Δεν υπάρχει μεγαλύτερη προσφορά και μεγαλύτερο θαύμα, από να μπορέσει να κατορθώσει ένας άνθρωπος να αγαπήσει
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Τρίτη 31 Οκτωβρίου, επί τη εορτή των Αγίων Αναργύρων, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Ιερούργησε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Ψωίνος, από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς. Η αγρυπνία εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» που οργανώνει ο Ιερός Ναός.
Η ομιλία του π. Δανιήλ, ήταν αφιερωμένη στους τιμώμενους Αγίους. Και χρησιμοποίησε ως οδηγό το απολυτίκιο των Αγίων, που όπως σημείωσε, τα λέει όλα και περιγράφει ποιοι ήταν οι Άγιοι.
Καταρχάς ήταν Άγιοι. Όταν αναφερόμαστε στην αγιότητα, εννοούμε εκείνη τη δυνατότητα κι εκείνη την πραγματικότητα, που μπορεί να γίνει και απόκτημα δικό μας.
«Τι είναι λοιπόν ο άγιος; Είναι εκείνος που είναι ξέχωρος από την αμαρτία. Που προσπαθεί σε όλη του τη ζωή να περπατήσει το δρόμο του Θεού, να ακολουθήσει το άγιο θέλημα Του και να εφαρμόσει τις θείες εντολές Του.
Έτσι, και οι Άγιοι Ανάργυροι δεν είχαν χρόνο να καταπιαστούν με την αμαρτία. Εφήρμοσαν κατά γράμμα, κατά λέξη το θέλημα του Θεού, γι’ αυτό και ξεχώρισαν από την αμαρτία. Ενώθηκαν με Εκείνον που είναι ο μόνος Άγιος, ο μόνος καθαρός και ακήρατος.»
Άγιοι αλλά και Ανάργυροι, συνέχισε ο π. Δανιήλ. Ανάργυρος είναι εκείνος ο οποίος δεν έχει φιλία με τα αργύρια, δεν έχει σχέση με τα χρήματα. Αυτό έκαναν και οι Άγιοι.
Από μικρά παιδιά διδάχθηκαν από τους ευσεβείς γονείς τους να ανοίγουν την αγκαλιά τους και να προσφέρουν σε οποιονδήποτε έχει ανάγκη. Και αυτήν την προσφορά την έβαλαν βαθειά στο νου και την καρδιά τους.
Γι’ αυτό και σπούδασαν όλες τις τότε γνωστές επιστήμες, ιδιαίτερα την ιατρική, γιατί την θεώρησαν μεγάλο λειτούργημα και τρόπο να προσφέρει κανείς στον άνθρωπο που βρίσκεται σε κρίσιμη και δύσκολη ώρα, την ώρα της αρρώστιας και του πόνου.
Και προσέφεραν τις γνώσεις τους, επάνω στην ιατρική επιστήμη, εντελώς δωρεάν. Γιατί γνώριζαν πως ο Θεός τους έδωσε αυτήν την δυνατότητα. Και αφού έλαβαν από τον Θεό δωρεάν, δωρεάν έπρεπε κι εκείνοι με την σειρά τους να προσφέρουν στους αδελφούς τους.
«Έφτασαν έτσι στο σημείο να θαυματουργούν, να παρέχουν ιάσεις, δωρεές, αρωγές σε κάθε πονεμένη ψυχή, σε κάθε ευλαβική καρδιά που προστρέχει στην χάρη τους, με πίστη και φόβο Θεού.
Κι έγιναν θαυματουργοί γιατί προσέφεραν το μεγαλύτερο θαύμα, την αγάπη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη προσφορά και μεγαλύτερο θαύμα, από να μπορέσει να κατορθώσει ένας άνθρωπος να αγαπήσει.»
Και είναι θαύμα η αγάπη, τόνισε ο π. Δανιήλ. Γιατί για να αγαπήσει κανείς πρέπει να αθληθεί, να κουραστεί, να αγωνιστεί, να καταφέρει να ξεπεράσει τον εαυτό του, να σμικρύνει τον εγωισμό του, να ανοίξει την αγκαλιά του. Κι εκεί να μπορέσει να συν-χωρεθεί με οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο.
Προσέφεραν οι Άγιοι εκείνη την αγάπη που δεν είναι ένα απλό συναίσθημα, που δεν έγινε ποτέ δοσοληψία και την προσέφεραν σε όλους.
Γι’ αυτό και πρόσθεσε, ολοκληρώνοντας την ομιλία του:
«Κι εμείς τιμούμε και εορτάζουμε τους Αγίους όταν προσπαθήσουμε να τους μοιάσουμε, έστω και σε κάτι, έστω και λίγο, χωρίς να μεμψιμοιρούμε.
Και τότε η Χάρις του Θεού θα συμπληρώσει τα ελλείποντα κι εμείς θα ακολουθήσουμε τον δρόμο που ακολούθησαν και οι Άγιοι. Δεν είναι στόχος άπιαστος ο αγώνας και η αγιότητα. Αλλά προϋποθέτει τη θέληση τη δική μας.»
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου