Υπερασπιζόμασταν τα ιερά και τα όσια του γένους μας και μαχόμασταν για την ελευθερία και ανεξαρτησία μας. Δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο εθνικές επέτειοι που έχουμε, είναι επέτειοι έναρξης αγώνα κι όχι νίκης επί κάποιου εχθρού
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου, εορτή της Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Ιερούργησε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Χρυσόπουλος. Η αγρυπνία εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» που οργανώνει ο Ιερός Ναός.
Ο π. Χρυσόστομος αναφέρθηκε στην μεγάλη ημέρα της 28ης Οκτωβρίου, που κρύβει στα σπλάχνα της μια επέτειο έναρξης αγώνα των προγόνων μας εναντίον επίδοξων κατακτητών. Η γιορτή συνδυάστηκε από την ποιμένουσα Εκκλησία με το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία εμφανίστηκε άπειρες φορές ως Σκέπη Αγία, τόσο στον σκληρά αγωνιζόμενο στρατό μας, όσο και στον δοκιμαζόμενο ελληνισμό μας.
Τι είναι όμως πόλεμος, αναρωτήθηκε ο π. Χρυσόστομος. Πόλεμος είναι η επανάσταση εναντίον του θείου νόμου που μας ζητά να μην επιθυμούμε τίποτα από τον άλλον, την περιουσία του, την ζωή του την ελευθερία του. Είναι επίσης βλασφημία κατά του δημιουργού, αφού δεν σεβόμαστε το δημιούργημα του και το βασανίζουμε, το ταλαιπωρούμε. Και παραμένει αθέτηση του ίδιου του Κυρίου μας, που αν και μας ζητά να έχουμε ειρήνη, εμείς την ποδοπατούμε.
Όπως είπε:
«Ο πρώτος πόλεμος καταγράφηκε στον παράδεισο, εκεί που οι πρωτόπλαστοι επαναστάτησαν κατά του Θεού, παρασυρόμενοι από τον διάβολο. Η εγωπάθεια, η μετατόπιση ευθυνών και η εμμονή έφεραν την ήττα των ανθρώπων.
Οι προκλήσεις του κόσμου αντιμάχονται τις προσκλήσεις της Εκκλησίας. Χρειαζόμαστε διάθεση σθεναρής αντίστασης, προκειμένου να διαφυλάξουμε την πνευματική και την σωματική μας ακεραιότητα.
Οι εγωισμοί παλεύουν διαρκώς ποιος, που και πως θα επικρατήσει. Μια διάσταση αυτής της πάλης είναι και ένοπλες συρράξεις. Η ανταρσία ενάντια του θείου θελήματος είναι πόλεμος με θύματα πρώτα την ψυχή μας και ύστερα και την ζωή μας.»
Ο τόπος μας ενεπλάκη σε πολέμους λόγω της γεωπολιτικής του θέσης, του φυσικού του πλούτου και λόγω του πνεύματος του Έλληνα που δεν θέλει κανενός είδους υποταγή.
Η Εκκλησία , συνέχισε, πάντοτε εύχεται για την ειρήνη όλου του κόσμου και ποτέ δεν παύει να κηρύττει ότι αυτή ως κατάσταση είναι θέμα πρώτα προσωπικό και ύστερα συλλογικό.
Νικήσαμε τότε και άλλοτε, επεσήμανε ο π. Χρυσόστομος, γιατί ήταν πόλεμος του δυνατού έναντι του αδυνάτου που είμαστε εμείς. Το δίκιο είναι υπεράνω κάθε μορφής βίας, αγριότητας ή ωμότητας. Σαν Έλληνες είχαμε πάντοτε υψηλό πατριωτικό φρόνημα. Γι’ αυτό με πενιχρά υλικά μέσα αλλά ακμαιότατο ηθικό και αποφασιστικότητα, αντιδράσαμε μαζικά, αυθόρμητα και δυναμικά.
«Σαν Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί είχαμε κι ένα μοναδικό όπλο, την προστασία της Παναγίας μας. Η Παναγία υπήρξε πάντα η προστάτιδα του ανίσχυρου, του ανυπεράσπιστου και του ελάχιστου. Τέτοιοι ήμασταν κι εμείς.
Υπερασπιζόμασταν τα ιερά και τα όσια του γένους μας και μαχόμασταν για την ελευθερία και ανεξαρτησία μας. Δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο εθνικές επέτειοι που έχουμε, είναι επέτειοι έναρξης αγώνα κι όχι νίκης επί κάποιου εχθρού.»
Οι Έλληνες γιόρταζαν την έναρξη του αγώνα τους, γιατί αυτό τους ενδιέφερε, ότι έμπαιναν στον αγώνα και ήξεραν ότι θα βγουν νικητές.
Η ίδια η Παναγία εμψυχώνει και τα γυναικόπαιδα στην πείνα τους και την δυστυχία τους. Δίνει δύναμη σε όσους φροντίζουν στα μετόπισθεν για τα συσσίτια, την ιατρική μέριμνα, την κατασκευή και διανομή ρούχων στο στρατό και τους εμπερίστατους. Την έβλεπαν μπροστάρισα στις βουνοκορφές και παρηγορήτρια στα αστικά κέντρα.
Και όπως είπε κλείνοντας την ομιλία του:
«Κάθε επέτειος έρχεται στο ημερολόγιο μας όχι μόνο για θριαμβολογίες, αλλά και για άσκηση κριτικής. Δοκιμαστήκαμε κι αντισταθήκαμε, προκληθήκαμε κι αγωνιστήκαμε, βασανιστήκαμε κι αντέξαμε.
Είχαμε δίκιο, γι’ αυτό και απολαύσαμε πλουσιοπάροχα την φροντίδα της Παναγίας. Η Παναγία ήταν, είναι και θα παραμείνει σκέπη κραταιά σωστική, μία και ανεπανάληπτη.»
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
