχή ο π. Καλλίνικος, το διαδίκτυο είναι ένα παγκόσμιο χωριό μέσω δικτύων υπολογιστών. Είναι μέσα στη ζωή μας. Οι άνθρωποι δείχνουν ότι έχουν δίψα για επικοινωνία. Έχουν ανάγκη να μιλήσουν σε κάποιους. Άρα μας λένε πως είναι μόνοι.
Και το διαδίκτυο από τη μια γίνεται για να μας φέρει πιο κοντά, από την άλλη λένε πολλοί πως επιτείνει την μοναξιά των ανθρώπων. Κανείς κλείνεται εκεί σε ένα μηχάνημα, μία οθόνη με τις ώρες. Είναι πια εθισμός να μένουν τα παιδιά, αλλά και οι μεγαλύτεροι πάνω σε μία οθόνη.
Στο διαδίκτυο καταργούνται τα όρια. Το ποίμνιο είναι εντελώς αόριστο αφού η τεχνολογία δεν σε βοηθάει να γνωρίσεις ποιος είναι απέναντι σου. «Μπορεί να βλέπεις μια εικόνα, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτός που βλέπεις, είναι και αυτός που λέει ότι είναι. Δεν ξέρουμε επίσης τα χαρακτηριστικά αυτών στους οποίους απευθυνόμαστε.
Έχουμε να παλέψουμε με έναν δύσκολο αντίπαλο. Πρώτα είναι η δύναμη που έχει η εικόνα. Τα παιδιά ζούνε με αυτές τις εικόνες που είναι ελκυστικές.»
Η παρέμβαση των κληρικών και των εκπαιδευτικών αφορά πρωτίστως την ενημέρωση των γονέων, για να ασχοληθούν πιο καλά με τα παιδιά τους.
Ποιοι είναι οι διαδικτυακοί φίλοι των παιδιών τους, αναρωτήθηκε ο π. Καλλίνικος, την ώρα που ούτε τα ίδια τα παιδιά δεν τους γνωρίζουν.
Για την αντιμετώπιση των κινδύνων, επεσήμανε ότι:
«Θα κλείνεις έναν δρόμο αφού ανοίξεις πρώτα έναν άλλον. Πρέπει να πολεμήσουμε την απομόνωση. Τα παιδιά ασχολούνται ώρες με το διαδίκτυο. Πρέπει να τους δώσουμε κάποια αντισώματα. Να τους δώσουμε στόχο, νόημα στη ζωή.»
Σε αντιδιαστολή με τους εικονικούς «φίλους» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, να φέρουμε τους πραγματικούς φίλους τους στο σπίτι, να κάνουμε μια γιορτή, μια εκδήλωση. Να γεμίσουμε τον χρόνο τους με τέτοιες δραστηριότητες που θα τους κάνουν να ξεκολλήσουν από την οθόνη.
Υπάρχει και το καλό μέσα στο διαδίκτυο. Υπάρχουν πολύ καλές ιστοσελίδες και ιστολόγια με πολύ καλά κείμενα και ταινίες.
Και όπως είπε στο τέλος:
«Το πρόσωπο του Θεού δεν θα το δεις στην οθόνη του υπολογιστή. Θα το δεις στο πρόσωπο του αδελφού σου, που είναι εικόνα του Θεού.»
Πρωτοπρεσβύτερος Λάζαρος Μαρόγιαννης
Ο π. Λάζαρος, με την εμεπιρία του ως εκπαιδευτής εκπαιδευτών ηλεκτρονικών υπολογιστών, αναφέρθηκε στους κινδύνους του διαδικτύου, αλλά και τη χρησιμότητα του.
Το διαδίκτυο είναι ένας χώρος, μία νέα κοινωνία, όπου ο καθένας μπορεί να βγει και να πει ελεύθερα αυτό που θέλει, χωρίς πολλές φορές να υπάρχουν συνέπειες.
Μπορεί δηλαδή να βγει ο καθένας σε μια ιστοσελίδα ή ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης και να προσφέρει μία πληροφορία η οποία μπορεί να είναι αναληθής. Πολλές φορές μπορεί να προκαλέσει κακό σε κάποιον. Αυτός είναι ο πρώτος κίνδυνος, τόνισε ο π. Λάζαρος.
«Δεν υπάρχει κάτι που να διασφαλίζει την αλήθεια και την ακρίβεια μιας πληροφορίας, όπως και δεν υπάρχει πολλές φορές αναφορά σε πηγές.
Είναι αρχικά θέμα παιδείας για να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε σωστά το διαδίκτυο και να αποφύγουμε πολλούς κινδύνους.»
Υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος εθισμού, σε όλες τις ηλικίες. Είναι από τις σύγχρονες μάστιγες του αιώνα μας. 3 στους 10 χρήστες διαφόρων ηλικιών στην Αμερική, σύμφωνα με έρευνες, έχουν προβλήματα εθισμού.
Ακόμα και λέξεις που χρησιμοποιούμε σήμερα, παίρνουν άλλο νόημα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όταν παλαιότερα μιλούσαμε για φίλους και φιλίες, είχαμε στο νου μας ανθρώπους που καθόμαστε μαζί στο ίδιο τραπέζι, που συνομιλούμε, που βλέπουμε ο ένας τον άλλον πρόσωπο με πρόσωπο, που μας δένει κάτι παραπάνω από μια απλή γνωριμία.
Τώρα μιλάμε για πληθώρα «φίλων» στο διαδίκτυο, εκατοντάδες και χιλιάδες πολλές φορές. Ο ορισμός της φιλίας σε λίγα χρόνια θα είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν που έχουμε τώρα μέσα στο μυαλό μας.
Δημιουργούνται νέα προβλήματα για τα οποία οι σύγχρονοι γονείς δεν έχουν τα εφόδια και την εμπειρία να τα αντιμετωπίσουν. Σήμερα τα παιδιά μπαίνουν σε μια τεράστια θάλασσα και είναι πολύ δύσκολο να μπορούν να κρίνουν και να διαχειριστούν τις καταστάσεις.
Σε ότι αφορά τους κινδύνους ακόμα και για τη ζωή των παιδιών, ο π. Λάζαρος επεσήμανε ότι πολλές φορές υπάρχουν άνθρωποι πίσω από τους υπολογιστές που δεν έχουν καθόλου καλή διάθεση. Και σκοπός τους δεν είναι να προσφέρουν κάποια πληροφορία στους άλλους ανθρώπους, αλλά να κερδίσουν οι ίδιοι πίσω από αυτό.
Και καταλήγοντας σημείωσε:
«Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά να γίνουν μέλισσες. Να πηγαίνουν στο λουλούδι και να παίρνουν αυτό το οποίο ωφελεί. Υπάρχουν χιλιάδες σελίδες στο διαδίκτυο που μπορούν να βρουν ωφέλιμα πράγματα, αλλά πρέπει κάποιος να τους βοηθήσει να γίνουν μέλισσες.»
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Φωτ.: Παναγιώτης Καράπασιας
